به گزارش ایسنا، داده‌های جدید که در کنفرانس آب و هوایی سازمان ملل متحد (کاپ۲۹) در آذربایجان منتشر شد، نشان می‌دهد انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از زغال سنگ، نفت و گاز تا ۰.۸ درصد در سال ۲۰۲۴ افزایش خواهد یافت. این در حالیست که در مقابل، انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۳۰ باید ۴۳ درصد کاهش یابد.

کشورهای جهان در کنفرانس کاپ۲۸ که در ۲۰۲۳ در «دبی» برگزار شد برای انتقال از سوخت‌های فسیلی به توافق رسیدند، تصمیمی که به عنوان نقطه عطفی مورد استقبال قرار گرفت. روز دوشنبه، «سلطان الجابر»، رئیس کاپ۲۸ در نشست «باکو» گفت: تاریخ ما را بر اساس اعمالمان قضاوت خواهد کرد، نه با گفتارمان.

به گزارش روزنامه گاردین، قرار است کاپ۲۹ بر بسیج تریلیون دلار در سال که مورد نیاز کشورهای در حال توسعه است، تمرکز کند تا این کشورها نیز بتوانند از انتشار گازهای گلخانه‌ای خود جلوگیری کنند. این کشورها با این اقدام زندگی شهروندان خود را بهبود می‌بخشند و از آنها در برابر تغییرات آب و هوایی اجتناب ناپذیر در آینده، محافظت می‌کنند.

تغییرات اقلیمی سبب افزایش مهاجرت می‌شود

سازمان ملل متحد می‌گوید ۱۹۸ کشور در این کنفرانس که در حال برگزاری است، مشکلات عمده ناشی از تغییرات اقیلمی را بررسی خواهند کرد. کشورهای جهان برای مقابله با پیامدهای اقلیمی و چاره‌اندیشی برای این مشکل جهانی در این نشست با یکدیگر رایزنی می‌کنند.

کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان (UNHCR) در دومین روز این کنفرانس با ارائه گزارشی هشدار داد که تغییرات اقلیمی باعث افزایش جابه‌جایی‌های گسترده ساکنان مناطقی شده است که تحت تأثیر این تغییرات قرار گرفته‌اند. سازمان ملل گفته است اگر سرمایه‌گذاری بیشتری برای سازگاریِ این مناطق با تغییرات اقلیمی صورت نگیرد، ساکنان آنجا مجبور خواهند شد این نواحی را ترک کنند.

کمیساریای سازمان ملل متحد در امور پناهندگان گزارش خود تحت عنوان «راه گریزی نیست؛ در خط مقدم تغییرات اقلیمی، مناقشه‌ها و آوارگی» را در کنفرانس جهانی باکو ارائه کرد.

«فیلیپو گراندی»، کمیسار عالی سازمان ملل برای پناهندگان می‌گوید با افزایش رویدادهای مرتبط با تغییرات اقلیمی، افراد بیشتری مجبورند برای یافتن مکانی امن و قابل سکونت، پیوسته به دنبال مهاجرت باشند.

کشورهای فقیر؛ قربانیان تغییرات اقلیمی

به گزارش دویچه وله، بسیاری از کشورهای فقیر به‌ویژه در آفریقا (مانند سودان، اتیوپی و اریتره)، آسیا (بنگلادش، میانمار، افغانستان و پاکستان) و آمریکای جنوبی (ونزوئلا و کلمبیا) به‌شدت تحت تأثیر تغییرات اقلیمی قرار دارند و بیشترین آسیب‌ها را می‌بینند.

به گفته کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان در بسیاری از این مناطق، خشونت و درگیری نیز مردم را مجبور به مهاجرت کرده است که این مشکلات با کاهش منابع ناشی از تغییرات اقلیمی تشدید می‌شود.

از جمله مشکلات مزبور این است که منابع آب آشامیدنی از بین می‌روند، زمین‌ها خشک و بی‌حاصل می‌شوند، سطح دریاها بالا می‌آید و افراد مجبورند در جستجوی مکانی برای زندگی جدید و مناسب باشند.

بیشتر پناهندگان به کشورهای همسایه پناه می‌برند که خود نیز تحت تأثیر تغییرات اقلیمی قرار دارند. به گفته این نهاد سازمان ملل، ۷۵ درصد از ۱۲۳ میلیون نفری که تا پایان سال گذشته از سرزمین‌های خود گریخته و در جای دیگری زندگی می‌کردند، در کشورهایی ساکن بودند که خود در معرض ریسک بالای ناشی از تغییرات اقلیمی قرار دارند.

در دهه گذشته، ۲۲۰ میلیون نفر به دلیل تغییرات اقلیمی، حداقل به‌طور موقت، مجبور به ترک روستاها و شهرهای خود شده‌اند.

سازمان ملل در گزارش خود تاکید کرده است که آسیب‌پذیرترین افراد از جمله پناهجویان بیشتر از طوفان‌ها، موج‌های گرما و سیل آسیب می‌بینند، زیرا آنها اغلب سرپناه‌های امن و منابع مالی یا بیمه برای حفظ ایمنی خود ندارند و قادر نیستند پیش از وقوع، در جریان یا پس از وقوع فاجعه از خود محافظت کنند.

با این وجود، حدود ۹۰ درصد از بودجه‌های اختصاص داده‌شده برای اقدامات مرتبط با تلاش‌ها برای سازگاری با تغییرات اقلیمی به کشورهایی که در معرض بیشترین خطر قرار دارند، نمی‌رسد.

به گفته سازمان ملل، سال‌ها طول کشیده است تا کشورهای ثروتمند که با صنعتی‌شدن خود سهم بسزایی در تغییرات اقلیمی داشتند، صندوقی را برای اقداماتی در جهت سازگاری با تغییرات اقلیمی به مبلغ ۱۰۰ میلیارد دلار در سال تأمین کنند.

کشورهای موسوم به «جنوب جهانی» خواستار افزایش ۱۰ برابری این مبلغ شده‌اند. به هر اندازه که تغییرات اقلیمی شدیدتر شود، به همان اندازه اقدامات برای سازگاری با محیط زیست و تغییرات اقلیمی، به بودجه بیشتری نیازمند است.

سازمان ملل خواستار آن است تا برای اسکان مجدد آوارگان ناشی تغییرات اقلیمی در مناطق جدید، امکانات قانونی در نظر گرفته شود.

اجلاس کاپ۲۹ از ۱۱ تا ۲۲ نوامبر (۲۱ آبان تا اول آذر) در باکو برگزار می‌شود.

انتهای پیام