محمد مهدي عسگرپور يك ماه پس از لغو گرهمايي امنيت شغلي،در تشريح دلايل اين اتفاق توضيحات مفصلي داد و گفت:«ما نمي‌خواستيم، جريان صنفي آلوده شود، بنابراين ما در آن مقطع زماني فكر كرديم كه اين مسير را تا اينجا برديم و نمي‌خواهيم به نقطه‌ي اول برگرديم و بگوييم نه ديگر پيگيري نمي‌كنيم. بنابراين ما بحث امنيت شغلي را نگه مي‌داريم تا يك تاريخ بعد كه اين تاريخ بعد مي‌تواند يك ماه و شايد هم سه هفته بعد باشد.»

مديرعامل خانه سينما در آستانه‌ي ـ 21 شهريور ماه ـ روز ملي سينما در گفت‌وگويي با خبرنگار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در پاسخ به اينكه بحث امنيت شغلي كه يكي از اهداف اصلي هيات مديره‌ي خانه سينما است، با لغو گردهمايي اخير سينماگران پيرامون اين موضوع، امنيت شغلي چقدر دست‌يافتني و در چه مرحله‌اي است؟گفت:پاسخ به اين سئوال به يك مقدمه نياز دارد كه حداقل مطرح شود در يك يا دو سال گذشته چه فعاليت‌هايي را تحت سرفصل امنيت شغلي انجام داديم.

 امنيت شغلي اولين پديده‌اي است كه در خانه سينما با آن مواجه مي‌شويم

وي ادامه داد:هر كسي كه مسووليت خانه سينما را بپذيرد. با اولين پديده‌اي كه به صورت جدي مواجه مي‌شود بحث امنيت شغلي است. ممكن است كه مسائل ريز و درشت روزمره هم از پروانه ساخت يك فيلم تا مشكلات بعضي از سينماگران در اطراف‌مان باشد، ولي همين كه شما بخواهيد به يك موضوع جدي و بنيادين بيانديشيد،احساس مي‌كنيد، اولين مساله‌تان بحث امنيت شغلي است.

عسگرپور با بيان اينكه بحث امنيت شغلي قدمت زيادي دارد،يادآور شد:حداقل در 15 ـ 10 سال گذشته يا مستقيما اين واژه شنيده شده يا اينكه مباحث ديگري هم كه تحت‌عنوان‌هاي ديگر مطرح مي‌شده، مي‌بينيم كه تحت همين سرفصل قرار مي‌گرفته است. ما در دوره جديد هيات مديره يعني در دو سال گذشته تقريبا از همان روز اول اين بحث را شروع كرديم. در صورت جلسات هم وجود دارد كه مسائل مختلف را دسته‌بندي كرديم و سرانجام با هم هم‌نظر شديم كه در اين دو سالي كه با هم همكاري مي‌كنيم، بيشتر بر چه حوزه‌هايي بايد متمركز بشويم كه بحث امنيت شغلي الويت اول را بخود اختصاص داد.

وي در ادامه توضيح داد: در روند پيگيري اين موضوع به عنوان يك مدير ابتدا بايد اطلاعات قبل‌تر را در اين زمينه رصد، جمع‌آوري و دسته‌بندي مي‌كردم اما در پي پيگيري‌ها تقريبا به استثناي يكسري مصاحبه پراكنده و يك سري گله‌گذاري ديديم چيزي موجود نيست.جز طرح اوليه بيمه بيکاري زمان آقاي سيد ضياءهاشمي مديرعامل اسبق خانه سينما.

عسگرپور در عين حال مطرح كرد:اينكه مدام بگوييم حالمان خوب نيست، امنيت نداريم. اين براي وقتي که خودمان دور هم جمع مي‌شويم خوب است ولي زمانيكه با يك دولتمرد يا يك نماينده مجلس وارد مذاكره مي‌شويم، اوعلاقه‌مند است كه با زبان مديريتي و با مولفه‌هاي مشخص با او سخن بگوييم.

