خاطرات عبدالوهاب شهیدی از «زکریای رازی» و آتش گرفتن سینما رکس!

جوان‌ترها عبدالوهاب شهیدی را مانند دیگر هم‌نسلی‌هایش کمتر می‌شناسند؛ نسلی که اگر نبودند شاید از موسیقی ما هم چیزی باقی نمی‌ماند. نسلی که بدون چشم‌داشت خاصی تمام خود را برای موسیقی و هنر ایران گذاشتند.

۱۰ مهر ۰۲ - ۱۱:۴۸

برای فخر پیانوی ایران که می‌خواهد در خلوت خودش باشد

«من فقط به‌ خاطر استادم است که تدریس می‌کنم. برای این‌که اسمش بماند. می‌خواهم شاگردهایی را تربیت کنم که یاد محجوبی باشند. نمی‌خواهم از کسی پول بگیرم و به این افتخار می‌کنم که تا به حال یک قِران هم بابت تدریس موسیقی دریافت نکرده‌ام؛ البته خیلی هم شاگرد قبول نمی‌کنم. آن‌هایی را می‌پذیرم که عاشق موسیقی ایرانی‌اند. از طرفی نمی‌خواهم از راه تدریس موسیقی، پولی وارد زندگی‌ام شود.»

۱ مهر ۰۲ - ۱۰:۳۷

برای پیوستن حسن ناهید به ۲ رفیق دیرینه

کسی چه می‌داند، شاید ناهید، ظریف و شهیدی دوباره باهم نواختند!

حسن ناهید از هنرمندان مطرح موسیقی کشورمان، پیشکسوت و صاحب سبک بود. هر از چند گاهی با او تماس می‌گرفتیم و گپ کوتاهی می‌زدیم و احوالش را جویا می‌شدیم. همیشه خوش‌برخورد بود و با مهربانی پاسخ می‌داد. هر چند که این اواخر گاهی حال چندان خوشی نداشت اما اسم «نِی» و موسیقی که می‌آمد، سریعا دغدغه‌هایش را می‌گفت و ای کاش ها و امیدهایش را می گفت.

۳۰ بهمن ۰۱ - ۰۰:۰۹

برای عبدالوهاب شهیدی و به مناسبت ثبت جهانی «عود»

هنرمندی که بار دیگر به عود فارسی آموخت

عبدالوهاب شهیدی می‌گفت: «چهل سال خانه‌نشینی حق من نبود»؛ زمانی که به عمق ماجرا فکر کنید، حس می‌کنید ۴۰ سال اجرای نت سکوت برای مرد چیره‌دست بربت‌نواز که عود را باری دیگر در ایران زنده کرد و تا لحظه آخر عاشق موسیقی بود، بسیار دردناک است و سرانجام این سکوت او را به جایی رساند که در دهه ۹۰ زندگی دیگر جسم نحیفش توان خواندن و ساز زدن نداشت.

۲۱ آذر ۰۱ - ۱۰:۵۷