به گزارش ایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: «طبق نوشته‌های سایت هیستوری‌دات‌کام فکر نیاز به کتابی برای ثبت بهترین رکوردها به اوایل همان دهه، به پاییز ۱۹۵۱ برمی‌گردد. هاگ بی‌ور، مدیر اجرایی شرکت گینس، (که شرکتی قدیمی بود و پیشینه‌اش به اواسط قرن هجدهم میلادی برمی‌گشت) در سفری تفریحی، همراه با گروهی از دوستانش برای شکار به ناحیه‌ای در جنوب شرقی ایرلند رفت. می‌خواستند سهره طلایی شکار کنند اما همگی آنان در این کار ناکام شدند. بعد بین آنان بحثی دوستانه اما پرحرارت درگرفت که سهره طلایی سریع‌ترین پرنده است یا خیر. برخی از آنان می‌گفتند این پرنده از تمام پرندگان دیگر سریع‌تر است و برخی دیگر هم از باقرقره پرپای حنایی نام می‌بردند.
چون بحث به نتیجه‌ای نمی‌رسید، تصمیم گرفتند برای رسیدن به پاسخ به کتاب‌های مرتبط با این موضوع رجوع کنند، اما آنچه را جست‌وجو می‌کردند در هیچ کتابی نیافتند. چون اصلا کسی به این پرسش، پاسخ نداده بود. بی‌وِر به این فکر کرد که همیشه در جمع‌های دوستانه ... بحث‌های اینچنینی هم درمی‌گیرد و کتابی که پاسخ همه پرسش‌های از این جنس را در خود داشته باشد برای حل این اختلافات دوستانه بسیار به کار می‌آید. او به هدف اجرایی‌کردن فکری که در ایرلند به ذهنش رسیده بود با دو برادر به نام‌های راس و نوریس مک‌ویرتر تماس گرفت و بعد از تشریح ایده، آنان را استخدام کرد. این دو برادر موسسه پژوهشی کوچکی در لندن داشتند و کارشان جمع‌آوری اطلاعات دقیق و مستندات برای روزنامه‌ها و آگهی‌دهندگان بود. بی‌ور به کمک مک‌ویرترها کتابی را که در ذهن داشت، تدوین کرد.
ابتدا می‌خواست این کتاب رکوردها را رایگان پخش کند و از آن برای تبلیغ شرکت خودش بهره بگیرد اما در عمل معلوم شد که چقدر به چنین کتابی نیاز بوده و بسیاری از مردم حاضرند برای خرید آن پول پرداخت کنند. بنابراین در چاپ‌های بعدی روی جلد کتاب قیمت گذاشت و از پاییز، به جای توزیع رایگان، اقدام به فروش آن کرد. کتاب رکوردها به کتابی پرفروش تبدیل شد و تا پایان همان سال (یعنی تا زمستان)، خودش رکورد فروش را شکست و سال بعد در چند کشور دیگر مثل آمریکا هم منتشر شد. موسسه مک‌ویرتر عده‌ای را به خدمت گرفت و آنان را برای جمع‌آوری اطلاعات بیشتر درباره موضوعات دیگر به کشورهای مختلف فرستاد. از اطلاعات تازه‌ای که جمع‌آوری شده بود، ویرایش دیگری از کتاب تهیه شد و این روند تا به امروز ادامه دارد.
ویرایش سال ۲۰۲۲ کتاب رکوردهای گینس در ۱۰۰ کشور به ۲۳ زبان منتشر شده و بیشتر از ۵۳ هزار رکورد را فهرست کرده است. این هم ناگفته نماند که هاگ بی‌وِر سال ۱۹۶۷ از دنیا رفت اما شرکت او تا پایان قرن امتیاز کتاب رکوردها را حفظ کرد و بعد این امتیاز را در سال ۲۰۰۱ به یک مجموعه کانادایی به نام گروه جیم پتیسون فروخت. راس مک‌ویرتر نیز تا اواسط دهه هفتاد میلادی ویراستار این کتاب بود و بعد از قتل او به دست جمهوری‌خواهان ایرلندی، برادرش، نوریس، این وظیفه را به عهده گرفت. نوریس نیز سال ۱۹۸۶ از دنیا رفت.»
انتهای پیام
نظرات