به گزارش ایسنا، «عمر فیاض» خبرنگار مصری- فرانسوی پس از اخراجش در مصاحبه‌ای ویدیویی با وبگاه خبری «العربی الجدید» در فرودگاه «شارل دوگل» پاریس گفت نیروهای اشغالگر خیلی سریع شروع به حمله به کشتی مادلین کردند و تأکید کرد که این حمله در آب‌های بین‌المللی انجام شد و پس از آن آزار و اذیت و بدرفتاری نیروهای صهیونیستی با فعالان آغاز شد.
فیاض در مورد دلیل اینکه کشتی مادلین توسط رژیم صهیونیستی ربوده شده است نه توقیف، تصریح کرد: «بسیاری از داوطلبان حاضر در این سفر بارها می‌گویند که ربوده شده‌اند، نه بازداشت. زیرا آنها از آب‌های منطقه‌ای بین‌المللی ربوده شده و به آب‌های اسرائیل منتقل شدند.»
او در ادامه این توضیح خود خاطرنشان کرد نقطه‌ای که نیروهای اشغالگر صهیونیستی سوار بر کشتی مادلین شدند، بیش از ۱۰۰ مایل از نوار غزه فاصله داشت و همین امر «ثابت می‌کند که کشتی در مسیر قانونی در آب‌های منطقه‌ای بین‌المللی بوده است.»
فیاض ادامه داد نیروهای صهیونیستی پس از اینکه کنترل کشتی را به دست گرفتند، تقریباً ۱۲ ساعت با آن رانندگی کردند. وقتی به بندر اشدود رسیدند، چرخیدند و چرخیدند و سپس برگشتند. آنها کشتی را مستقیماً در بندر اشدود پهلو ندادند. او با بیان اینکه خدمه کشتی دلیل این اقدام را متوجه نشدند، گفت شاید برای دور نگه داشتن روزنامه‌نگاران از منطقه یا گیج کردن وکلا این کار را انجام دادند.
فیاض ادامه داد خدمه کشتی حدود هشت ساعت را در بندر اشدود گذراندند و نیروهای صهیونیستی شروع به بازجویی از سه نفر اصلی سوار بر کشتی کردند، کسانی که بیشترین نفوذ را داشتند: ریما حسن (عضو پارلمان اروپا)، گرتا تونبرگ (فعال محیط زیست) و تیاگو آویلا (فعال برزیلی).
او افزود: «اسرائیلی‌ها ابتدا این سه نفر را گرفتند و شروع به بازجویی از آنها کردند، تمام قسمت‌های بدن ما و هر چیزی که همراه داشتیم را بازرسی کردند. سپس ما را به سمت ماشین‌ها کشیدند».
فعال حاضر در کشتی مادلین گفت قبل از اینکه آنها را به بازداشتگاهی در فرودگاه منتقل کنند، که او گفت نمی‌تواند به خاطر بیاورد که آیا فرودگاه بن گوریون در تل‌آویو بوده یا فرودگاه دیگری. نیروهای صهیونیستی در اولین بازداشتگاه تلاش کردند فعالان را مجبور به امضای سندی کنند که متعهد می‌شد دیگر به اراضی اشغالی برنگردند.
او اظهار داشت: «این سند تعدادی از فعالان را آزار داد، به خصوص از آنجایی که نوعی اجبار بود و آنها هیچ جرمی مرتکب نشده بودند و در اصل به اسرائیل نمی‌رفتند، بلکه به نوار غزه که به طور غیرقانونی محاصره شده بود، می‌رفتند.»
فیاض در ادامه گفت امضای این سند از سوی فعالان اثبات می‌کرد که آنها با اراده آزاد خود به اراضی اشغالی رفته‌اند و به همین دلیل از امضای آن خودداری کرده‌اند.
او خاطرنشان کرد که اشغالگران اسرائیلی از طرق مختلف، مانند استفاده از صداهای بلند و ایجاد اختلال در فعالیت فعالان با جابه‌جایی آنها بین اتاق‌های بازداشت در فواصل تصادفی، فشار روانی بر آنها اعمال می‌کردند.
فیاض افزود فعالان تقریباً ۱۰ ساعت یا بیشتر را در اولین بازداشتگاه گذراندند و خاطرنشان کرد: «مدت زمان طولانی بود و تعیین زمان دشوار بود زیرا ما ساعت نداشتیم و حتی وقتی نیروهای اشغالگر در مورد زمان سؤال می‌کردند، آنها از پاسخ دادن خودداری می‌کردند.»
فیاض با اشاره به اینکه به همراه «باتیست آندره» و «گرتا تونبرگ» دو فعال حاضر در کشتی مادلین سند مذکور را امضا کرده‌اند، در توضیح دلیل این کار گفت: «زیرا ما تهدید شده بودیم که اگر امضا نکنیم، در تل‌آویو محاکمه خواهیم شد. ما می‌خواستیم از این سناریو جلوگیری کنیم، زیرا نمی‌دانستیم در صورت ارجاع به دادگاه چه اتفاقی می‌افتد.»
روز سه‌شنبه، ائتلاف ناو آزادی در بیانیه‌ای اعلام کرد: «به داوطلبان سوار بر مادلین دو گزینه داده شده است: یا اسنادی را امضا کنند که با اخراج موافقت کند، یا در بازداشت بمانند و در دادگاه حاضر شوند». در این گزارش آمده است که این ناو برخی از آنها را تشویق کرده است که در صورت امکان، با اخراج سریع موافقت کنند تا توانایی برقراری ارتباط، از جمله توانایی صحبت آزادانه و دفاع از همکاران خود را بازیابند.
ائتلاف ناو آزادی اعلام کرد که باتیست، تونبرگ، فیاض و سرجیو توریبیو فعال اسپانیایی اخراج شده‌اند، در حالی که هشت نفر دیگر در بازداشتگاه اسرائیل باقی مانده‌اند.
انتهای پیام
نظرات