مدير عامل خانه سينما در ادامه با اشاره به روند پيگيري بحث امنيت شغلي يادآور شد: وقتي شروع به پيگيري اين موضوع كرديم و ديديم اطلاعات چنداني در زمينه‌ي امنيت شغلي درگذشته وجود ندارد و حتي در بعضي از حوزه‌ها اصلا چيزي وجود ندارد، مطالعات‌مان را در اين زمينه شروع كرديم.

اين مسير مطالعاتي يك دوره 6 ـ 5 ماهه زمان برد كه ما به يك مكتوبات و مانيفست برسيم. يعني به مانيفستي كه اگر اين موضوع در اين مقطع نتوانست به نتيجه برسد، گروه بعدي كه بخواهد بر روي اين موضوع كار بكند پشتوانه‌ي منابع و مطالعاتي داشته باشند.

وي در ادامه با تاكيد بر اينكه، تهيه مانيفيست در سينما خيلي مشكل است،تصريح كرد: ما در سينما با يك بحران اظهارنظر مواجه هستيم كه دلايل مختلف دارد و اگر لازم شد به آن هم مي‌رسيم. به هرحال همه چيز آماده است براي اينكه همه‌ي همکاران مان همديگر را قبول نداشته باشند.

تجربه نشان داده است كه شما وقتي مي‌خواهيد در هر زمينه‌اي به نظريه، مانيفيستي و مكتوبي واحد برسيد، ممكن است بعضي از دوستان و همكاران ما كه اتفاقا سرشناس هم هستند، اظهارنظر كنند كه ما در جريان موضوع نبوديم و مخالف آن هستيم.در واقع يك سير عجيب و غريبي است كه بخشي‌از اين موضوع در واقع طنز تلخي است كه اصلا امكان اينكه شما بتوانيد با 500 نفر ، 600 نفر شاغلان فعال موثر يك موضوع را در ميان نهاد پيگيري كنيد اين امکان اصلا وجود ندارد. در اين زمينه ممکن است جريانات صنفي هم چون هيات مديره خانه با شما هم نظر باشد اما اعضاء صنوف با اظهار نظر مخالف در زمينه مورد بحث با شما هم نظر نباشند.

عسگرپور در ادامه مطرح كرد: فكر مي‌كنيم همين سختي‌ها باعث شد كه هيات مديره‌هاي قبلي سراغ اين موضوع نروند چون مي‌دانستند آخرش به يك درگيري و تنش دروني مي‌انجامد و به همين دليل عطايش را به لقايش بخشيدند و با خودشان مي‌گويند ما اصلا وارد اين مسائل نمي‌شويم و نهايت يك جشن برگزار مي‌كنيم و برخي مسايل فرهنگي مشترک و مراقبت از بعضي سختي‌هاي معيشتي بعضي از همكارانمان که مستقيما مراجعه مي‌کنند، را رسيدگي مي‌كنيم.

 در زمينه‌ي امنيت شغلي به يك مانيفست رسيديم

وي با بيان اينكه هيات مديره فعلي جسارت داشت تا به بحث امنيت شغلي بپردازد، گفت:خوشبختانه در اين موضوع يعني سرفصل امنيت شغلي و مولفه‌هايش، تقريبا توانستيم نظر بخش عمده‌اي از همكاران خودمان را جلب كنيم. در واقع به مانيفستي برسيم كه در واقع انگار مقبوليت عام دارد. بنابراين به محض اينكه ما به چنين مانيفيستي رسيديم كه مكتوب هم شد و با اعداد و رقم هم مي‌توانستيم صحبت كنيم و مولفه‌هايش را هم تعريف كنيم. متوجه شديم ديگر آن مقطعي است كه بايد وارد پيگيري عملياتي آن بشويم.

عسگرپور با اشاره به برخي سخنان كه مطرح مي‌كنند چرا ما الان به فكر اين موضوع افتاده‌ايم گفت: اين صحبت‌ها را كه بعضا برخي مديران مطرح مي‌كنند، در محدوده ليچارگويي باقي مي‌گذارم و ارزش آن سخنان را بيش از اين نمي‌دانم.

