بیگانه با ترس

اینجا صدای زنگ با همه جای دیگر فرق می‌کند. برای کسانی که سال‌هاست با این صدا خو گرفته‌اند صدای زنگ یعنی آغاز عملیات امداد و نجات. فرقی هم برایشان نمی‌کند؛ نجات انسان گرفتار در میان شعله‌های آتش و خودروهایی که در تصادف به آهن‌پاره تبدیل شده‌اند باشد یا حیواناتی که بالای درخت یا گوشه‌ای از خانه شهروندان گرفتار شده‌اند. می‌گویند آمدن به اینجا با خودمان است ولی برگشت با خداست. وقتی پای حرف مردانی از جنس آتش می‌نشینی، خاطرات تلخ و شیرین زیادی برای گفتن دارند. با گذشت ۷ سال از حادثه تلخ پلاسکو هنوز هم زخم از دست دادن همکاران شجاع برایشان تازه است.

گفتگو با آتش‌نشانی که تا آخرین لحظه در عملیات حریق ماند

مطمئن بودم از پلاسکو زنده برنمی‌گردم!

 ۳۰ دی ۱۳۹۵، ساختمان ۵۴ ساله پلاسکو در مقابل چشمان هزاران نفر آتش گرفت. از این ساختمان به‌عنوان نخستین آسمان‌خراش و ساختمان مدرن خاورمیانه یاد می‌شد. ۱۷ طبقه داشت و تقریبا ۵۶۰ واحد تجاری. هنوز چند دقیقه از شروع آتش‌سوزی نگذشته بود که تصاویر لحظه به لحظه اتفاقات آن جا در شبکه‌های‌اجتماعی پربازدید شد. دیگر شاهدان فروپاشیدن پلاسکو، تنها عابران و حاضران خیابان جمهوری نبودند، حالا میلیون‌ها ایرانی با قلبشان آن خیابان و اتفاقات پلاسکو را نظاره می‌کردند و نگران بودند.