در لا به لاي خبرهاي اين هفته اصابت چند خمپاره به مقبره سلمان فارسي و کاخ مدائن، توجه جهانيان را به خود جلب نکرد. شايد براي آنها که هر روز شاهد کشته شدن مردم عراق و عمدتا به دست تندروهاي اسلامي و يا گاهي سربازان خارجي هستند، اين چند خمپاره خيلي پر اهميت نباشد؛ اما با توجه به ايراني بودن اين آثار حتما مي‌بايست توجه ما ايرانيان را جلب کند. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) محمد علي ابطحي در http://webneveshteha.com/ نوشته است: در دوران صدام هم اين آثار فقط به اين دليل که ايراني و نشانه تمدن پارسي بودند، مورد بي توجهي قرار گرفته بود. همه زائران ايراني در دوران صدام مي‌توانستند به نقاط مختلف عراق سفر کنند، اما اجازه زيارت قبر سلمان فارسي و بازديد از ايوان تاريخي مدائن را نداشتند. در همان ايام شنيدم که وقتي مقامات عراقي آن روز تصميم گرفتند موج بازسازي مکانهاي تاريخي و مذهبي را در عراق به راه بيندازند، ايوان مدائن را از ليست هر بازسازي و تعميري حذف کردند تا خود به خود اين آثار ايراني و تمدن فارسي از عراق محو شود. اين کينه صدامي از آثار ايراني و نيز تنها صحابي مسلمان ايراني، به طور سمبليک نشانه عمق کينه ورزي آنها بود. در مقابل، حتي در دوران جنگ‌هاي مختلف، عراقي‌ها بيشترين هزينه را صرف بازسازي بابل قديم کردند. حتي گردشگران و محققان هم تنها حق داشتند که از بابل ديدن کنند. هجوم تکفيري‌ها در هفته گذشته به قبر سلمان فارسي و ايوان مدائن، بعد از حمله ناجوانمردانه به قبر عسکريين در سامرا، اگر در دنيا حساسيتي بر نيانگيخت بايد براي ما ايرانيان جلب توجه مي‌کرد. پيشنهاد مي‌کنم دولت ايران با حاکمان جديد عراق که بيشتر آنان در سالهاي تبعيد در ايران بودند، براي بازسازي و حفاظت ايوان مدائن و قبر اين بهترين صحابي پيامبر که ايراني بوده، مذاکره جدي کنند و اهتمام ويژه‌اي داشته باشند. هر کشوري وظيفه دارد تا از تاريخ خود در همه جهان پاسداري کند. براي کشوري مثل ايران، با اين سابقه ي تمدني اين وظيفه سنگينتر است. انتهاي پيام