 ما در مقاطع پيشين براي طرح اين موضوع آمادگي نداشتيم

وي يادآور شد: همان‌طور كه گفتم ما در مقاطع پيشين براي طرح اين موضوع آمادگي نداشتيم، چون به چيز مكتوب و مانيفستي دست نيافته بوديم و هر جا همكاران ما با دولتمردان، نمايندگان مجلس وارد جلسه مي‌شدند،وقتي آنها سوال مي‌كردند اين كه مي‌گوييد يعني چه و توضيح بيشتري بدهيد، تازه دعواهاي دروني‌ ما شروع مي‌شد.

عسگرپور يادآور شد: اما از يك سال پيش در اين زمينه مسير پيگيري ما روشن است. ما براي آنكه باز جلوي يكسري از ليچارگويي‌ها را بگيريم ـ كه در اين چند ماه با آن مواجه بودم ـ فكر كرديم اتفاقا بايد سكوت كنيم چون پاسخ ليچارگويي خيلي ليچارگويي نيست. در اين راستا ما تمام مسيرهايي كه در يك سال گذشته البته يك كمي بيشتر از يك سال گذشته حدودا يك سال و نيم گذشته، براي پيگيري مولفه‌هاي امنيت شغلي انجام داديم را در قالب كتابي منتشر كرديم كه بعضي از دوستان فكر نكنند ما ديشب نشسته‌ايم فكر كرديم كه براي پيگيري موضوعمان بهتر است كه يكدفعه يك گردهمايي داشته باشيم.

ما بيش از 16 ـ15 مورد مكاتبه با وزير محترم فرهنگ و ارشاد داشتيم ولي تا الان هيچ بازخوردي از ايشان دريافت نکرديم .چون اگر ايشان فقط کمي بر روي اين مكتوبات که بخش قابل توجهي از آن را در 5شهريورماه در دفتر سابق شان در دانشگاه پيام نوربه عنوان مطالبات قانوني سينماگران به ايشان داديم را مطالعه و امعان نظر کرده بودند قطعا كار به اينجا كشيده نمي‌شد كه ما به اين نتيجه برسيم که گوش شنوايي نيست تا صدايمان را بشنود و براي شنيدن صدايمان و پيگيري اهداف‌مان بايد گردهمايي داشته باشيم.

اين كارگردان تصريح كرد: شيوه پيگيري نيازها و مطالبات در جوامع متمدن اصولا چنين است که جريانات صنفي كه يك موضوع را با طرح مکتوب پيگيري مي‌كنند، پس از پيگيري مقدماتي مذاكره با مبادي ذي‌ربط همچون دولت،‌مجلس يا هر جا كه لازم هست تداوم مي يابد و پس از آن نتيجه حاصل مي‌شود يعني يا اجرايي مي‌شود و يا به صراحت موانع قانوني را اعلام مي‌کنند . حال اگر در تمام اين مسير کسي به شما پاسخ نداد و به نتيجه نرسيديم چه بايد كار كرد؟

بايد موضوع را با همكاران خودتان در ميان بگذاريم و به آنها اطلاع بدهيم كه ما اين مسيرها را پيگيري كرديم متاسفانه هيچ نوع رسيدگي انجام نمي‌شود و از سوي ديگر با صداي رسا براي همگان نيازتان را بگوييد تا شايد عقلايي بشنوند و مسئولان را متنبه کنند. يا اينكه از اينجا به بعد ما بايد سكوت كنيم و بگوييم هيچ كاري نمي‌شود کرد!

