به گزارش ایسنا، این مطالعه که در مجله «انجمن قفسه سینه» آمریکا منتشر شده است، شواهد محکمی مبنی بر افزایش مواجهه با گرد و غبار ناشی از دریاچه سالتون (که دریای سالتون هم نامیده می‌شود) و آسیب قابل اندازه‌گیری ریه در کودکانِ ساکنِ حوالیِ آن، یافته است.

متخصصان دانشگاه کالیفرنیا، ظرفیت ریه ۵۰۰ کودک حدود ۱۰ ساله را با آزمایش میزان و سرعت بازدم کودکان سنجیدند تا عملکرد ریه را با استفاده از داده‌های کیفیت هوای ایالتی برای تخمین میزان مواجهه آنها با گرد و غبار دریاچه سالتون ارزیابی کنند.

این مطالعه ارتباط روشنی بین کاهش عملکرد ریه و مجاورت با این دریاچه را نشان داد به طوری که ساکنانی که در نزدیکی آن زندگی می‌کنند، خس خس سینه و سایر مشکلات تنفسی مشابه را نشان دادند.

اعتقاد بر این است که گرد و غبار دریای سالتون حاوی مقادیر زیادی از قطعات غشای باکتریایی است که به عنوان اندوتوکسین‌های قوی عمل می‌کنند و احتمالاً توسط مواد مغذی اضافی در دریاچه تقویت می‌شوند.

به گزارش آناتولی، متخصصان بر نیاز فوری به نظارت مداوم و اقدامات هدفمند بهداشت عمومی برای محافظت از کودکان در برابر آلودگی هوا در اطراف دریای سالتون تأکید کردند.

دریای سالتون یا دریاچه سالتون دریاچه‌ای نمکی است. این دریاچه در پی یک خطای مهندسی و شکسته شدن یکی از سدهای رودخانه کلرادو در سال ۱۹۰۵ به‌ وجود آمد. پس از مدتی انتظار می‌رفت که با تبخیر آب، این دریاچه جدید نیز از بین برود اما پس از مدتی معلوم شد که ورودی آب کانال‌های کشاورزی پیرامون این ناحیه به این گودال، دریای سالتون را در سطحی مشخص نگه می‌دارد.

انتهای پیام