کشاورز بوشهری که با سنگ قبر مارادونا خبرساز شد

از چهارشنبه‌شب ۲۵ نوامبر که خبر درگذشت دیه‌گو مارادونا در سراسر جهان پیچید و مردم جهان را به شوکی بزرگ فروبرد، واکنش‌های مختلفی درباره آن در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها منتشر شد.

معروف‌ترین حراج‌های فوتبال

حراج مشهورترین یادگارهای ستارگان یا رویدادهای خاص دنیای فوتبال، اتفاقی بسیار رایج است و همه جای جهان رخ می‌دهد. حالا اگر پای دیگو مارادونا، افسانه آرژانتینی این رشته ورزشی در میان باشد که دیگر تکلیف روشن است.

ادای احترام فوتبال ایران به مارادونا

قبل از شروع مسابقات هفته پنجم لیگ برتر، همه تیم‌ها و عوامل برگزاری مسابقات برای ادای احترام به مارادونا، یک دقیقه سکوت خواهند کرد.

مارادونا؟ خدا عابدزاده را نگه دارد

مارادونا بی‌گمان تک‌ملیتی نیست. او به گردن همه فوتبال‌دوستان دنیا حق دارد اما طبیعتا بیشترین سهم را از این اسطوره، خود آرژانتینی‌ها می‌برند. ژست و پز و افتخارش هم مال آنهاست. حتی دست خدا هم برای قهرمان کردن آلبی‌سلسته از آستین دن‌دیگو بیرون آمد. من اما ترجیح می‌دهم بعد از همه مرثیه‌ها در سوگ مارادونا، برای سلامتی و طول عمر آن لبخند دلربا بر صورت احمدرضا عابدزاده دعا کنم؛ برای رهبر تیمی که خودجوش‌ترین شادی خیابانی و سراسری مردم این کشور را در همه این سال‌ها رقم زد.

آخرین آرزوی مارادونا چه بود؟

‌مرگ دیگو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین، موضوعی نیست که به این سادگی‌ها فراموش شود. او چندی پیش در ۶۰‌ سالگی و به دلیل آنچه عارضه قلبی نامیده شد، درگذشت تا دنیای فوتبال را در شوک فرو ببرد.

چرا مارادونا روی نیمکت تیم ملی ننشست؟

آن‌ طور که عباس ترابیان می‌گوید شایعاتی که آن زمان علی کفاشیان تکذیبش می‌کرد، کاملا درست است و دست‌ کم مارادونا یکی از گزینه‌ها هدایت تیم ملی بود. ولی چرا ال‌دیگو به تیم ملی نرسید؟

کدام دیگو؟ کدام مارادونا؟

دیگو آرماندو مارادونا فقط یک بازیکن خوب، یک ستاره بزرگ یا یک نابغه دست‌نیافتنی نبود. او منشوری چندوجهی به شمار می‌آمد که هر کس از زاویه دلخواهش به آن نگاه می‌کرد. ال‌دیگو صاحب یک شخصیت جادویی و کاریزماتیک بود که بسیاری عقیده دارند مشابهش تا ابد زاده نخواهد شد؛ مارادونا یک نفر نبود، یک پدیده بود.

در «کتاب باز»

بهرنگ علوی از کتاب مارادونا می گوید

بهرنگ علوی، بازیگر سینما و تلویزیون امشب مهمان برنامه‌ی تلویزیونی «کتاب‌باز» است.

ترجیح می‌دهم مارادونا الگویم باشد

پله نابغه بود ولی همواره در کنار روسای جمهور برزیل بود و وزیر ورزش هم شد. او با این که از فقر به شهرت و ثروت رسید ولی مردم خود را فراموش کرد و دائماً کنار قدرت بود اما دیگو کنار مردم بود و من ترجیح می‌دهم مارادونا الگویم باشد. او بزرگ‌ترین چهره فوتبال بود.