"اريک ون هوو" - هنرمند ژاپني-، به تهران آمد تا با آفرينش‌هاي تازه، فرآيند ايجاد و خلق آثار هنري‌اش را در تهران تحليل و به‌نمايش بگذارد. به گزارش خبرنگار بخش هنرهاي تجسمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين هنرمند هنر جديد كه در طبيعت و محيط‌هاي شهري كشورهاي استراليا، آلمان، ايرلند، آمريكا و ... كارها و ايده‌هايش را در زمينه‌هاي چيدمان، اجرا، ويديو، رسانه اينترنت و هنر محيطي به اجرا درآورده است، روز دوشنبه با نمايش اسلايدها و فيلمي از روند كارهايش، درموزه هنرهاي معاصر تهران براي هنرمندان و دانشجويان هنر سخنراني كرد. او فارغ‌التحصيل رشته‌ي هنر معاصر دانشگاه براسل - بلژيک است. مقطع کارشناسي ارشد را در رشته‌ي خوش‌نويسي سنتي ژاپني در توکيو به اتمام رسانده است. نمونه‌ كارهاي ارايه شده‌ي او در نشست نقد و بررسي عموما با خط و متن سر و كار داشت. اين هنرمند به دعوت احمد نادعليان - مدرس دانشگاه - به تهران آمده بود و نادعليان درباره‌ي آثار او توضيح مي‌داد و نيز گفته‌هايش را ترجمه مي‌كرد. پروژه‌هاي اجرا شده او در كشور زادگاهش ژاپن، بومي و مفهومي‌تر از پروژه‌هايي بودند كه به گفته‌ي خودش در كشورهاي اروپايي اجرا كرده، اين پروژه‌ها با استفاده از تكنولوژي روز دنيا و با حمايت مالي صاحبان آن به اجرا درآمده بود. اريك در اين پروژه‌ها فرايند زيست محيطي را با مسايل سياسي تلفيق كرده بود. او در يكي از نمونه‌ها به بازار ميوه‌ و سبزي در منطقه‌اي از ژاپن رفته بود كه پس از جنگ جهاني دوم به اين كشورالحاق شد. در كتاب قانون اين استان كه توسط آمريكايي‌ها نوشته شده، ژاپن حق داشتن ارتش را ندارد؛ اريك به بازار سبزي و ميوه رفته و كرم‌هايي را روي سبزي‌ها‌ و ميوه‌ها دور ريختني قرار داده و فرآيند و مرحله‌ي جويده شدن آنها را ثبت كرده است. صفحاتي از كتاب قانون را نيز كپي و كرم‌ها را بر آن‌ها قرار داده و صداي جويده شدن‌شان را نيز از راديوي شهر به عنوان رسانه‌اي ارزان و در دسترس همه‌ي مردم، پخش كرده بود. اين فرايند صدايي شبيه آتش‌سوزي داشت. زنان پيري كه در جريان جنگ جهاني دوم نزديكان‌شان را از دست داده بود، با نوشتن نام آن‌ها و پرتاب روي برگه‌هاي كتاب قانون، درد و غم را دور كرده‌اند. به گزارش ايسنا، او توضيح داد كه در پروژه‌ي ديگري به منطقه‌اي از آفريقا - يكي از مستعمارت فرانسه - رفته و پنج صفحه از متن شاعري به زبان فرانسوي را در قربانگاه گاوها نگارش كرده است. ادرار و خون گاوها، متن را پاك و به اين ترتيب وي روابط انساني و حيواني را تحليل و نقد كرده است. وي سپس شاخ‌هاي گاوها را روي سر زن‌ها قرار داده و از آن‌ها عكاسي كرده بود. او مي‌خواسته با استفاده از اين تعابير استعاري متن و ارتباط انسان با حيوان و چگونگي قتل انسان‌ها هم‌چون حيوانات، بازگو كند. اين هنرمند ژاپني روز يكشنبه در پياده‌روهاي خيابان‌هاي تهران نيز پروژه‌اي را اجرا كرده بود و با نوشتن متن روي پياده روي عمومي شهر واكنش‌هاي محيط را ثبت و هم‌چون کشورهاي بسياري در تعامل با محيط و مردم بومي کار كرده است. وي معتقد است نگارش‌هاي او پاك مي‌شوند وخيلي‌ها نمي‌بينند، اما درباره‌اش حرف‌هايي زده مي‌شود و اين حرف‌هاي بعدي‌ براي او است؛ پيامدها جزو مفاهيم كار او هستند. پروژه‌ي ديگري كه درباره‌اش توضيح داده شد خوش‌نويسي ته استخربود. 17 متر مربع پارچه را ته استخر پهن كرده و با مداد چرب زير آب به نگارش پرداخته بود و تصوير زير آب روي پرده‌ي بزرگي در باغ براي جمعيتي چند هزار نفري پخش مي‌شد. در اين پروژه كساني او را با حركات آييني يوناني، همراهي مي‌كردند. او هم‌چنين به درياچه‌ي يخي در سوئد رفته و با جوهر سياه روي يخ‌ها خوش‌نويسي كرده و نيز براي هنرش به زيارت سرزمين چهار اديان تبت رفته و .. است. اريك گفت: به هر جاي دنيا كه سفر مي‌كند، سنگي از كوهي برمي‌دارد و به كوه ديگري در نقطه‌ي ديگر دنيا مي‌برد؛ مفهوم و جابه‌جايي كوه به‌ كوه برايش قابل توجه و اهميت است. در پايان اين نشست فيلم 18 دقيقه‌اي از نگارش شعر توسط وي در خياباني‌هاي شانگهاي ژاپن و واكنش‌هاي متفاوت مردم نمايش داده شد. در انتهاي اين فيلم پليس و مردم، اريك را مجبور كرده صدها متر نوشته‌ي كچي‌اش را از روي زمين پاك كند. به زعم او همه اين فرآيندها برگرداندن چيزهايي است كه از جاي اصلي‌شان باز مي‌گردند. اين نشست با ارايه‌ي نمونه‌هاي ديگر و پرسش و پاسخ حاضران ادامه پيدا كرد. هم‌چنين در آخرين دقايق نشست بانوي فيلم‌ساز ايتاليايي كه جريان سفر و خلق آثار محيطي اين هنرمند ژاپني را ثبت ‌مي‌كند نيز در جلسه حاضر شد. "اريک ون هوو" امروز دوشنبه 18 ارديبهشت‌ماه براي دانشجويان هنر، كارگاه عملي برگزار مي‌كند. انتهاي پيام