به گزارش ایسنا و به نقل از لایوساینس، تری‌متیلامینوریا(TMAU) که به‌عنوان سندرم بوی ماهی نیز شناخته می‌شود، یک بیماری متابولیکی نادر است که در آن بدن فرد بویی مشابه ماهی گندیده تولید می‌کند. این بیماری معمولاً در دوران بلوغ بروز می‌کند و به‌دلیل تولید زیاد تری‌متیلامین یک ماده شیمیایی با بوی ماهی) در بدن ایجاد می‌شود. این ماده به‌طور طبیعی توسط باکتری‌های روده به‌عنوان محصول جانبی هضم غذاهایی مانند تخم‌مرغ، جگر، حبوبات و غذاهای دریایی(ماهی، ماهی مرکب و خرچنگ) تولید می‌شود.

در شرایط عادی، آنزیم‌هایی که از ژن FMO3 کدگذاری می‌شوند، تری‌متیلامین را به یک ماده بی‌بو به‌نام تری‌متیلامین N-اکسید تبدیل کرده و از طریق ادرار دفع می‌کنند، اما در مبتلایان به TMAU، این فرایند آنزیمی به‌درستی انجام نمی‌شود، به‌طوری که تری‌متیلامین در بدن تجمع یافته و در مقادیر زیاد از طریق عرق، ادرار و بازدم آزاد می‌شود، که باعث ایجاد بوی ماهی گندیده می‌شود. بیشتر موارد TMAU ناشی از جهش‌های ژنتیکی در ژن FMO3 هستند که این آنزیم را از کار می‌اندازد. این بیماری به‌صورت اتوزومال مغلوب به‌ ارث می‌رسد، به‌این‌معنا که فرد برای ابتلا به بیماری باید دو نسخه از ژن معیوب(یک نسخه از هر والد) را به‌ ارث ببرد.

در موارد نادر، TMAU ممکن است به‌دلیل مصرف مقادیر زیاد غذاهایی که باعث تولید تری‌متیلامین می‌شوند، یا به‌دلیل نارسایی کبد و برخی درمان‌های پزشکی مانند درمان جایگزینی تستوسترون رخ دهد که بر فرایند تولید و پردازش تری‌متیلامین تأثیر می‌گذارند. تغییرات هورمونی ناشی از چرخه قاعدگی نیز می‌تواند باعث شکل موقت این بیماری شود.

علائم TMAU ممکن است از بدو تولد ظاهر شوند یا در دوران بلوغ(معمولاً در سنین ۸ تا ۱۳ سال در دختران و ۹ تا ۱۴ سال در پسران) آغاز شوند. در برخی بیماران، بوی ماهی به‌طور دائمی وجود دارد، در حالی که در برخی دیگر این بو ممکن است به‌صورت متناوب بروز کند. استرس و رژیم غذایی بیمار می‌تواند با افزایش تولید عرق و تری‌متیلامین، علائم را تشدید کند. با اینکه TMAU کشنده نیست، اما می‌تواند تأثیرات مخربی بر کیفیت زندگی افراد بگذارد، به‌ویژه در روابط اجتماعی، شغلی و سلامت روانی آن‌ها. بسیاری از بیماران ممکن است با افسردگی، اضطراب و حتی افکار خودکشی روبه‌رو شوند.

برای TMAU هیچ درمان قطعی وجود ندارد، اما پزشکان ممکن است توصیه کنند که بیماران از مصرف غذاهایی که حاوی تری‌متیلامین یا موادی که به این ترکیب شیمیایی تبدیل می‌شوند خودداری کنند. این غذاها شامل شیر گاوهای تغذیه‌شده با گندم، تخم‌مرغ، جگر، قلوه، غذاهای دریایی و نخود هستند. علاوه بر این، توصیه‌هایی برای بهبود وضعیت بیماران شامل شست‌وشوی پوست با صابون یا شامپوی کمی اسیدی، خودداری از ورزش‌های شدید که موجب تعریق می‌شود، شست‌وشوی مکرر لباس‌ها و استفاده از ضد عرق است، همچنین کاهش استرس می‌تواند به بهبود علائم کمک کند.

در برخی موارد، پزشکان ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های کم‌دوز تجویز کنند تا تعداد باکتری‌های روده که تری‌متیلامین را متابولیزه می‌کنند، کاهش یابد. علاوه بر این، زغال فعال می‌تواند برای کاهش میزان تری‌متیلامین جذب‌شده از روده تجویز شود. با این حال، زغال فعال می‌تواند با بسیاری از داروها تداخل داشته باشد، بنابراین باید با احتیاط مصرف شود.

انتهای پیام