شب‌های قدر در اسارت/خاطره

در شب‌های قدر در تکاپو بودیم تا با دعا و نیایش شب زنده داری کنیم ولی عراقی‌ها به شدت سخت‌گیری می‌کردند. در اردوگاه ما سه قاطع بود که هر کدام هشت آسایشگاه داشت ساختمان آسایشگاه سه طوری ساخته شده بود که هیچ دیدی به بیرون نداشت ولی پنجره‌های آن مشرف به آسایشگاه دو بود.

۱۱ اردیبهشت ۰۰ - ۱۵:۳۴

شب قدر در اسارت به روایت یک آزاده

بعثی‌ها به شدت نسبت به برگزاری مراسمات دسته جمعی مخصوصا در شب‌های قدر مخالفت می‌کردند از آنجایی که ما در تکاپو بودیم تا مراسمات شب‌های قدر را به جا آوریم یک آینه در پنجره قرار می‌دایم و یک نفر را نگهبان آینه تا اگر نیروی بعثی به اردوگاه نزدیک شد به ما خبر دهد و اینگونه از شکنجه احتمالی جلوگیری می‌کردیم.

۸ اردیبهشت ۰۰ - ۱۶:۵۰

سختی‌های اسارت در رمضان

گرچه اسیر بودیم و سخت می‌گذشت ولی در ماه مبارک رمضان همواره بساط ختم قرآن و نماز شب مان برقرار بود. چون قرآن کم بود بچه ها برای خواندن قرآن نوبت می‌گرفتند تا همه بتوانند در ختم قرآن سهیم باشند.

۸ اردیبهشت ۰۰ - ۱۶:۲۹

یک خاطره رمضانی از اسارت

«عوض» اهل سنت و آدمی مذهبی بود و خودش روزه می‌گرفت. با یک کابل وارد شد و همه داخل آسایشگاه هفت به خط شدیم و دستور بشین برپا داد و با کابل به در و دیوارها می‌زد و داد و بیداد می‌کرد و مرتب می‌گفت ادامه بدید.

۵ اردیبهشت ۰۰ - ۷:۴۰

رمضان در اسارت و یک خاطره

نورانیت ماه رمضان در این شرایط بود که برای اسرا ۱۰۰ چندان می‌شد. چون حکایت، حکایت شرمندگی آب بود در مقابل ایثار برادران اسیر که با وجود کام خشک و لب‌های ترک زده اش، همان سهم اندک خود را به دیگران می‌بخشیدند.

۱ اردیبهشت ۰۰ - ۷:۲۴