 تعامل از واژه‌هاي عجيب و غريبي شده است

عسگرپور در ادامه با بيان اينكه ما به اين نتيجه رسيديم که يكي از راه‌حل‌ها، گردهمايي صنفي است، يادآور شد: بعضي از دوستان بدون اينكه مطالعه كرده باشند و اين سير پيگيري‌ها را بدانند مي‌گفتند تعامل كنيد.‌ تعامل از آن واژه‌هاي عجيب و غريبي است که در چند سال گذشت از آن مي‌توان خيلي تعابير استنباط كرد. يكي از همكاران ما مي‌گفت ظاهرا اين هيات مديره، ياد ندارد تعامل با دولت يعني چه؟ البته منظور اين همكار ما، نوكري بود نه عمل براساس احترام متقابل!.

به هرحال ما مسير‌هاي پيگيري‌مان را گفتيم كه دقيقا اين مسيرها بود و لاجرم عقل جمعي‌مان به اين رسيد كه طي يك گردهمايي كاملا صنفي مسائل خودمان را با همكارانمان مطرح كنيم. معمولا از طريق گرد‌همايي‌هاي صنفي حرف‌ها بلندتر گفته مي‌شود و ما مي‌خواستيم آشكارتر مسايل‌مان را مطرح كنيم و اميدوار بوديم به گوش بعضي از دولتمردان برسد.

امضاء آن تعداد سينماگر شاخص نعمت بزرگي بود

عسگرپور در بخش ديگري از اين گفت‌وگو به امضاء جمعي از سينماگران شاخص در حمايت از آن گردهمايي اشاره كرد و به ايسنا افزود: كمتر تا به‌حال اين تعداد اسم وزين و شاخص را زير يك چتر مي‌ديديم كه براي يك جريان بخواهند بايستند اما اين رخداد ميمون شکل گرفت و به نظرم اين رخداد نعمت بزرگي بود. حتي با وجود اينكه اين گردهمايي هم انجام نشد، ولي اين اتفاق افتاد كه دوستان در رابطه با يك موضوع با هم به خوبي هم‌نظر شدند.

ما خودمان سر جمع‌آوري امضاء‌ها، نمي‌خواستيم بيش از اين بشود و گرنه من ترديد نداشتم ما مي‌توانستيم امضاء بيش از دو سوم تمام اهالي سينما را زير اين نامه داشته باشيم. البته بماند كه در همان حمايت، نامه هم اسامي كساني را مي‌بينيم كه بعدا در قالب تشكلي با برگزاري گردهمايي مخالفت مي‌كنند.

 به تك تك سينماگران نامه نوشتم،نمي‌خواستم دلسرد شوند

اين مدير صنفي با بيان اينكه پس از لغو گردهمايي نامه‌هاي جداگانه به تك تك افرادي كه آن نامه را امضاء كرده‌اند،داده است، گفت: من براي تك‌تك‌ هنرمندان نامه‌اي دادم براي اينكه نمي‌خواستم آنها دلسرد شوند و فكر كنند كه دراين حوزه‌ها و حوزه‌هاي صنفي نمي‌توان اقدامي جدي انجام داد. بنابراين براي اين‌كه آنها دلسرد نشوند، اتفاقات را به جزييات براي آنان توضيح دادم و الان هم همان توضيحات را خواهم داد.

عسگرپور يادآور شد:وقتي بحث گردهمايي با آن پيشينه‌اي كه گفتم قطعي شد، ما بايد يك مراقبت‌هايي را انجام مي‌داديم. اولا ترجيح داديم براي آنكه هيچ شائبه‌ي سياسي به وجود نيايد، محل برگزاري را در دل خود خانه سينما ببينيم چون معتقد بوديم اگر از اين مجموعه بيرون ببريم، ممكن است در موردش سوالاتي بوجود بيايد. مثلا برخي از دوستان معتقد بودند كه اتفاقا بايد در حياط وزارت فرهنگ وارشاد برگزار شود يا پيشنهاد بعضي از دوستان اين بود که برويم در يكي از پرديس‌هاي سينمايي اما چون متعلق به شهرداري بود، من فكر مي‌كردم كه ممكن است شائبه‌هايي به وجود بيايد.

