محمدمهدی مطیعی درگفتوگو با ایسنا با اشاره پدیده شهابباران در روزهای ۲۲و ۲۳ آذر، اظهار کرد: برخی از روزهای سال، تعداد شهابها بهطور چشمگیری افزایش مییابد. به این پدیده «بارش شهابی» گفته میشود. علت این رخداد، عبور زمین از میان تودهای از سنگها یا ذرات ریز موجود در فضاست. منشأ بیشتر بارشهای شهابی، دنبالهدارها هستند. این اجرام یخی در مسیر حرکت خود به دور خورشید، ذرات ریزی از خود بر جای میگذارند. در نتیجه، مسیر دنبالهدارها به تدریج مملو از این ذرات میشود که با سرعتی نزدیک به سرعت دنبالهدار و تقریباً در همان مدار به دور خورشید گردش میکنند.
وی با بیان اینکه معمولاً اگر فاصله این ذرات تا مدار زمین کمتر از حدود ۱۲ میلیون کیلومتر باشد، امکان وقوع بارش شهابی وجود دارد، افزود: به دلیل حرکت تناوبی و منظم زمین به دور خورشید، سیاره ما هر سال در بازههای زمانی مشخصی به نزدیکی مدار برخی از این دنبالهدارها میرسد. در این هنگام، ذرات وارد جو زمین شده، میسوزند و پدیده بارش شهابی در آسمان رخ میدهد.
مسئول رصدخانه دانشگاه فردوسی مشهد، عنوان کرد: به دلیل خاصیت پرسپکتیو، چنین به نظر میرسد که شهابها از ناحیه مشخصی در آسمان وارد جو زمین میشوند. به این ناحیه «کانون بارش» گفته میشود. بسته به اینکه کانون بارش در محدوده کدام صورت فلکی قرار داشته باشد، بارش شهابی به نام همان صورت فلکی نامگذاری میشود.
مطیعی با اشاره به اینکه بارش شهابی جوزایی ناشی از بقایای دنبالهدار سیارک معروف به «۳۲۰۰ فایتون» است و کانون آن در محدوده صورت فلکی جوزا «دوپیکر» قرار دارد، تصریح کرد: با وجود اینکه در زمان اوج بارش امسال، ماه بهصورت هلالی ضخیم در تاریخ ۲۲ و ۲۳ آذر ۱۴۰۴ طلوع میکند، شرایط برای مشاهده این بارش شهابی مساعد است.
وی با بیان اینکه برای رصد این شهابها به ابزار خاصی نیاز نیست و آنها بهراحتی با چشم غیرمسلح، در آسمانی تاریک، قابل مشاهدهاند، اظهار کرد: با این حال، بهترین زمان مشاهده شهابها از حدود ساعت ۱۰ شب آغاز میشود و با گذشت هر ساعت، تعداد آنها افزایش مییابد. این روند تا حوالی ساعت ۲ بامداد ادامه دارد و در این زمان، تعداد شهابها به بیشینه خود میرسد؛ بهطوریکه میتوان بیش از ۶۰ شهاب جوزایی را مشاهده کرد. در شرایط ایدهآل و زیر آسمانی کاملاً تاریک، حتی امکان مشاهده حدود ۱۰۰ شهاب در ساعت نیز وجود دارد.
مطیعی ادامه داد: بارش شهابی جوزایی یکی از فعالترین بارشهای شهابی سالانه است که اوج آن معمولا در حدود ۲۲ یا ۲۳ آذرماه رخ میدهد. بهترین مکان برای مشاهده شهابها، مناطقی دور از آلودگی نوری شهرها است. همچنین برای ثبت این پدیده، میتوان از دوربینهای عکاسی با میدان دید باز استفاده کرد.
مسئول رصدخانه دانشگاه فردوسی مشهد، گفت: با توجه به آلودگی نوری شدید شهر مشهد، رصدخانه دانشگاه فردوسی مشهد برنامهای برای رصد این بارش شهابی در دست اقدام ندارد. با این حال، برای انتخاب مکانی مناسب جهت مشاهده شهابها، لازم است به نکات ایمنی و امنیتی حضور در آسمانهای تاریک توجه ویژه شود و از ورود به هر منطقهای صرفا به دلیل تاریکی آسمان، خودداری شود.
انتهای پیام
نظرات