به گزارش ایسنا، خودروسازانی از جمله رنو، جنرال موتورز و تامین‌کنندگانی مانند شرکت‌های بورگ‌وارنر، زِداِف فریدریشسهافن آگ و والئو، موتورهای برقی بدون نیاز به عناصر خاکی کمیاب را توسعه می‌دهند.

رنو در اواخر سال ۲۰۲۳ اعلام کرد با شرکت والئو روی یک موتور برقی جدید، قدرتمندتر و جمع‌ و جورتر بدون عناصر خاکی کمیاب کار می‌کند که آن را نوآوری ساخت فرانسه توصیف کرد.

چین، ۷۰ درصد از معادن و ۸۵ درصد از پالایش عناصر خاکی کمیاب جهان را در اختیار دارد و تصمیم پکن برای اعمال محدودیت‌های فزاینده صادرات بر عناصر خاکی کمیاب، صنعت خودروسازی را برای تامین این عناصر با مشکل مواجه کرده است.

رنو از سال ۲۰۱۲، از موتورهای بدون عناصر خاکی کمیاب استفاده کرده در حالیکه والئو با استفاده از فناوری جدید سیم مسی، تخصص خود را در زمینه بخش ثابت موتور (استاتور) به کار گرفته است.

یکی از منابع آگاه گفت: پروژه موتور «ای ۷ اِی» (E۷A)  دیگر با شرکت والئو انجام نمی‌شود. وی افزود: این پروژه در کل زنجیره ارزش، به جز استاتور که می‌تواند از یک تامین‌کننده چینی خریداری شود، کاملا توسط خود شرکت انجام خواهد شد.

تصمیم رنو برای پایان دادن به مشارکت والئو در پروژه موتور بدون عناصر خاکی کمیاب و جستجوی این خودروساز فرانسوی برای یک تامین‌کننده چینی کم‌هزینه‌تر، پیش از این گزارش نشده بود. منابع آگاه اظهار کردند: این اقدام به دلیل نیاز به کاهش هزینه‌ها و با ارائه قیمت‌های بسیار رقابتی توسط تامین‌کنندگان چینی انجام شده است.

رنو، کوچک‌ترین خودروساز در میان خودروسازان سنتی بوده و در چند سال گذشته، همکاری‌های متعددی را برای کمک به مدیریت هزینه‌های مرتبط با توسعه خودروهای برقی ایجاد کرده است. همچنین به تامین‌کنندگان چینی روی آورده است که در خط مقدم فناوری خودروهای برقی بوده‌اند.

موتورهای جدید بدون عناصر خاکی کمیاب، نسل بعدی خودروهای برقی جمع‌ و جور رنو را تا سال ۲۰۲۸ به حرکت در خواهند آورد.

بر اساس گزارش رویترز، موتور «ای ۷ اِی» ۲۰۰ کیلووات قدرت خواهد داشت که ۲۵ درصد بیشتر از نسل فعلی است و به کمک سیستم ۸۰۰ ولتی خود که دو برابر ولتاژ مدل‌های فعلی خودروهای برقی رنو است، زمان شارژ بسیار کوتاه‌تری دارد.

انتهای پیام