تنها گزينه‌اي كه ما غير از خانه‌سينما به ذهنمان رسيد، موزه سينما بود كه البته خانه دوم سينماست وقبلا هم سابقه‌ برگزاري چنين گردهمايي را ـ گردهمايي براي مبارزه با قاچاق فيلم ـ داشت كه با مديريت آنجا مكاتبه كرديم و ايشان به دليل اينكه مي‌گفتند، در آن مقطع موزه سينما بازسازي دارد،معذوريت خودشان را اعلام كردند، بنابراين تنها گزينه براي ما خود خانه سينما بود.

پيش‌بيني مي‌كرديم بيش از هزار نفر بيايند

پس ما ناچاربوديم بين ساختمان بهار و ساختمان وصال يکي را انتخاب کنيم که ساختمان وصال حياط بزرگتري داشت بنابراين آنجا را انتخاب كرديم. ‌پيش‌بيني‌مان اين بود با تمام فعاليت‌هاي صنفي و تبليغي كه داشتيم چيزي نزديك به 1000 نفر از همكارانمان براي آن روز بيانيد كه به نظر من کميت مناسبي بود. چون بيش از اين هم براي نتيجه بخش بودن گردهمايي صنفي نيازي نداشتيم.

مدير عامل خانه سينما با تشريح روند برگزاري گردهمايي گفت: محدوده‌ي ابراز نظرها را هم روشن كرده بوديم، يعني گفته بوديم به جاي آنكه در آن گردهمايي سخنراني بشود كه معمولا سخنراني‌ها خسته‌كننده و طولاني است گفت‌وگو‌ها از قبل ضبط شود و در گردهمايي پخش كنيم. بخشي از گفت‌وگو‌هابرمي‌گشت به افرادي كه در واقع خودشان زخم خورده نبود امنيت شغلي هستند به‌خصوص از صنف‌هاي پايين دست سينما كه اتفاقا كم هم نيستند و تعدادشان زياد هم هست.

تمام ديوار‌هاي خانه سينما را هم قرار بود از بنر‌هايي كه تصريحات قانوني است، پر كنيم و نه چيز بيشتر. فقط به قوانين مصوب كه يا در مجلس تصويب شده و يا در قالب برنامه‌ي چهارم توسعه و يا ساير قوانين و ضوابطي که در کشور وجود دارد،اشاره كنيم. بنابراين هم چيز شسته و ‌رفته و خيلي روشن بود و ما قرار بود فقط اشاره بدهيم مخاطبانمان را به يكسري حقوق قانوني.

 يكسري اظهارنظرها جريانات خفته را از هر طرف بيدار كرد

وي ادامه داد: اما در آن مقطع ما يكدفعه با چند اظهار‌نظر مواجه شديم. يك كارگردان سروكله‌اش پيدا شد و فكر كرد، وظيفه‌ي ديني و شرعي‌اش اين است كه بگويد ما برانداز هستيم. يعني اين‌جور بگويد «جريان برانداز در خانه سينما لانه كرده است». در حاليكه همه ما مي‌فهميم كه اين ادبيات دراين روزها كاربرد‌هايش چه چيز‌هايي است و چگونه جريان‌هاي خفته را از هرطرف بيدار مي‌كند، چه كساني كه مدافع اصول هستند چه كساني كه مي‌خواهند به اصول حمله كنند. و از آنجايي كه جامعه ما فعلا جامعه صفر و صد شده يعني نمي‌تواند آن طيف وسط را تشخيص بدهد يعني يا مي‌گويد دشمن هستيد يا دوست هستيد و اين وسط هم انگار چيزي ديگر وجود ندارد. بالاخره يك گروه دشمن مي‌شوند و گروهي دوست، اين خيلي روشن است. متعاقب آن معاونت سينمايي اظهار نظر كرد و "اين گردهمايي را يك شو" تلقي كرد كه البته اظهار خوشحالي كرد كه "دوستان در پايان دوره‌شان به اين فكر افتاده‌اند" كه من فكر مي‌كنم كه ايشان از آنجايي كه اطلاعات كافي نداشتند و نمي‌دانستند بحث امنيت شغلي را از دو سال قبل پيگيري كرديم، اين موضوع را مطرح كردند.

