به گزارش ایسنا، بلر در مورد این نگرانی خود اینچنین می‌گوید: من نگران بودم که شاید زنده نباشم تا فارغ‌التحصیل شوم، به خاطر وجود هوش عمومی مصنوعی. او اکنون یک قرارداد کاری به عنوان نویسنده فنی در مرکز غیرانتفاعی ایمنی هوش مصنوعی دارد و قصد ندارد به دانشگاه بازگردد. او توضیح می‌دهد: من پیش‌بینی می‌کنم که آینده‌ام در دنیای واقعی رقم بخورد.

به نقل از آی‌ای، مجله فوربز در گزارشی ماجرای او را بیان کرده است که نشان می‌دهد تصمیم او بازتابی از یک تغییر وسیع‌تر و آمیخته با اضطراب در میان برخی دانشجویان دانشگاه‌های نخبه است که در حال بازنگری ارزش ادامه تحصیل همزمان با پیشرفت توانایی‌های خود در هوش مصنوعی هستند. برخی نگران پیامدهای فاجعه‌بار سیستم‌های ابرهوشمند هستند؛ برخی دیگر بیشتر بابت آینده شغلی خود نگرانی دارند.

در یک نظرسنجی از ۳۲۶ دانشجوی کارشناسی دانشگاه هاروارد، که توسط انجمن دانشجویان کارشناسی این دانشگاه و باشگاه ایمنی هوش مصنوعی انجام شد، نیمی از پاسخ‌دهندگان گفتند نگران تاثیر هوش مصنوعی بر چشم‌انداز شغلی خود هستند.

ترک تحصیل، استارتاپ‌ها، و کار در حوزه ایمنی هوش مصنوعی
بلِر تنها فردی نیست که زودهنگام به کار مرتبط با هوش مصنوعی روی آورده است. گزارش همچنین از آدام کافمن نام می‌برد، که پاییز گذشته دانشگاه هاروارد را ترک کرد تا به موسسه غیرانتفاعی ردوود (Redwood Research) بپیوندد؛ جایی که بر مطالعه سیستم‌های فریبکار هوش مصنوعی که ممکن است بر خلاف منافع انسانی عمل کنند، تمرکز دارد.

او می‌گوید: من به‌شدت نگران این خطرات هستم و فکر می‌کنم مهم‌ترین چیزی که باید روی آن کار شود کاهش این خطرات است. او افزود که با نخبه‌ترین افرادی که تاکنون دیده‌ام، روی مسائل فوق‌العاده مهم کار می‌کنم. برادر، هم‌اتاقی و دوست او نیز از هاروارد مرخصی گرفته‌اند و هر سه اکنون برای اوپن‌ای‌آی (OpenAI) کار می‌کنند.

برخی دانشجویان کمتر به دلیل وجود خطرات وجودی و بیشتر به دلیل نگرانی از تغییر سریع بازار کار انگیزه ترک تحصیل را پیدا می‌کنند. نیکولا یورکوویچ، فارغ‌التحصیل هاروارد و مسئول بخش آمادگی هوش عمومی مصنوعی در گروه ایمنی هوش مصنوعی، می‌گوید: اگر قرار باشد شغل شما تا پایان این دهه خودکار شود، پس هر سالی که در دانشگاه می‌گذرانید، یک سال از دوران کوتاه شغلی شما کم می‌کند. او باور دارد هوش عمومی مصنوعی ممکن است حدود چهار سال دیگر ظهور کند و «خودکارسازی کامل اقتصاد» پنج یا ۶ سال دیگر رخ دهد.

رهبران حوزه هوش مصنوعی نیز جدول زمانی تهاجمی ارائه می‌دهند. سم آلتمن از اوپن‌ای‌آی گفته است که هوش عمومی مصنوعی ممکن است پیش از سال ۲۰۲۹ بیاید، و دمیس هسابیس از گوگل دیپ‌مایند پنجره زمانی پنج تا ۱۰ ساله را مطرح کرده است.

این خطرات چقدر بزرگ‌ هستند و تا چه اندازه زود به وقوع می‌پیوندند؟
دانشجویان پیامدهایی را مطرح می‌کنند که از اختلال در استخدام تا خطرات وجودی متغیر است. گزارشی که در سال ۲۰۲۴ به سفارش وزارت امور خارجه آمریکا تهیه شد، هشدار داد که با توجه به سرعت توسعه، «خطر در سطح انقراض» وجود دارد.

در همان زمان، دیگر افراد نیز نسبت به روایت‌های آخرالزمانی هشدار دادند. گری مارکوس، استاد بازنشسته دانشگاه نیویورک، به فوربز می‌گوید: انقراض انسان بسیار بسیار غیرمحتمل به نظر می‌رسد. او استدلال کرد که هنوز مشکلات اصلی زیادی حل‌نشده باقی مانده‌اند و این اغراق تبلیغاتی است که ادعا شود سیستم‌های در سطح انسانی به‌زودی خواهند آمد. او افزود: کار کردن روی ایمنی هوش مصنوعی مهم است، حتی اگر بیشتر کارهای کنونی پاسخ‌های قطعی ارائه ندهند.

پیش‌بینی‌ها درباره اشتغال نیز به همان اندازه تیره‌وتار هستند. دانشجویان به اظهارات شرکت‌ها و الگوهای اخیر استخدام به‌عنوان دلایل تسریع تصمیم‌های خود اشاره می‌کنند. داریو آمودی، مدیرعامل آنتروپیک (Anthropic)، هشدار داده است که هوش مصنوعی می‌تواند نیمی از همه مشاغل کارمندی سطح ابتدایی را حذف کند و نرخ بیکاری را در چند سال آینده به سمت ۲۰ درصد ببرد. در چنین شرایطی، برخی ترک تحصیل می‌کنند تا استارتاپ راه‌اندازی کنند یا به آنها بپیوندند. فوربز نمونه‌هایی از جمله انی‌اسفر (Anysphere) و مرکور (Mercor) را ذکر می‌کند که بنیان‌گذارانشان ترک تحصیل کردند و بعد سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی جذب کردند.

هزینه ترک تحصیل و یک هشدار شخصی
ترک تحصیل بهایی آشکار دارد. داده‌های مرکز پژوهشی Pew که در این گزارش ذکر شده نشان می‌دهد بزرگسالان جوان با مدرک لیسانس یا بالاتر دست‌کم ۲۰ هزار دلار بیشتر از همتایان بدون مدرک درآمد دارند، و یک مدرک حتی ممکن است در شرایط انقباض فرصت‌های شغلی سطح ابتدایی اهمیت بیشتری پیدا کند.

حتی سرمایه‌گذاران باسابقه استارتاپ هم توصیه به احتیاط می‌کنند. پل گراهام، یکی از بنیان‌گذاران Y Combinator، به تازگی توصیه کرده است: برای راه‌اندازی یا کار کردن در یک استارتاپ، دانشکده را ترک نکنید.

خود بلِر نیز به همتایانش که قصد قدم گذاشتن در مسیر مشابه را دارند، هشدار می‌دهد. او می‌گوید: ترک زودهنگام دانشگاه و پیدا کردن شغل بسیار سخت و طاقت‌فرساست. این چیزی است که فقط به افراد بسیار مقاوم توصیه می‌کنم، آنهایی که احساس می‌کنند دانشگاه تا همین‌جا آنها را به‌طور کافی برای پیدا کردن شغل آماده کرده است.

انتهای پیام