به گزارش ایسنا، به نقل از خبرآنلاین، در بازی‌های المپیک پاریس ۲۰۵ کشور در ۳۲۹ ماده از ۳۲ رشته به رقابت می‌پردازند. در هر دوره از المپیک برخی کشورها با کاروان بزرگی در این بازی ها شرکت می‌کنند و آمریکا و استرالیا اکثرا نقش پر رنگی در اعزام ورزشکار به المپیک داشته‌اند. در المپیک ۲۰۲۴ پاریس نیز آمریکا بیشترین ورزشکار را دارد و با ۵۹۲ سهمیه، بیشترین شرکت کننده را در سی و سومین دوره بازی‌های المپیک دارد. پس از آمریکا کشورهای فرانسه (میزبان المپیک) و استرالیا در رده‌های بعدی قرار دارند.

ایران با ۴۰ ورزشکار به همراه اکوادور در رده پنجاه و هفتم قرار دارد. از این ۴۰ سهمیه، ۲۹ سهمیه مردان و ۱۱ سهمیه زنان هستند. تعداد سهمیه‌های ایران نسبت به ادوار گذشته افت محسوسی داشته و از ۴ دوره اخیر کمتر بوده است. کاروان ایران در بازی‌های ۲۰۲۰ توکیو ۶۵ ورزشکار، ۲۰۱۶ ریو ۶۴ ورزشکار، ۲۰۱۲ لندن ۵۳ ورزشکار، ۲۰۰۸ پکن ۵۵ ورزشکار، ۲۰۰۴ آتن ۳۸ ورزشکار داشته است.

معمولا در مسابقاتی مثل المپیک، تجربه یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی است که ورزشکاران با خود به میدان می‌برند. البته هستند ورزشکاران جوان و المپیک اولی که با تکیه بر نیروی انگیزه و جوانی به عنوان مدعی پا به میدان رقابت می‌گذارند و جذابیت بازی‌ها را دوچندان می‌کنند، اما با این حال تماشای رقابت ستاره‌هایی که پیش از این هم در المپیک‌ها حضور داشتند، حس و حال دیگری دارد. شاید بتوان گفت به همان اندازه هم جای بسیاری از ورزشکاران در این میدان خالی خواهد بود. ورزشکارانی که در میادین بین‌المللی و المپیک دوره قبل حضور داشتند و دیدن دوباره‌شان در این میدان جذاب می‌شد.

متاسفانه در ورزش کشورمان هم هستند کسانی که در المپیک ۲۰۲۰ توکیو حضور داشتند و موفق هم ظاهر شدند اما نتوانستند برای دوره جدید این آوردگاه سهمیه به دست بیاورند. اینکه چرا این ورزشکاران طی سه سال به این مرحله از ناکامی رسیدند، جای بررسی تخصصی و دقیق‌ دارد که در این مطلب نمی‌گنجد. به این ترتیب نگاهی خواهیم داشت به این افراد تا جای‌شان را در طول مسابقات خالی کنیم.

کاروان ایران در المپیک ۲۰۲۰ توکیو موفق شد سه مدال طلا، دو مدال نقره و دو مدال برنز را از آن خود کند. طبیعتا انتظار می‌رفت که تمام این مدال‌آوران در پاریس هم حضور داشته باشند اما تنها دارنده‌های مدال نقره و برنز خودشان را به دوره جدید این بازی‌ها رساندند. ناگفته نماند در این موضوع یک استثنا هم وجود دارد. یکی از طلایی‌های کاروان ایران در توکیو سجاد گنج‌زاده بود که در رشته کاراته روی سکوی نخست ایستاد. کاراته اساسا رشته المپیکی نیست و در توکیو به درخواست میزبان وارد رقابت‌ها شد. بنابراین انتظاری در این باره متوجه گنج کاراته ایران نمی‌شود.

اما دو طلایی دیگر کاروان توکیو بسیار ناامیدکننده عمل کردند. محمدرضا گرایی در کشتی فرنگی در یک رقابت داخلی به سعید اسماعیلی باخت و المپیک پاریس را از دست داد. چهره‌ای نام‌آشنا در کشتی فرنگی جهان که امسال باید رقابت‌ فرنگی‌کاران را از تلویزیون تماشا کند. به نظر می‌رسد این فرنگی‌کار شیرازی که در ۲۷ سالگی به سر می‌برد، باید به همان المپیک توکیو بسنده کند.

جواد فروغی ملی‌پوش تیراندازی کشورمان هم دیگر چهره ناکام المپیک ۲۰۲۴ است. فروغی در توکیو با گرفتن مدال طلا که بسیار دور از انتظار بود لقب تاریخ‌ساز را برای خود به دست آورد. بعد از این مدال انتظارها از جواد بسیار بالا رفت اما متاسفانه او در سرازیری سقوط قرار گرفت و تا جایی پیش رفت که حتی فدراسیون در برخی از اعزام‌ها تصمیم به کنار گذاشتن او می‌گرفت؛ چراکه شانسی برای موفقیتش قائل نبود. با این حال او تمام فرصت‌هایش برای رسیدن به سهمیه المپیک را سوزاند تا سلاحش را فعلا غلاف کرده باشد.

جدا از مدال‌آوران المپیک توکیو، جای دو چهره دیگر هم در پاریس خالی خواهد بود. نازنین ملایی که یکی از بهترین قایقرانان تیم ملی بود، می‌توانست بخشی از رقابت‌های پاریس باشد. او در توکیو توانست برای نخستین بار روئینگ ایران را به فینال B برساند و با کسب عنوان یازدهمی المپیک، تاریخ‌ساز شود. ملایی اما برای المپیک پاریس تصمیم گرفت در انتخابی‌های تیم ملی شرکت نکند و به این ترتیب المپیک را از دست داد.

دانیال شه‌بخش بوکسور تیم ملی کشورمان هم با مدال تاریخی که در قهرمانی جهان به دست آورد، می‌توانست دومین المپیکش را تجربه کند. او در توکیو تا مرحله یک‌هشتم نهایی پیش رفت اما در کسب سهمیه المپیک پاریس ناکام بود.

انتهای پیام