زینب کریمی -کارگردان مستند «نارکیس»- که مستندش در نوزدهمین دوره جشنواره سینما حقیقت اکران خواهد شد، در گفت‌وگو با ایسنا، درباره موضوع این اثر توضیح داد: مستند «نارکیس» پرتره‌ای از زندگی نرگس شرار، شاعر نابینای مادرزاد و معلم خط بریل است. او با وجود محدودیت‌های مالی، تلاش می‌کند در مرکزی که کار می‌کند، برای کودکان نابینا کلاس زبان انگلیسی برگزار کند. چالش‌ها و فرازونشیب‌های این مسیر در مستند نمایش داده می‌شود.

وی افزود: در مسیر ساخت این‌ مستند یک جرقه عاطفی و رابطه‌ای غیرمنتظره نیز برای سوژه فیلم پیش آمد که من آن را در فیلم استفاده کردم. این اتفاق در سیر زندگی‌اش رخ داد و به روایت کمک کرد.
 
کریمی با اشاره به پیشینه دوستی حدود ۱۰ ساله خود با نرگس شرار که از طریق فعالیت‌های روزنامه‌نگاری‌اش در روزنامه همشهری آغاز شده بود، گفت: اگرچه او را می‌شناختم، اما مستند نیاز به پژوهش داشت. در ابتدا تصور می‌کردم فیلمی شاعرانه بسازم، اما با پژوهش بیشتر متوجه شدم دغدغه او برای کودکان نابینا بسیار پررنگ‌تر است. بنابراین تصمیم گرفتم به جای تمرکز بر بعد درونی و شاعرانه، بر شخصیت بیرونی و فعّال او که برای کودکان نابینا تلاش می‌کند، متمرکز شوم.

او ادامه داد: در این پژوهش با کمبود شدید خدمات به نابینایان، حتی در تهران، مواجه شدم و این انگیزه نرگس را برایم پررنگ‌تر کرد. او با چنگ و دندان می‌جنگد تا شرایط بهتری برای این کودکان فراهم کند.

کارگردان «نارکیس» با اشاره به سختی‌های آموزش زبان انگلیسی به کودکان نابینا گفت: آموزش زبان انگلیسی که معمولاً مبتنی بر تصویر است، برای کودکان نابینا نیازمند توصیف دقیق هر تصویر است تا کودک بتواند آن را تجسم کند و این فرآیند را پیچیده و سخت‌تر می‌کند. نرگس با تمام محدودیت‌های مالی، پیداکردن پرینتر بریل و دیگر چالش‌ها، بالاخره موفق می‌شود این کلاس را برگزار کند.

کریمی درباره زمان تولید این مستند گفت: تولید از بهمن ۱۴۰۲ آغاز شد و ضبط در ۱۷ جلسه و طی چهار ماه به پایان رسید. پس‌تولید نیز حدوداً تا آذر ۱۴۰۳ طول کشید و فیلم برای ارسال به جشنواره‌ها آماده شد.

وی از اولین اکران این مستند در یک جشنواره‌ خارجی خبر داد و گفت: مستند «نارکیس» در ششمین دوره جشنواره بین‌المللی HECare Film Festival 2025 کانادا پذیرفته و اکران شده است.

کارگردان «نارکیس» در پاسخ به این سوال که اگر داور جشنواره حقیقت بود به کدام بخش فیلم خودش جایزه می‌داد، گفت: به نظر من این اثر یک پکیج است و نمی‌توان بخش‌های آن را جدا کرد. اما بازخورد مخاطبان از اکران خصوصی نشان داد که «نرگس شرار» و زیست او بیشترین اثر را داشته است. خط قرمز من در ساخت این فیلم، پرهیز از ایجاد حس ترحم و انتقال شور زندگی بود. نمی‌خواستم مخاطب پس از دیدن فیلم، حس بدی از مواجهه با معلولیت داشته باشد.

کریمی در پاسخ به پرسشی درباره سانسور در این مستند تأکید کرد: خوشبختانه این فیلم اصلاً سانسور نشد و آنچه می‌خواستم، ساخته شد. 

وی درباره صحنه‌هایی که دوست داشته در فیلم باشد اما در این‌ مستند نیامده است، توضیح داد: برخی سکانس‌ها مانند پرداخت بیشتر به دیدوبازدیدهای نرگس یا استفاده از اپلیکیشن‌های کمک‌رسان به نابینایان، به دلیل محدودیت زمانی روایت و تصمیم‌گیری برای پیش‌برندگی داستان حذف شدند، اما به اصل مطلب لطمه نزدند.

در ادامه تیزر این مستند را ببینید:

انتهای پیام