به گزارش ایسنا شینا انصاری در بیست و چهارمین یادداشت هفتگی‌اش با عنوان «درباره ممنوعیت صدور مجوز «جدید» باغ‌های وحش» آورده است: هفته گذشته ممنوعیت «صدور موافقت اصولی جدید ذیل هر عنوان مرتبط با باغ‌های وحش» را به ادارات کل حفاظت محیط زیست استان‌ها ابلاغ کردیم. با توجه به وضعیت نامطلوب باغ‌های وحش و دریافت زمین از اراضی ملی به بهانه ایجاد پارک وحش، باغ وحش، باغ پرندگان و مراکز نگهداری که به‌طور معناداری در سال‌های اخیر دستاویزی برای انتفاع بیشتر سوداگران این حوزه را فراهم کرده، این ممنوعیت «نخستین گام» برای انتظام‌بخشی و ساماندهی مراکز موجود بوده است.

محیط زیست ایران پارک‌های حیات وحش‌ جهان را چگونه می‌بیند؟

او اضافه کرد: پارک‌های حیات وحش در جهان با اهداف حفاظتی و بهره‌گیری از گروه‌های آموزشی و پژوهشی قوی با تمرکز برتکثیر در اسارت گونه‌های در معرض خطر انقراض، آماده‌سازی و معرفی آن‌ها به زیستگاه‌های طبیعی، برنامه‌های آموزشی برای آگاهی‌بخشی به مردم، حفاظت از زیستگاه‌ها و مشارکت در طرح‌های حفاظت از زیستگاه‌های طبیعی گونه‌های در خطر انقراض فعال‌ هستند.
 
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: تحقیق و تکثیر در اسارت گونه‌های در معرض خطر مانند پاندای غول پیکر، گورخر و سیاه‌گوش آسیایی، احیا و معرفی گونه‌ها به زیستگاه‌های طبیعی، حفاظت از گونه‌های در معرض خطر در آسیا، آفریقا، اروپا و آمریکا، حفاظت از گونه‌های بومی مانند گورخرهای آسیایی و گوریل‌های غربی، مشارکت در برنامه‌های تحقیقاتی برای مطالعه و حفاظت از گونه‌های در معرض خطر انقراض از جمله خرس‌های قطبی، حمایت از طرح‌های حفاظت از زیستگاه‌ها در آفریقا و آسیای‌جنوبی، مشارکت در حفاظت از گونه‌های دریایی مانند وال‌ها و ده‌ها طرح حفاظتی و تحقیقاتی دیگر صرفا بخشی از طرح‌های آموزشی، پژوهشی و حفاظتی انجام شده از سوی پارک‌های وحش مختلف جهان است که از سوی «اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت» تایید شده است.

حفاظت علمی درمقابل نگاه اقتصادی 

انصاری افزود: در چنین نگرشی رفتارشناسی، نیازهای بوم‌شناسی و زیستگاه طبیعی حیوان هنگام طراحی فضاهای نگهداری مورد توجه قرار می‌گیرد و می‌تواند زمینه‌های بروز رفتارهای طبیعی گونه را در محیط اسارت فراهم کند. این معنای واقعی پارک حیات وحش است. بر اساس رویکرد مجامع معتبر بین‌المللی، امروزه نگاه اقتصادی به باغ‌های وحش با هدف توله‌کشی و یا خرید و فروش «گونه» مطرود است. پارک وحش، باغ وحش و باغ پرندگان، بنگاه توله‌کشی، جوجه‌کشی و کسب‌وکار نیست. بدون تردید افزایش تعداد واحدهای نامطلوب، متاثر از انگیزه‌های اقتصادی و خرید و فروش‌های غیر مجاز، چالش‌های بیشتری را در مسیر ساماندهی به دنبال خواهد داشت.

باغ‌ وحش‌ها خانه تکانی می‌کنند

رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: خانه‌تکانی و ممنوعیت صدور مجوز «جدید» باغ‌های وحش، اعم از پارک وحش، باغ وحش، باغ پرندگان و هر عنوانی ذیل شیوه‌نامه مربوط می‌تواند نقطه شروعی برای ساماندهی همه واحدهایی باشد که از مکان زیست کیفی برای گونه‌های حیات‌وحش صرفا به ایجاد میله‌ها، فنس‌ها و یا موانعی برای نگهداری در اسارت ـ بدون توجه به رفتارشناسی، نیازهای بوم شناسی و زیستگاه طبیعی حیوان ـ بسنده کرده‌اند. پافشاری بر این رویکرد، یکی از مهمترین اقدامات سازمان حفاظت محیط زیست در تحقق «قلمرو امن» برای حیات وحش خواهد بود.

اقدامات کلیدی برای اصلاح وضعیت باغ‌ وحش‌ها

به عقیده او برای نیل به این مقصود، سازمان حفاظت به عنوان متولی حیات وحش آزاد و در اسارت، چهار اقدام اصلی را در پیش گرفته‌ است.

انصاری تاکید کرد: در همین راستا شاخص‌های ارزیابی و درجه‌بندی باغ‌های وحش ـ پارک وحش، باغ وحش، باغ پرندگان و مراکز نگهداری از حیوانات ـ و شیوه‌نامه مربوط ـ با تاکید بر امتیاز منفی و ابطال برای توله‌کشی، جوجه‌کشی و فروش موالید ـ را با مشورت حوزه های تخصصی و اساتید دانشگاهی تدوین و ابلاغ کرده‌ایم. طی اقدامی دیگر دامنه امتیازات و حداقل‌های درجه‌بندی باغ‌های وحش را تعیین و ابلاغ کرده‌ایم. در این زمینه واحدهای خیلی ضعیف و ضعیف، در صورت اجرا نکردن طرح ساماندهی موثر، در مسیر تعطیلی و حذف قرار می‌گیرند.

او ادامه داد: ممنوعیت صدور مجوز «جدید» باغ‌های وحش را در هشتمین جلسه شورای معاونان سازمان مصوب و ابلاغ کردیم. بر این اساس صدور موافقت اصولی «جدید» ذیل هر عنوان در این خصوص ممنوع اعلام شده است.

رئیس سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به چهارمین اقدام اصلی سازمان حفاظت به عنوان متولی حیات وحش آزاد تاکید کرد: از همه ظرفیت‌های قانونی برای جمع‌آوری واحدهای ضعیف و برخورد با شبکه خرید و فروش حیات‌وحش و فعالیت‌های متاثر از آن استفاده خواهد شد.

انصاری در پایان یادداشت خود آورده است: تلاش و انتظار سازمان حفاظت محیط زیست، استانداردسازی مراکز نگهداری از حیات وحش و مشارکت کیفی آن‌ها در حفاظت از گونه‌هاست؛ به‌نحوی که با استانداردسازی و اقدامات علمی، پژوهشی و آموزشی، حلقه‌ای از زنجیره حفاظت از گونه‌ها باشند و نه آن‌که با فعالیت غیرعلمی و صرفا نمایشی از یک‌طرف و دامن زدن به تجارت غیرقانونی حیات‌وحش از طرف دیگر مسیر انقراض گونه‌ها را هموار کند.

انتهای پیام