وي ادامه داد: ودر برخي ديگر از اظهارنظرها به اينكه اينها اذناب آمريكايي‌ها هستند تبديل شد كه سعي در مخدوش‌كردن چهره دولت دارند و بنابراين هر نوع حركت اين چنيني در جهت تضعيف دولت محسوب مي‌شد، در حاليكه همه اين‌ پيگيري‌ها در قالب يك جريان صنفي قانوني با مطالبات قانوني داشت، اتفاق مي‌افتاد.

 بيانيه‌ي اتحاديه متملقانه و رياكارانه بود

عسگرپور به بيانيه‌ي اتحايه تهيه‌كنندگان اشاره كرد و افزود: پشت‌بند آن اتحاديه تهيه‌كنندگان هم بيانيه‌اي داد.

بيانيه‌اي كه از نظر من خيلي متملقانه و رياكارانه بود، چون من اعضاي مركزي اتحاديه را مي‌شناسم مي‌گويم خيلي‌هايشان به آن چيزي كه نوشته‌اند، اصلا اعتقاد ندارند البته نظر جمعي‌ بود كه يك جاهايي هم حتما عرق ملي و ديني هم در آن بوده است. البته يك نقطه خوشحالي برايم در بيانيه اتحاديه وجود داشت و آن‌هم اينكه اتحاديه‌اي كه به شب‌نامه‌هاي بدون امضاء عادت داشت، اين دفعه روزنامه‌ مي‌داد و اين يك قدم رو به جلوست كه مخالفت با گردهمايي باعث شد دوستان آنقدر از عملياتي كه در جهت تخريب افراد يا جريان‌هاي صنفي به شكل شب‌نامه و با كلمات زشت و فحاشي مي‌كردند حالا كمي فرهنگي‌تر شوند و كمي ادبيات بهتري پيدا كنند.گرچه ادبياتش سخيف بود و اي كاش براي نوشتن آن از يك آدم با سواد استفاده مي‌كردند. حالا اين به نظر من يك برد مي‌توانست محسوب شود و يك ارتقاء به نظر من براي اتحاديه محسوب شد.

وي در ادامه گفت:حالا من دراين روزها متوجه شدم که برخي از دوستان مي‌گويند كه همه‌ي شوراي مركزي اتحاديه موافق اين بيانيه نبودند يا بعضي‌هايشان مخالف بودند اما ما با يك خروجي مواجه هستيم که انجام شد و اصلا نبايد وارد جزئياتش بشويم. ما با يك خروجي مواجه هستيم كه آن خروجي دارد به ما مي‌گويد كه يک تشکل سينمايي يك بيانيه داده است.

عسگرپور در تشريح دلايل لغو گردهمايي ادامه داد:تماس‌هاي قبل از برگزاري گردهمايي با بعضي از مقامات امنيتي داشتم چون در حوزه‌ي سينما هم بايد مراقبت‌هاي خاص خودمان را داشته باشيم و تا يك روز قبل از گردهمايي هيچ علامت و نظر منفي از سوي مقامات امنيتي‌مان دريافت نكرديم و به نظر مي‌رسيد كه ما ملاحظات خاص خودمان را داشتيم و آنها هم تاييد مي‌كردند كه اين اتفاق، اتفاق خوبي است و اتفاقا بد هم نيست.

در آخرين لحظات گفتند عده‌اي مي‌خواهند گردهمايي ما را به بحران تبديل كنند

وي در عين حال گفت: بعد از اظهار‌نظرها و مسايلي كه اشاره كردم آن گروه خفته‌اي كه از هردو جهت بيدار شدند، فرق نمي‌كند كساني كه به دنبال آشوب بودند تا كساني كه مراقب بودند آشوب نشود. فكر كردند اينجا محلي است براي همان تسويه‌ حساب‌ها. در آن مقطع مقامات امنيتي با من تماس گرفتند و اعلام كردند كه گردهمايي شما از آن حالت صنفي دارد خارج مي‌شود و انگار ، عليرغم ميل شما و ما، كساني دارند وارد ماجرا مي‌شوند.

