علی‌رضا محمدی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص ویژگی‌های منطقه حفاظت‌شده «کولگ» اظهار کرد: این منطقه با وسعتی بالغ بر ۵۸ هزار هکتار در غرب شهرستان مهران و در حاشیه مرز ایران و عراق قرار دارد.

 وی خاطرنشان کرد: این منطقه به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود از تنوع زیستی قابل توجهی برخوردار است و گونه‌های گیاهی نظیر گز، گوزن، بادام کوهی، کنار و چندین گونه بومی دیگر در آن یافت می‌شود.

مدیرکل محیط زیست استان ایلام توضیح داد: در حوزه جانوری نیز منطقه کولگ میزبان گونه‌هایی چون کل و بز، قوچ و میش ارمنی، گرگ، پلنگ، سیاه‌گوش، گربه وحشی، شغال، روباه معمولی، گراز، خرگوش، تشی، کفتار و سایر پستانداران و گوشت‌خواران بوده که نشان‌دهنده غنای اکولوژیکی این منطقه است.

محمدی با اشاره به موقعیت مرزی منطقه گفت: همجواری با کشور عراق و وجود میدان‌های مین باقی‌مانده از دوران جنگ تحمیلی، اگرچه مانعی برای حضور گسترده انسان‌ها در این منطقه به شمار می‌رود، اما از سوی دیگر می‌تواند تهدیدی برای حیات وحش به‌ویژه در فصل‌های مهاجرت یا جابجایی گونه‌ها نیز تلقی شود.

وی افزود: منطقه کولگ شامل زیستگاه‌های متنوعی چون کوه شنو، کوله، کانی سخت و تن‌تاریک است که هر یک نقش مهمی در پایداری اکوسیستم منطقه ایفا می‌کنند.

به گفته وی، این تنوع زیستگاهی باعث شده تا کولگ به یکی از مهم‌ترین پناهگاه‌های حیات‌وحش غرب کشور تبدیل شود.

محمدی همچنین درباره منطقه شکار ممنوع «بینا»، «بیجار» و «چکر» نیز گفت: این منطقه با وسعتی حدود ۵۰ هزار هکتار در غرب شهرستان ایلام و در نزدیکی مرز با عراق واقع شده و از نظر توپوگرافی، دامنه ارتفاعی آن بین ۴۰۰ تا ۷۰۰ متر از سطح دریا متغیر است.

وی ادامه داد: پوشش گیاهی این منطقه شامل گونه‌هایی چون بلوط، بنه، بادام، زالزالک، گون و خارشتر است که در کنار تنوع جانوری، نقش مهمی در حفظ تعادل اکولوژیکی منطقه دارند.

مدیرکل محیط زیست استان ایلام افزود: منطقه بینا، بیجار و چکر زیستگاه پستاندارانی چون کل و بز، قوچ و میش، آهو، خرس قهوه‌ای، گرگ، روباه معمولی، روباه شنی، پلنگ، سیاگوش، کفتار، گربه وحشی و خرگوش است، این تنوع جانوری نشان‌دهنده سلامت نسبی اکوسیستم و ضرورت حفاظت مستمر از آن است.

وی اضافه کرد: این منطقه شامل بخش‌هایی چون بانمیل، کره‌پو، گچ بولی و چکر است که هر یک دارای ویژگی‌های خاص جغرافیایی و زیستی هستند و می‌توانند در صورت مدیریت صحیح، به قطب‌های گردشگری طبیعی و آموزشی تبدیل شوند.

انتهای پیام