به گزارش ایسنا، مواد معدنی مانند تیتانیوم دی‌اکسید و اکسید روی از ترکیبات بسیار مؤثر کرم ضد آفتاب هستند، اما اگر به شکل غیرنانوذره‌ای خود استفاده شوند، می‌توانند به صخره‌های مرجانی آسیب برسانند. اکنون یک کرم ضد آفتاب آزمایشی جدید، این مواد معدنی را به طور کامل حذف کرده و آنها را با گرده گیاهی به همان اندازه مؤثر جایگزین می‌کند.

به نقل از ان‌ای، کرم ضد آفتاب مبتنی بر گرده توسط تیمی از دانشمندان دانشگاه فنی نانیانگ(Nanyang) در سنگاپور، با همکاری همکارانی از دانشگاه ملی سئول در کره جنوبی ساخته شده است.

آنها با گرده گل آفتابگردان و کاملیا آزمایش کردند و بهترین نتایج را از دومی گرفتند. گرده کاملیا غیرآلرژن محسوب می‌شود و به عنوان یک مکمل غذایی نسبتاً ارزان در دسترس است.

محققان از یک فرآیند اختصاصی مبتنی بر آب که شامل مواد شیمیایی خشن یا گرمای زیاد نیست، برای حذف محتویات داخلی دانه‌های گرده استفاده کردند. این یک پوشش بیرونی از یک بیوپلیمر طبیعی سخت به نام اسپوروپولنین(sporopollenin) باقی گذاشت که به یک میکروژل شفاف با ضخامت کمتر از موی انسان تبدیل شد.

وقتی این ژل در آزمایش‌های آزمایشگاهی روی پوست حیوانات استفاده شد، مشخص شد که به اندازه یک کرم ضد آفتاب معمولی معدنی یا شیمیایی با SPF حدود ۳۰، پرتوهای مضر فرابنفش را مسدود می‌کند. این بدان معناست که تقریباً ۹۷ درصد از پرتوهای فرابنفش را مسدود می‌کند.

به عنوان یک مزیت دیگر، از آنجا که «اسپوروپولنین» انرژی کمتری نسبت به کرم ضد آفتاب معمولی در طیف مرئی تا نزدیک به فروسرخ جذب می‌کند، مشخص شد که میکروژل به مدت ۲۰ دقیقه پس از استفاده، پوست را در مجموع ۵ درجه سانتی‌گراد خنک‌تر نگه می‌دارد.

مهمتر از همه اینکه این ژل پس از اضافه شدن به آبی که مرجان‌ها در آن زندگی می‌کردند، حتی پس از ۶۰ روز هیچ تاثیری بر آنها نداشت. در مقابل، مرجان‌ها ظرف ۶ روز پس از قرار گرفتن در معرض کرم‌های ضد آفتاب تجاری معمول، بر اثر سفید شدن از بین رفتند.

پروفسور چو نام-جون(Cho Nam-Joon)، سرپرست این مطالعه می‌گوید: ما می‌دانیم که گرده به طور طبیعی در برابر اشعه فرابنفش مقاوم است، زیرا پوسته آن باید از محتویات داخلی خود در برابر شرایط سخت محیطی از جمله نور خورشید محافظت کند. ما می‌خواستیم یک کرم ضد آفتاب طبیعی مقرون به صرفه و مؤثر تولید کنیم که برای انسان حساسیت‌زا نباشد و با محیط زیست نیز سازگار باشد.

این پژوهش در مجله Advanced Functional Materials منتشر شده است.

انتهای پیام