به گزارش ایسنا، پروفسور هرمز شمس، متولد  ۱۳۱۷ در تهران، فرزند پروفسور محمدقلی شمس، بنیانگذار چشم‌پزشکی نوین ایران، بود.

او تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در تهران گذراند و سپس برای ادامه تحصیلات به خارج از کشور رفت. ابتدا در ۲۱ سالگی به آمریکا سفر کرد و در رشته‌های میکروبیولوژی و میکروآناتومی تحصیل کرد، سپس در پاریس تحصیلات پزشکی و تخصص چشم‌پزشکی خود را تکمیل کرد. پس از اتمام دوره اینترنی در بیمارستان Quize-vingts پاریس، به توصیه پدر و علاقه شخصی به ایران بازگشت و در بیمارستان فارابی مشغول به کار شد.

دکتر شمس در اوایل دهه هشتاد بازنشسته شد، اما همچنان به فعالیت خود ادامه می‌داد و خود را به طور کامل بازنشسته نمی‌دانست. وی همواره با اشاره به ساده‌زیستی خود، بیان کرده بود که شخصیت او بیشتر شبیه پدربزرگش، مرحوم یحیی میرزا لسان الحکما، استاد کحالی دارالفنون، بوده که فردی ساده و فروتن بوده است.

دکتر شمس در دوران فعالیت خود در بیمارستان‌های فارابی و شریعتی به خدمت‌رسانی ادامه داد. وی علاوه بر فعالیت به عنوان چشم پزشک در بیمارستان فارابی، مسئول بخش چشم بیماری بهجت و درمانگاه‌های مربوطه در بیمارستان شریعتی بود. او همچنین عضو هیئت‌مدیره انجمن چشم‌پزشکی و مسئول مجله چشم‌پزشکی ایران بود. دکتر شمس در سال 1391 جایزه علامه طباطبایی را به پاس خدماتش به جامعه دریافت کرد و با بودجه آن بخش اپیدمیولوژی چشم‌پزشکی را در بیمارستان فارابی راه‌اندازی کرد.

دکتر شمس همواره بر اخلاق حرفه‌ای، سادگی و کمک به دیگران تأکید داشت. او معتقد بود خوشبختی به پول و دارایی نیست، بلکه به رضایت از زندگی و لذت بردن از چیزهای کوچک است. به گفته دوستان و همکارانش او هرگز از نام و نفوذ پدرش برای کسب موقعیت استفاده نکرد و همواره دوست داشت شخصیت مستقل خود را داشته باشد. دکتر شمس در آخرین سال‌های عمر پدرش، کتابی درباره زندگی‌نامه او آماده کرد و با ابراز علاقه به بیمارستان فارابی، آن را خانه و عشق خود می‌دانست.

پروفسور هرمز شمس سرانجام پس از تحمل یک دوره بیماری در 24 مرداد 1404 و در سن 87 سالگی دعوت حق را لبیک گفت و روحش به پدر و پدربزرگ فقیدش پیوست.

به گزارش ایسنا،در پی درگذشت پروفسور شمس، سید رضا رئیس کرمی رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران در پیامی درگذشت این استاد پیشکسوت را تسلیت گفت.متن پیام دکتر سید رضا رئیس کرمی رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران یه مناسبت درگذشت دکتر هرمز شمس به شرح زیر است:

«ز شمار دو چشم، یک تن کم وز شمار خرد، هزاران بیش
درگذشت غمبار پروفسور هرمز شمس پیشکسوت نامدار و ماندگار چشم پزشکی کشور  را  به خاندان گرامی ایشان، شاگردان و جامعه پزشکی ، تسلیت عرض می‌نمایم.

زندگی پروفسور هرمز شمس، نمونه رشک برانگیزی از نیکنامی، حیات طیبه توام با افتخار بود. تاسیس بخش شبکیه بیمارستان فارابی و طبابت بی بدیل در زمینه سرطان‌های چشم کودکان و بیماری‌های خودایمنی چشم، نمونه هایی شاخص از خدمات ایشان به پزشکی کشور و مردم  بود.

چند دهه همکاری پرثمر با گروه روماتولوژی دانشگاه و دریافت جایزه گران‌سنگ «علامه طباطبایی» از بنیاد نخبگان، گویای انتشار و امتداد برکات زندگی حرفه‌ای و علمی ایشان هستند.خاندان شمس، از لسان الحکماء در دارالفنون تا محمدقلی شمس در بیمارستان فارابی تا فرزند خلف، هرمز شمس، جملگی موجب فخر و مباهات ایران و دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده‌اند. شاگردان و دانش آموختگان آن استاد فقید با تاسی به منش و نیک نفسی‌ ایشان همواره نام و یاد ایشان را زنده نگه خواهند داشت.

پرورگارا! روح بلند او را در جوار آرامش‌بخش خود جای ده، آنگونه که پناه بیماران دردمندش از سراسر کشور بود و مرتبه‌اش را نزد خود رفعت بخش».

انتهای پیام