حیدر سمیرکرم در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: شروع سال تحصیلی آغاز یک فرایند جدید کاری است که حس و حال متفاوتی برای دانش‌آموزان و کادر آموزشی ایجاد می‌کند. بسیاری از این احساسات متأثر از شرایط اجتماعی و اقتصادی جامعه است و امسال نسبت به سال گذشته، تهیه مقدمات و ملزومات آموزشی برای بسیاری از خانواده‌ها چالش‌برانگیزتر و دشوارتر شده است.

وی افزود: مهمترین تفاوت سال تحصیلی جدید با سال‌های گذشته تغییر شرایط اقتصادی است. برای سال تحصیلی پیش رو، تهیه ملزوماتی همچون لباس فرم، نوشت‌افزار و شهریه مصوب مدارس، به‌ویژه برای خانواده‌های طبقه متوسط و پایین جامعه، به موضوعی بحرانی تبدیل شده و افزایش قیمت‌ها شرایط سختی را رقم زده است.

وی درباره چالش کلاس‌های پرجمعیت گفت: مدیریت چنین کلاس‌هایی دشوار است، به‌ویژه در مدارس دولتی که زمان آموزش محدود به ۶۰ دقیقه از ساعت ۸ تا ۱۲ صبح است. وقتی معلمی با کلاسی ۴۵ نفره روبه‌رو می‌شود، مدیریت و انتقال درست مفاهیم آموزشی بسیار سخت خواهد بود.

سمیرکرم با اشاره به امکانات آموزشی گفت: مدارس دولتی نسبت به مدارس برخوردار بسیار ضعیف هستند و بسیاری از آنها برای گذران امور جاری در مضیقه‌اند. به همین دلیل ناچارند با وجود ممنوعیت قانونی، از خانواده‌ها برای تأمین هزینه‌های جاری کمک بگیرند. در حالی که کمبود تجهیزات آموزشی، آموزش عملی را مختل کرده و نظام آموزشی را صرفاً به آموزش تئوری محدود می‌سازد.

مدیرعامل مجمع خیرین حامی کودکان بازمانده از تحصیل درباره کمبود نیروی آموزشی بیان کرد: طی سال‌های اخیر با برگزاری آزمون‌ها، نیروهای جوان و باکیفیتی جذب شده‌اند که تا حدودی کمبود نیرو را جبران کرده‌اند. همچنین از ظرفیت بازنشستگان نیز استفاده می‌شود.

وی درباره شرایط استان البرز و شهر کرج افزود: این استان هر ساله با موج مهاجرت پیش‌بینی‌نشده‌ای از استان‌های مجاور مواجه است، اما فضای فیزیکی آموزشی متناسب با این رشد جمعیتی توسعه نیافته است. اگرچه با کمک خیرین و نهضت مدرسه‌سازی بخشی از کمبودها جبران شده، اما سرعت رشد جمعیت بیشتر از توسعه فضاهای آموزشی بوده و مدارس پرجمعیت و چندشیفته در مناطق کم‌برخوردار شکل گرفته است.

سمیرکرم درباره ایجاد انگیزه در دانش‌آموزان برای تحصیل گفت: روش تدریس، امکانات و خلاقیت معلم نقش مهمی در این زمینه دارد. از سوی دیگر، انگیزه دانش‌آموزان به فرهنگ و شرایط اقتصادی خانواده وابسته است. همچنین استفاده از فناوری‌های نوین آموزشی اهمیت بالایی دارد، اما هزینه‌بر است. برای مثال، تهیه و به‌روزرسانی تخته‌های هوشمند برای مدارس دولتی دشوار و گاه غیرممکن است.

این فعال آموزشی درباره انتظارات از دانش‌آموزان در سال جدید گفت: انتظارها باید متناسب با فضای اجتماعی و فرهنگی جامعه باشد. با این حال، به عنوان یک معلم امیدواریم نگاه دانش‌آموزان نسبت به درس مثبت‌تر شده و علاقه بیشتری به فرایند آموزش نشان دهند تا بتوانند بعدها نقش موثرتری در جامعه ایفا کنند.

وی تأکید کرد: باید فرهنگ اهمیت خواندن و نوشتن در میان دانش‌آموزان تقویت شود و بدانند که  این دو مهارت پایه‌ای، مزایای بسیاری برای جامعه به همراه دارد. همچنین لازم است ظرفیت مدارس فنی‌وحرفه‌ای و کاردانش تقویت شود تا دانش‌آموزان علاوه بر دروس نظری، مهارت‌های کاربردی بیاموزند و بتوانند پس از دیپلم، وارد بازار کار شوند.

این فعال آموزشی ادامه داد: یکی از انتقادهای وارد بر آموزش و پرورش، ساختار متصلب آن است. ظرفیت‌های انسانی و مادی ارزشمندی در نهادها و سازمان‌های مدنی وجود دارد که می‌تواند به کمک نظام آموزشی بیاید، اما آموزش و پرورش به دلیل بروکراسی کند، تمایلی به استفاده از این ظرفیت‌ها ندارد و بیشتر می‌خواهد خود مجری باشد. انتظار می‌رود این نهاد به همکاری با جامعه مدنی اعتماد کند.

وی درباره نقش والدین گفت: در شرایط اجتماعی و اقتصادی کنونی، هرچه آگاهی والدین افزایش یافته و همراهی آنها با مدرسه بیشتر شود، موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان نیز افزایش خواهد یافت. والدین باید بپذیرند که سبک زندگی و نگرش نسل جدید تغییر کرده و لازم است ارتباط میان نسل‌ها تقویت شود تا از بروز شکاف فرهنگی جلوگیری گردد.

مدیرعامل مجمع خیرین حامی کودکان بازمانده از تحصیل در ادامه بیان کرد: آموزش و پرورش باید به معنای واقعی از ظرفیت‌های مردمی استفاده کند. همان‌طور که خیرین در مدرسه‌سازی یاریگر بوده‌اند، در دیگر بخش‌ها نیز می‌توانند نقش مؤثری ایفا کنند. مدیریت مشارکتی و نظارت حمایتی، جایگزین مدیریت متمرکز شود تا نظام آموزشی کارآمدتر گردد.

وی افزود: بسیاری از مدیران آموزش و پرورش براساس تعهد انتخاب شده‌اند نه تخصص. بنابراین بهتر است تمرکز مدیریتی بر هدایت و نظارت قانونی باشد تا استفاده از ظرفیت‌های تخصصی افزایش یابد.

این فعال آموزشی خاطرنشان کرد: دانش‌آموزان امروز این پرسش را مطرح می‌کنند که آنچه می‌آموزند چه کارکردی در زندگی دارد. این پرسش درستی است و نشان می‌دهد اگر محتوای درسی کارآمد نباشد، نظام آموزشی دچار آسیب خواهد شد. بنابراین باید آموزش را طوری هدایت کنیم که دانش‌آموزان بدانند یادگیری و تحصیل به آنها کمک می‌کند تا شهروندانی آگاه و مؤثر باشند.

سمیرکرم درباره آینده آموزش گفت: با تغییر نگاه نسل جدید و گسترش هوش مصنوعی، نظام آموزشی آینده بسیار متفاوت از امروز خواهد بود. ممکن است بسیاری از ساختارها و نقش‌ها دگرگون شوند و فناوری جایگزین بخشی از کارکردهای آموزشی فعلی شود.

انتهای پیام