مدير داخلي محوطه تاريخي تخت‌ جمشيد (پارسه) گفت: بيشترين آسيب‌ها به تخت جمشيد (پارسه) در سال‌هاي دور وارد شده است. به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، مهندس مازيار كاظمي با بيان اين مطلب گفت: در حال حاضر توجه مردم به آثار تاريخي زياد شده است، اما بزرگترين مشكل ما در كشور، غناي آثار تاريخي است و در حالي كه نيروي انتظامي ما با تمام گستردگي خود هنوز نتوانسته است خيلي از مرزها را كنترل كند، چطور انتظار داريد يك مجموعه كوچك مثل ميراث فرهنگي بتواند به‌خوبي از همه داشته‌هاي تاريخي خود حفاظت كند؟ بايد سؤال كرد آيا به اندازه رشد آثار تاريخي هزينه‌هاي ما هم به همين اندازه رشد يافته است؟ وي خاطرنشان كرد: اينكه مي‌گوييم فرهنگ سازي بايد از پايه شروع شود، يك ادعا است كه بايد عينيت پيدا كند. واقعا تا چه حدود در كتاب‌هاي تاريخ مدرسه‌ها نسبت به آثار قبل از اسلام حساسيت نشان داده شده است؟ او نياز اوليه تخت ‌جمشيد (پارسه) را معرفي آن دانست و تاكيد كرد: فرهنگ‌سازي را بايد از دوران پايه در سيستم‌هاي آموزشي آغاز كنند، تا روح فرهنگ و حفظ آثار ميراث فرهنگي در تك‌تك افراد ايران زمين تقويت شود. كاظمي همچنين گفت: در طول اين سالها آن قدر كه از دزدي و حفاري غيرمجاز در محوطه تخت ‌جمشيد (پارسه) صحبت شده، درباره مرمت‌هاي اين محوطه، خبري منعكس نشده است. وي افزود: وقتي به عكس‌هاي 1307 تا 1312 اثر جهاني تخت ‌جمشيد (پارسه) رجوع كرديم، نشان مي‌داد كه تخت ‌جمشيد (پارسه) وضعيت بغرنجي با 14 ستون داشته است، در صورتي كه در حال حاضر از وضعيت بهتري برخوردار است و با مرمت‌هاي صورت گرفته، شاهد 17 ستون در تخت جمشيد (پارسه) هستيم. كاظمي با اظهار گلايه از نحوه انعكاس اخبار مربوط به تخت ‌جمشيد (پارسه) گفت: آيا به تعداد اخبار حفاري‌هاي غيرمجاز نسبت به انعكاس كارهاي صورت گرفته هم اقدامي شده است و آيا وقتي به ناطق گفته مي‌شود كه از مجموعه تخت ‌جمشيد (پارسه) خيلي چيزها را بردند، به مقطع آن نگاه مي‌كنند؟ وي افزود: تا سال 1306 امتياز حفاري‌هاي مناطق باستاني در سراسر كشور متعلق به فرانسه بوده است و به همين دليل اكنون مي‌بينيم كه موزه‌ي لوور پاريس پر است از آثار مربوط به ايران و بخش مربوط به ايران آن فعال‌ترين بخش موزه است. مدير داخلي محوطه تاريخي پارسه (تخت‌ جمشيد) به وضعيت اين محوطه در دوران‌هاي مختلف تاريخي بعد از اسلام اشاره كرد و گفت: در زمان آل بويه سنگهاي تخت‌ جمشيد (پارسه) را خرد مي‌كردند و چون فكر مي‌كردند كه اين سنگ‌ها متعلق به حضرت سليمان است، از خاك آن سرمه درست مي‌كردند. در زمان صفويه و قاجار نيز بسياري از خانه‌هاي اطراف آن، شالوده‌هاي خود را با سنگ‌هاي تخت ‌جمشيد (پارسه) درست كرده‌اند. بنابراين انصاف حكم مي‌كند كه تاريخ تخت ‌جمشيد (پارسه) را خوب بررسي كنيم، لذا وقتي مقبره كوروش تا پاسارگاد در زمان اتابكان ستون‌هاي مسجد بوده است، انصاف حكم مي‌كند بدون مطالعه قضاوت كنيم؟ انتهاي پيام