به گزارش ایسنا، هشت عضو اوپک‌پلاس که داوطلبانه،‌ کاهش تولید اضافی را اجرا کرده بودند، در جلسه آنلاین روز شنبه، تصمیم گرفتند تولیدشان را در ژوییه، ۴۱۱ هزار بشکه در روز افزایش دهند و برای سومین ماه متوالی، افزایش تولید مشابه را تصویب کردند. بیش از نیمی از افزایش تولید بین سه عضو بزرگ گروه اوپک‌پلاس شامل عربستان سعودی، روسیه و امارات عربی متحده ، تقسیم خواهد شد.

با این حال، دو سوال وجود دارد که نیاز به پاسخ دارند. اول اینکه آیا این هشت عضو، واقعا تولید را به میزان توافق شده افزایش می‌دهند و دوم اینکه، اگر این کار را انجام دهند، آیا برای نفت اضافی خریداری پیدا می‌کنند؟

نکته قابل توجه این است که اوپک‌پلاس و بخش عمده‌ای از بازار گسترده‌تر نفت، از نظر تولید صحبت می‌کنند، اما معیار مهم‌تر، حجم صادرات است، زیرا میزان نفتی که در سراسر جهان جریان دارد، قیمت و تعادل عرضه و تقاضا را تعیین می‌کند.

بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌ شده توسط تحلیلگران کالای شرکت کپلر، عربستان سعودی به عنوان بزرگترین تولیدکننده این گروه، در آوریل صادرات ضعیف‌تری معادل ۵.۷۵ میلیون بشکه در روز را داشت که نسبت به ۵.۸۰ میلیون بشکه در روز در مارس، کمتر بوده است.

داده‌های کپلر نشان داد که صادرات عربستان سعودی در ماه مه، به ۶ میلیون بشکه در روز افزایش یافت و پیش‌بینی می‌شود در ژوئن، حتی افزایش بیشتری یابد که نشان می‌دهد بین توافق‌های تولید و صادرات واقعی، فاصله وجود دارد.

صادرات نفت روسیه از راه دریا، در مارس، ۵.۰۷ میلیون بشکه در روز بود، اما در آوریل، تا حد زیادی در ۵.۱۲ میلیون بشکه در روز ثابت ماند و سپس در ماه مه، به ۴.۸۲ میلیون بشکه در روز کاهش یافت که نشان می‌دهد افزایش توافق‌ شده در تولید، به افزایش ارسال محموله‌های نفت منتهی نشده است.

ذخایر و تقاضای نفتی

این سوال هنوز باقی است که آیا واقعا به نفت اضافی، به‌ویژه در آسیا که بزرگترین منطقه واردکننده نفت در جهان است، نیاز است. در بیانیه‌ای که پس از جلسه روز شنبه منتشر شد، اوپک‌پلاس بار دیگر بر دیدگاه خود مبنی بر اینکه بازار جهانی نفت، عوامل بنیادین مطلوبی دارد که در ذخایر پایین نفت منعکس شده است، تاکید کرد. این موضعی است که آنها از زمان آغاز حذف کاهش ۲.۲ میلیون بشکه در روز کاهش داوطلبانه تولید در آوریل، اتخاذ کرده‌اند.

با این حال، گزارش ماهانه اوپک برای ماه مه نشان داد که ذخایر نفت در کشورهای توسعه‌ یافته در مارس، با ۲۱.۴ میلیون بشکه افزایش، به ۱.۳۲۳ میلیارد بشکه رسیده که ۱۳۹ میلیون بشکه کمتر از میانگین پنج ساله از سال‌ ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ است. به عبارت دیگر، ذخایر نفت اعضای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، کمی پایین‌تر از میانگین قبل از دوران کرونا است و قبل از شروع افزایش تولید اوپک‌پلاس نیز در حال افزایش بوده است.

آمار ذخایر نفت در خارج از OECD چندان شفاف نیست؛ به ویژه در چین که به عنوان بزرگترین واردکننده نفت خام در جهان، ذخایر تجاری و استراتژیک خود را فاش نمی‌کند. اما می‌توان با کم کردن حجم نفت پالایش شده توسط پالایشگاه‌ها از کل ذخایر موجود از تولید داخلی و موجودی، میزان نفت خام مازاد را تخمین زد.

بر این مبنا، مازاد نفت چین در ماه‌های اخیر افزایش یافته و در آوریل، به ۱.۹۸ میلیون بشکه در روز رسیده که بیشترین میزان از ژوئن سال ۲۰۲۳ است و نسبت به ۱.۷۴ میلیون بشکه در روز در مارس افزایش یافته است. چین در ماه‌های مارس و آوریل، واردات نفت را افزایش داد زیرا محموله‌های بیشتری از ایران و روسیه خریداری کرد.

اما به نظر می‌رسد که تقاضای چین برای نفت خام در ماه مه، با وجود کاهش قیمت‌های جهانی، کاهش یافته است. کپلر، واردات نفت به چین از راه دریا را در ماه مه، ۹.۴۳ میلیون بشکه در روز تخمین زده که در مقایسه با ۱۰.۴۶ میلیون بشکه در روز در آوریل و ۱۰.۴۵ میلیون بشکه در روز در مارس، کمتر بوده است.

واردات نفت به آسیا

اشتیاق کمتر چین در ماه مه، به کاهش واردات نفت به آسیا منجر شد. کپلر، میزان واردات این منطقه را ۲۴.۲ میلیون بشکه در روز تخمین زده است که نسبت به ۲۴.۸۵ میلیون بشکه در روز در آوریل، کاهش یافته است. واردات نفت به آسیا از راه دریا، در پنج ماه اول سال، ۲۴.۴۵ میلیون بشکه در روز تخمین زده می‌شود که ۳۲۰ هزار بشکه در روز نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۲۴ کاهش یافته است.

این به معنای آن است که با وجود کاهش نزدیک به ۳۰ درصدی قیمت نفت برنت بین اواسط ژانویه تا پنجم ماه مه که نفت پایین‌ترین قیمت امسال یعنی ۵۸ دلار و ۵۰ سنت در هر بشکه را تجربه کرد، تقاضای آسیا برای نفت افزایش نیافته است.

تاکنون تاثیر قیمت‌های پایین‌تر کم بوده و اگرچه ممکن است تقاضا در ماه‌های آینده در پاسخ به نفت ارزان‌تر افزایش یابد، اما این احتمال نیز وجود دارد که عدم قطعیت اقتصادی ناشی از جنگ تجاری دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، مصرف سوخت را کاهش دهد.

بر اساس گزارش رویترز، با توجه به اختلالات ایجاد شده بر اثر جنگ تجاری ترامپ، همچنان عدم قطعیت زیادی در مورد چشم‌انداز تقاضا برای نفت وجود دارد. اما همچنین عدم قطعیت در مورد چشم‌انداز عرضه و سوالاتی در مورد اینکه آیا تولیدکنندگان برتر اوپک‌پلاس، حجم صادرات را افزایش داده‌اند و به دنبال سهم بازار بر اساس قیمت‌ها خواهند بود، وجود دارد.

انتهای پیام