مسؤول انجمن دوست‌داران ميراث فرهنگي باغملك گفت: با استناد به تاريخ مكتوب و نظر باستان‌شناسان براساس كشفيات و تحقيقات متعدد، به هيچ عنوان در هيچ دوره‌اي از تاريخ ايران باستان، موميايي كردن اجساد و حتا جسد كوروش وجود نداشته است. يونس شفيعي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خوزستان، بيان كرد: هيچ‌گونه برگ تاريخي مبني بر اين‌كه ايرانيان مردگان خود را به‌شكل موميايي دفن مي‌كردند، وجود ندارد، زيرا ايرانيان مردمي يكتاپرست بودند. در دين زرتشت آب، خاك و آتش به‌عنوان سه عنصر مقدس شناخته مي‌شوند. آب به‌خاطر روندگي، خاك به‌دليل رويش و آتش به‌دليل برطرف كردن تاريكي. وي ادامه داد: علي سامي در كتاب «پاسارگاد و آرامگاه كوروش» كه در سال 1333 چاپ كرد، مي‌گويد هنگام كار در مقبره‌ي كوروش، در سقف بالاي بنا تعدادي اسكلت كشف شد كه گفته مي‌شود، يكي از آن‌ها به كوروش و ديگري احتمالا به همسرش متعلق بوده است. به هيچ عنوان در ايران باستان معمول نبوده است كه اجساد در كف زمين و زير بنا مدفون شود، آن هم جسد پادشاه. شفيعي توضيح داد: از زمان حاكميت كوروش و حتا پيش از آن، در ميان مردم ايران باستان اعتقاد به دين زرتشت و يكتاپرستي رواج داشته و موميايي كردن مردگان در اين دين به‌دليل اعتقاد به جهان ابدي، جايگاهي نداشته است. موميايي كردن مردگان فقط به مصريان باستان متعلق است كه چند خدا داشتند و تقريبا 600 سال پيش از زرتشت به شكل‌هاي مختلف بت‌پرستي مي‌كردند و اعتقادي به حيات آينده و روح نداشتند. او با اشاره به اين‌كه دين اسلام در ايران به‌طور كامل رشد و نمو پيدا كرد، گفت: ايراني‌ها به گواه تاريخ از مدت‌ها پيش از سلطنت كوروش، به يكتاپرستي اعتقاد داشتند و مردگان هميشه در بالاترين سطح دفن مي‌شدند تا به‌دليل عظمتي كه دارند، هميشه از بالاي سر به آن نگاه كنند كه اين نشان‌دهنده‌ي قدرت و عظمت است. هم‌چنين زرتشتيان و مورخان بر اين عقيده‌اند كه اتاقك مقبره‌ي كوروش محلي براي ورود مغ‌هاي زرتشتي بوده و مقبره‌ي اصلي اين پادشاه در سقف بنا قرار گرفته است. مسؤول انجمن دوست‌داران ميراث فرهنگي باغملك اظهار كرد: در دوره‌هاي مختلف ايران، هيچ كاوشي نشان نداده است كه مردگان در كف ساختمان دفن مي‌شدند. از نظر باستان‌شناسان و اساتيد دانشگاه، موضوع قرار گرفتن جسد كوروش آن هم از نوع موميايي در زير مقبره‌ي او كاملا رد شده است. او هم‌چنين تأكيد كرد: در صورت جابه‌جا شدن بناي مقبره‌ي كوروش با هدف كشف جسد او، اين بناي باستاني عظيم تخريب خواهد شد. هم‌چنين نگراني ما اين است كه اگر اين اتفاق بيفتد و بنا تخريب شود، اين موضوع در آينده، مقدمه‌اي شود براي ساختمان‌هاي ديگري كه ارزش تاريخي دارند. شفيعي افزود: شهرت جهاني ايران در زمينه‌ي تاريخ به‌خاطر كوروش و منشور حقوق بشر او است. علامه طباطبايي نيز در كتاب خود به صراحت بيان مي‌كند كه منظور از «ذوالقرنين» در قرآن، همان كوروش است. بنابراين اگر اين مقبره خراب شود، ديگر مكان‌هاي تاريخي مهم به‌دنبال آن تخريب خواهند شد. انتهاي پيام