لیلا قره‌داغی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اهمیت پایش بهداشتی کلنی‌ها بلافاصله پس از برداشت عسل، گفت: این اقدام اولین و حیاتی‌ترین گام در فرآیند آماده‌سازی است. 

وی خاطرنشان کرد: ارزیابی دقیق علائم بیماری‌های رایج مانند نوزما، کنه واروآ و بیماری‌های لاروی در این مرحله از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. انجام آزمایش‌های میدانی و ارسال نمونه‌ها به آزمایشگاه برای تشخیص دقیق بیماری‌ها، پایه‌گذار مدیریت صحیح زمستان‌گذرانی محسوب می‌شود.

وی افزود: استفاده از داروهای مجاز و روش‌های بیولوژیک متناسب با نوع آلودگی، همراه با تعویض قاب‌های آلوده و ضدعفونی تجهیزات، باید با دقت فراوان انجام شود. هرگونه تأخیر در این مرحله می‌تواند منجر به مشکلات جدی شود.

عضو هیات علمی بخش تحقیقات علوم دامی مرکز بر اهمیت تغذیه مناسب کلنی‌ها و زنبورسازی هدفمند تأکید کرد و گفت: استفاده از شربت شکر با نسبت ۲ به ۱ برای تأمین ذخایر زمستانه و همچنین ارائه کیک‌های گرده یا مکمل‌های پروتئینی برای تقویت جمعیت زنبورها ضروری است. زنبورسازی باید به‌گونه‌ای انجام شود که زنبورهای جوان و قوی که قادر به فعالیت پروازی نباشند، آماده برای گذراندن زمستان شوند.

وی به فشرده‌سازی کلنی‌ها اشاره کرد و افزود: در مرحله پایانی، تنظیم فضای کندو و کاهش فضای زندگی متناسب با جمعیت الزامی است. نصب صفحات عایق در قسمت‌های خالی کندو و استفاده از بادشکن در اطراف زنبورستان به حفظ دمای مناسب کمک می‌کند.

قره داغی بر رعایت ترتیب مراحل آماده‌سازی، از جمله پایش و درمان، تغذیه و زنبورسازی، و فشرده‌سازی تأکید کرده و گفت: فاصله زمانی حداقل ۴۸ تا ۷۲ ساعته بین درمان و شروع تغذیه، همراه با پایش مستمر سلامت کلنی پس از درمان، از اصول غیرقابل چشم‌پوشی است. همچنین نظارت دائمی بر وضعیت کلنی‌ها حتی پس از اتمام مراحل آماده‌سازی، موفقیت در زمستان‌گذرانی و آماده‌سازی برای فصل بهار پربار را تضمین خواهد کرد.

انتهای پیام