براساس اطلاعاتي هم كه جمع شده بود مي‌گفتند،عده‌اي قرار است آن روز را به بحران تبديل بكنند.

البته در اين ميان يكي از دوستان تهيه‌كننده پيش‌بيني كرده بود ـ البته من اين موضوع را چند روز پيش شنيدم ـ كه قرار بود در آن روز يك نفر كشته شود و قتل او به گردن هيات مديره‌ي خانه سينما بيفتد، عين جمله را مي‌گويم و اشكالي هم نمي‌بينم كه چاپ شود. حتي اطلاعات‌شان آنقدر دقيق بود كه مي‌گفتند با چه اسلحه‌اي قرار است بزند. اطلاعات خيلي دقيق بود تا جايي كه من به طنز به دوستان گفتم كسي كه آن قدر اطلاعاتش دقيق است به نظر مي‌رسد كه خودش مي‌خواسته اين كار را انجام بدهد و گردهمايي را به يك ميدان ديگري غير از يك جريان صنفي كه هيچ كدام از ما راضي نبوديم و نيستيم تبديل كند.

 بحث امنيت شغلي را در آن مقطع نگه داشتيم

مديرعامل خانه سينما با تاكيد بر اينكه ما نمي‌خواهيم،يك جريان صنفي آلوده شود، ادامه داد: ما در آن مقطع زماني فكر كرديم كه اين مسير را تا اينجا برديم و نمي‌خواهيم به نقطه‌ي اول برگرديم و بگوييم نه ديگر پيگيري نمي‌كنيم. بنابراين ما بحث امنيت شغلي را نگه مي‌داريم تا يك تاريخ بعد كه اين تاريخ بعد مي‌تواند يك ماه و شايد هم سه هفته بعد باشد.

وي در عين حال مطرح كرد:البته بعضي از دوستان كه پادر مياني كردند چه در حوزه‌هاي امنيتي و چه غير امنيتي به من قول دادند كه از اين به بعد خودشان پيگيرحقوق قانوني ما هستند. اما متاسفانه تا اين لحظه هيچ نتيجه‌اي حاصل نشده يعني ما هم‌چنان در همان نقطه قبلي‌مان ايستاده‌ايم، ولي خوشبختانه با دست پر يعني اين‌بار ديگر كتابچه‌اي را پيرامون بحث امنيت شغلي آماده داريم.

همه‌ي اينها را در جهت خير و صلاح سينما مي‌بينم

عسگرپور معتقد است: همه اينها را من در جهت خير و صلاح سينما مي‌بينم و فكر مي‌كنم اتفاقا اين بحث‌ها بايد مطرح مي‌شد و به همين نقطه مي‌رسيديم و حساسيت‌ها خودشان را نشان مي‌دادند، چون در غير اين صورت اگر اين بخش را از اين تاريخ برداريم مي‌بينيد كه همه‌ چيز به طور عادي است و كسي به‌طور روشن به اين موضوع فكر نمي‌كند.

من شنيدم در افطاري رياست‌جمهوري كه چند شب پيش بوده در آنجا هم قول داده شده كه بيمه بيكاري ظرف مدت سه ماه ديگر راه مي‌افتد كه خدا را شكر، يعني اگر اين اتفاق‌ها باعث شود كه دولت به وظايف فراموش‌شده‌ي خود بپردازد خيلي خوب است. چون بحث بيمه‌ي بيكاري نص‌صريح قانون در برنامه‌ي چهارم توسعه است و يك مورد مغفول است. بنابراين ما درخواست پيچيده و عجيبي نداريم. ما نه مي‌خواهيم كسي سرنگون شود، نه مي‌خواهيم كسي واژگون شود، بلكه به دنبال اين هستيم كه بتوانيم دو سه مولفه امنيت شغلي را پيگيري كنيم كه مهم‌ترين آن شايد بيمه‌ي بيكاري باشد و الان اين آمادگي بوجود آمده است.

