به‌گزارش ایسنا، بر اساس آخرین آمار ارائه‌شده سهم انواع نیروگاه‌های تجدیدپذیر در کشور بدین شرح است که ۴۹ درصد خورشیدی، ۲۷ درصد بادی، ۱۵ درصد نیروگاه‌های انشعابی و ۷ درصد برق‌آبی‌ها هستند و  از ۸۸ صنعت دارای پروانه احداث نیروگاه تجدیدپذیر با ظرفیت ۳۷۵۵ مگاوات، تنها ۶ نیروگاه با ظرفیت ۴۴ مگاوات به بهره‌برداری رسیده‌اند.

این در حالی است که برق تولیدی از نیروگاه‌های زیر ۲۰ کیلووات با نرخ ۲۵ هزار ریال خریداری می‌شود. همچنین عرضه برق تجدیدپذیر در بورس سبز انرژی با ظرفیت ۴۶۰ مگاوات، تاکنون ارزش معاملاتی حدود ۲۷۰۰ میلیارد تومان داشته است.

با وجود پتانسیل بالای ایران برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر، از جمله تابش آفتاب و باد مناسب، سرمایه‌گذاری پایین و عدم بهره‌برداری کامل از ظرفیت‌ها، موانع اصلی پیش روی صادرات برق تجدیدپذیر هستند. به گفته مسئولان، تسهیل فرایند اخذ مجوزها و تخصیص زمین در شهرک‌های صنعتی از جمله اقداماتی است که می‌تواند شرایط را برای سرمایه‌گذاران جذاب‌تر کند.

طرزطلب - معاون وزیر نیرو، در پاسخ به پرسش‌ ایسنا درباره صادرات برق تولیدی از تجدیدپذیرها اعلام کرد: بخش خصوصی می‌تواند ۱۰ درصد از برق تولیدی خود را در زمان‌های غیرپیک صادر کند. با این حال، وی تأکید کرد که تاکنون درخواست جدی برای این امر ارائه نشده است.

به گفته وی شرکت توانیر ۳۰۰ مگاوات ظرفیت خطوط صادراتی را برای تجدیدپذیرها اختصاص داده و در صورت تمایل سرمایه‌گذاران، این امکان فراهم خواهد شد. دولت عزم خود را جزم کرده تا با توسعه تجدیدپذیرها، ناترازی انرژی را کاهش دهد. اولویت اصلی، جلب مشارکت بخش خصوصی و تأمین تجهیزات از تولیدکنندگان داخلی است. اما اگر این مسیر ناکام بماند، دولت از راه‌های جایگزین برای حل مشکلات بهره خواهد گرفت.

محمدجعفر قائم پناه - معاون اجرایی رئیس جمهور نیز توسعه تجدیدپذیرها را راهی برای دور زدن ناترازی برق دانست و اعلام کرد که دولت برق تولیدی از انرژی‌های تجدیدپذیر را به قیمت خیلی خوب خریداری خواهد کرد. زودبازده‌ترین برق تولیدی انرژی‌های تجدیدپذیر است، به دلیل مصرف زیاد برق، تولید گاز با مشکل روبه‌رو می‌شود و از طرف دیگر سوخت‌های فسیلی آلودگی ایجاد می‌کنند. بر این اساس استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر برای ما از اهمیت بیشتری برخوردار است.

با توجه به نیاز روزافزون صنایع به برق تجدیدپذیر، قوانین جدیدی مانند الزام تأمین بخشی از برق مورد نیاز صنایع بزرگ از انرژی‌های پاک و پروژه‌های حمایتی برای توسعه نیروگاه‌های کوچک، گامی در جهت پیشبرد اهداف صادراتی و تأمین انرژی پایدار محسوب می‌شود. اما تحقق این اهداف مستلزم جدیت در سیاست‌گذاری و مشارکت بیشتر بخش خصوصی است.

انتهای پیام