جاروبافی در روستای ملا حسن از توابع شهرستان سملقان از ابتدا از رونق خاصی برخوردار بوده؛ و این هنر سنتی نسل به نسل منتقل شده به طوری که صدای زندگی در این روستا با جارو گره خورده است.

این حرفه در این روستا، آنقدر رونق دارد که هم کارگاه‌های جاروبافی ایجاد شده و هم کشاورزان برای کسب درآمد بیشتر زمین‌های کشاورزی اطراف را اجاره کرده تا بتوانند جاروهای بیشتری را کشت و حجم بیشتری از جارو ببافند.

اما متاسفانه جاروبافان در این روستا با مشکلاتی متعددی مواجه هستند بطوری که این مشکلات سبب شده تا تعدادی از آن‌ها دست از کار جاروبافی بکشند و به انجام کارهای دیگر مشغول شوند.

خشکسالی تولید جارو را کاهش داده است

علی جعفری یکی از افرادی که دارای کارگاه جاروبافی در روستای ملاحسن فعالیت می کند در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: برای تامین جاروهای مورد نیاز جهت جاروبافی، جاروها را از کشاورزان روستای ملاحسن و روستاهای اطراف خریداری می‌کنیم و یا اینکه به استان‌های آذربایجان و مرکزی و ... مراجعه کرده و بار مورد نیاز را از آنجا خریداری می‌کنیم.

وی افزود: متاسفانه خشکسالی موجب شده تا کشت جارو کاهش یابد و همین امر بر روی قیمت آن نیز تاثیر گذاشته است. طی سال حدود سه مرتبه خرید بار جارو داریم که در هر مرتبه حدود ۵۰ تن جارو خریداری می‌شود.

جعفری تصریح کرد: ۸۰ درصد از جاروهای بافته شده در این روستا خارج از استان و در استان‌های مازندران، گیلان، اصفهان و فارس به فروش می‌رسد.

این تولید کننده جارو افزود: برای ادامه تولید با توجه به افزایش قیمت‌های صورت گرفته نیازمند سرمایه در گردش هستیم که پیگیری‌هایی نیز برای دریافت تسهیلات انجام شده اما به این واحد تولیدی چیزی اختصاص نیافته است.

وی تاکید کرد: تعدادی از افراد دیگر در این روستا نیز برای دریافت تسهیلات اقدام کرده بودند که به آن‌ها اختصاص نیافته و اگر اختصاص پیدا کرده نیز مبلغ ناچیزی بوده است.

اختصاص زمین برای ایجاد شهرک، یکی از نیازهای لازم جاروبافان

جعفری افزود: در واقع یکی از مهمترین مشکلاتی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم فضای کم کارگاه‌ها و انبارهاست و پیگیری برای اخذ زمین جهت ایجاد یک شهرک در حوالی روستا انجام شد، اما موفق به پیدا کردن زمین مناسبی نشدیم.

وی ادامه داد: در حقیقت بیشتر مردم این روستا مشغول جاروبافی هستند بنابراین وجود یک شهرک به منظور انجام فعالیت متمرکز جاروبافان در آنجا امری ضروری است تا بتوانند در فضایی بزرگتر فعالیت خود را انجام دهند و هم اینکه از آلودگی‌های ایجاد شده، جلوگیری شود.

فروش زودهنگام جارو به علت کمبود فضای انباری

احمد جعفری یکی دیگر از تولیدگنندگان جارو نیز در گفت و گو با ایسنا تاکید کرد: یکی از مهمترین مشکلاتی که صاحبان کارگاه‌های جاروبافی با آن مواجه هستند کمبود فضا برای انبار کردن جاروهای فله و بافته شده است، بطوری که ۹۰ درصد از تولیدکنندگان جارو در این روستا به علت مشکل مذکور نمی‌توانند جاروها را نگه دارند و مجبور هستند هرچه سریع تر جاروهای انبار شده را بافته و به فروش برسانند.

جعفری افزود: این امر سبب می‌شود تا مجبور شوند جاروهای خود را با قیمت کمتری به فروش برسانند که اگر فضای انباری وجود داشت محصول خود را نگه می داشتند و در زمان مناسب به بازار ارسال می‌کردند.

جاروبافی؛ حرفه ای که شغل به حساب نمی‌آید

مصطفی رحمانی از دیگر اهالی روستای ملاحسن نیز در ادامه در گفت و گو با ایسنا، بیان کرد: روستای ملاحسن حدود ۵۷۰ خانوار دارد که ۸۰ درصد از آن‌ها مشغول جاروبافی هستند.

وی گفت: حدود ۱۰۰ هکتار از اراضی کشاورزی متعلق به این روستا نیز زیر کشت جارو می‌رود، اما خشکسالی، کمبود منابع آبی سبب شده تا تعدادی از افرادی که مشغول به جاروبافی بودند و دارای شغل دیگری نیز هستند، دست از کار بکشند.

رحمانی با تاکید بر اینکه اختصاص زمین جهت ایجاد یک شهرک یکی از نیازهای اساسی تولیدکنندگان جارو در این روستا است، تصریح کرد: متاسفانه یکی از مشکلاتی که سبب شده تا این افراد نتوانند برای دریافت وام و یا زمین موفق شوند این است که این حرفه را نه اداره کل میراث فرهنگی و نه اداره کل صمت، جزو مشاغل خود محسوب نمی‌کند.

صادرات بذر بوجاری جارو از روستای ملاحسن به خارج کشور به صفر رسید

محمود جعفری مدیر واحد بوجاری بذر جارو در روستای ملاحسن همچنین در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: در حال حاضر ۷۰۰ تا ۸۰۰ تن بذر جارو در این واحد تولیدی بوجاری می‌شود.

وی افزود: بذرهای بوجاری شده به استان‌هایی همچون اصفهان، فارس و ... صادر می‌شود.

جعفری گفت: بذرهای بوجاری شده جارو به منظور خوراک دام استفاده می‌شود.

انتهای پیام