انشاءالله آقاي مهدي‌پور موفق باشند اما وقت‌كشي نكنيم

عسگرپور در بخش ديگري از اين گفت‌وگو به ارزيابي‌اش پيرامون حكم اخير معاون سينمايي براي مهدي‌پور به‌عنوان نماينده معاونت براي ساماندهي نظام امور صنفي سينما گفت: ان‌اشاء‌الله كه ايشان موفق شود واقعا ما به آنها كمك مي‌كنيم. ما الان كتابچه براي امنيت شغلي داريم كه هر كس و هر عزيزي كه بخواهد مي‌تواند آن را در اختيار بگيرد و از اطلاعات و مطالعات ما استفاده كند. اگر قدمي از قدم برداشته شود و يك قدم براي مجموعه سينما جلوتر برويم، ما دست و بازوي آن شخص را كه باني شد، مي‌بوسيم اما اگر قرار است وقت کشي کنيم و به تعبير بازار،حال صنف را بگيريم و مثلا همه را متوجه كنيم كه اين‌ها نتوانستند، اين به نظرم ادبيات يك آدم بزرگ نيست. آدم‌هاي بزرگ نمي‌گويند دنيا صبر بكن من كار خودم را بكنم، بلكه در اين چرخه جاي خودشان را پيدا مي‌كنند به زيردست خود توجه مي‌كنند و در واقع شخصيت مي‌دهند. مسووليت‌ها را تقسيم مي‌كنند، طوري كه همه‌ي ما بعد از يك دوره نخنديم. به هرحال ما اسباب طنز و جوك براي نسل بعديمان داريم فراهم مي‌كنيم.

 قطعا روزهاي بدتري را در سينما در پيش داريم

مجبوريم سالن‌هايمان را با بن سينما پر كنيم

محمد مهدي عسگرپور در پاسخ به اينكه؛ سينماي ايران به كجا مي‌رود؟ گفت: متاسفانه اگر اين حرف را بزنم، شايد بگويند مثل همان پيش‌بيني است كه مي‌گفتند در گردهمايي صنفي ما مي‌خواهند يك نفر را با تير بزنند. اما بايد بگويم به‌نظرم قطعا روزهاي بدتري را در پيش داريم. شما ترديد نكنيد به خاطر اين‌كه اين جريان کم سواد و غيرمسلط كه نشانه‌هايش را در پروانه ساخت مي‌توانيد ببينيد، به ما مدام مي‌گويند" شما چرا صبوري نمي‌كنيد، صبر كنيد ببينيد خواهيد ديد چه مي شود". باشد ما صبر مي‌كنيم.

به هرحال ما مجبوريم صبر كنيم، اگر صبر هم نكنيم آشوب‌طلب محسوب مي‌شويم و يا اينكه مي‌گويند ما از آمريكا داريم دستور مي‌گيريم كه نمي‌توانيم صبر كنيم.

وي با انتقاد دوباره از روند پروانه ساخت‌هاي صادر شده گفت:با اين جريان‌هاي غيرکارشناسي و غير مسلطي كه در حوزه‌ي فرهنگ و هنر وجود دارد و تاكيد مي‌كنم فقط منظورم سينما نيست. شما ترديد نكنيد كه سال بعد وضعيت ما به مراتب بدتر از اين خواهد بود و ما مجبور‌يم سالن‌هايمان را با بن سينما پر كنيم. بن سينما، بن شهروند، بن كارگري، بن رفاهي، بن فلان، در صف بايستيد يارانه مي‌دهيم. با اين وضعيت و شرايط امكان ندارد به جريان طبيعي توليد و عرضه برسيم.

انتهاي پيام