ظهر عاشورا گذشت؛ اما صدای طبل‌ها، عطر اسپند، اشک‌ها و ناله‌های جان‌سوز همچنان در هوای گلستان جاری است. امروز، دهم محرم، مردمان این خطه با تمام وجود در سوگ حسین (ع) و یاران وفادارش عزاداری کردند و جلوه‌ای کم‌نظیر از عشق و ایمان را به نمایش گذاشتند.

در رامیان، زنجیرزنان در آیین سنتی کمر به کمر در میدان اصلی شهر گرد آمدند. شانه‌به‌شانه، دل‌به‌دل، زنجیر بر دوش کوبیدند و با صدای نوحه‌هایی سوزناک، صحنه‌ای از وحدت و سوگ را بازآفرینی کردند. صدای ضرب‌آهنگ زنجیرها با طنین طبل و سنج، در خیابان‌ها پیچید و فضا را از حزن و ارادت آکنده ساخت.

از نخستین ساعات بامداد، دیگ‌های بزرگ حلیم نذری در حیاط خانه‌ها، مساجد و حسینیه‌ها به جوش آمد. گروهی از جوانان و پیرمردان با همت جمعی، شب را تا صبح بیدار ماندند و حلیم را با عشق برای توزیع میان عزاداران آماده کردند. در بسیاری از محلات، صبح عاشورا با صدای هم‌زدن دیگ‌های نذری آغاز شد؛ صدایی آشنا که طعم ایمان و خدمت دارد.

در سراسر استان، از گرگان و آزادشهر گرفته تا کلاله، مینودشت و گنبد، دسته‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی به حرکت درآمدند. مسیرهای مشخص شده با حضور مردم پرشور و ناظم، شاهد عبور هیئت‌هایی بود که با پرچم‌های سیاه و نوای لبیک یا حسین، خیابان‌ها را تبدیل به میدان کربلا کردند.

در کنار آیین‌های خیابانی، جلسات روضه‌ی خانگی نیز همچنان جایگاه ویژه‌ای داشت. در بسیاری از خانه‌ها، از صبح تا ظهر عاشورا، صدای روضه‌خوانی، گریه و دعا بلند بود. زنان، کودکان و سالمندان در خانه‌هایی که درها به روی همسایه‌ها باز بود، گرد هم آمدند و با قرائت زیارت عاشورا، ذکر مصیبت و سفره‌های نذری، سهم خود را در عزاداری ادا کردند.

توزیع شربت و حلوا نیز از جلوه‌های برجسته امروز بود. در مسیر حرکت دسته‌ها، ایستگاه‌های صلواتی به دست جوانان اداره می‌شد. شربت‌های خنک، چای داغ، خرما و حلوای محلی در سینی‌های کوچک میان عزاداران و رهگذران توزیع شد؛ رسمی ساده، اما عمیق که گرمای محبت و همدلی را در دل سوگ، زنده نگه می‌داشت.

ظهر عاشورا، مردم در میادین و مساجد، نماز جماعت برگزار کردند. زیارت عاشورا خوانده شد و دست‌ها با اشک به آسمان بلند شد.
امروز گلستان، با تمام رنگ‌ها و اقوامش، در یک رنگ مشترک فرو رفت: رنگ سوگ و عشق برای حسین (ع).

گلستان امروز تنها عزادار نبود؛ عاشق بود، عشق خود را در حرکت دسته‌ها، در صدای نوحه‌ها، در اشک‌های مادران و گام‌های فرزندانش نشان داد. عاشورا در گلستان، پایان نیافت؛ بلکه در دل‌ها حک شد، تا سال دیگر، تا کربلایی دیگر، تا ناله‌ای دوباره...

انتهای پیام