سرپرست گروه انسان‌شناسي شهر سوخته گفت: ميانگين مرگ و مير در جمعيت پنج هزار نفري شهر سوخته درآن زمان بالاي 30 سال بوده است. دکتر فرزاد فروزانفر در گفت‌وگو با خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) افزود: شهر سوخته شهر بسيار مهمي است و اگر ما بتوانيم از لحاظ قومي و تنوع آن‌را ريشه‌يابي کنيم، خيلي از مسائل مهاجرتها و پراکندگيهاي اقوام حل مي‌شود. وي بابيان اين مطلب که بعد از کاوشهاي صورت گرفته بر روي اين شهر، اطلاعات به‌دست آمده بايد به‌صورت جمع‌بندي نهايي درآيند و اين جمع‌بندي براي سال دهم کاوش پيش‌بيني شده است، افزود: شهر سوخته در اوج خود جمعيت پنج هزار نفري را در خود جاي داده بوده و همه چيز مثل صنعت هنر ادب و اعتقادات مربوط به خود را نيز داشته‌اند. سرپرست گروه انسان‌شناسي شهر سوخته اظهار داشت: سن مرگ و مير در اين شهر با يک نوسان 30 ساله بوده، ولي اين به اين دليل نيست که افراد خيلي کهنسال در اينجا نبوده‌اند، تراکم فوت بالاي 30 سال بوده است که در جمع‌بندي نهايي مشخص خواهد شد. فروزانفرادامه داد: 40 هزار گور در شهرسوخته با وسعت 21 هکتار خوابيده است و اين شهر ازصفرشروع شده در 3200 قبل از ميلاد مسيح با استقرار 1200 سال در 3000 قبل از ميلاد مسيح دوباره به صفر رسيده است. وي گفت: تاکنون ما موفق به مطالعه بر روي 400 اسکلت از مردم اين شهر شده‌ايم. سرپرست گروه انسان‌شناسي شهر سوخته موقعيت بسيار خوب خاک شهر سوخته و فشردگي بسيار و سختي بالاي خاک را در اين شهر از ويژگيهاي منحصر به فرد آن نسبت به ساير نقاط کشور دانست و گفت: اين ويژگي باعث شده تا خاک اسکلت را در خود محفوظ و هر چه در زمين است، سالم بماند. فروزانفر ادامه داد: بيماري در اين شهر زياد بوده، اما رايج‌ترين بيماري مربوط به ستون فقرات در بين زنان و مردان بوده که اين نشان‌دهنده کارهاي سخت بدني مردم در آن زمان بوده و باعث فرسودگي مهره‌ها مي شده است. وي درباره قد اين مردم نيز گفت: قد افراد بالغ از زير 150 سانتي‌متر شروع مي‌شده و تا 190 سانتيمتر هم مي رسيده است که ميانگين قد براي خانم‌ها 155 و براي آقايان 165 سانتي‌متر بوده است. انتهاي پيام