• چهارشنبه / ۲۴ خرداد ۱۳۹۱ / ۱۰:۰۸
  • دسته‌بندی: رسانه دیگر
  • کد خبر: 91032413832
  • منبع : فضای مجازی

لاوروف در تهران به دنبال چيست؟

لاوروف در تهران به دنبال چيست؟

سرگئي لاوروف، وزير امور خارجه روسيه، امروز وارد تهران مي‏‌شود و از بيانيه بخش مطبوعاتي وزارت امور خارج روسيه چنين برمي‏‌آيد كه او دو محور اصلي را براي گفت‌وگو با طرف ايران مد نظر دارد(سوريه و مذاكرات هسته‌اي). به گزارش ايسنا، جوان‌آن‌لاين نوشت: محور نخست مربوط به ابتكار روسيه براي تشكيل گروه تماس درمورد سوريه مي‏‌شود و محور دوم به مذاكرات هسته‏‌اي بين ايران و گروه۱+۵ ارتباط دارد كه دور بعدي آن روزهاي ۲۹ و ۳۰ خرداد در مسكو برگزار خواهد شد. بايد توجه داشت كه هر دو محور از موضوعات مهم فعلي در زمينه سياست خارجي روسيه است كه مي‏‌توانند محكي جدي براي ميزان توفيق ديپلماسي اين كشور در عرصه بين‏‌الملل باشد.

سرگئي لاوروف، وزير امور خارجه روسيه، امروز وارد تهران مي‏‌شود و از بيانيه بخش مطبوعاتي وزارت امور خارج روسيه چنين برمي‏‌آيد كه او دو محور اصلي را براي گفت‌وگو با طرف ايران مد نظر دارد(سوريه و مذاكرات هسته‌اي). به گزارش ايسنا، جوان‌آن‌لاين نوشت: محور نخست مربوط به ابتكار روسيه براي تشكيل گروه تماس درمورد سوريه مي‏‌شود و محور دوم به مذاكرات هسته‏‌اي بين ايران و گروه۱+۵ ارتباط دارد كه دور بعدي آن روزهاي ۲۹ و ۳۰ خرداد در مسكو برگزار خواهد شد. بايد توجه داشت كه هر دو محور از موضوعات مهم فعلي در زمينه سياست خارجي روسيه است كه مي‏‌توانند محكي جدي براي ميزان توفيق ديپلماسي اين كشور در عرصه بين‏‌الملل باشد.

موفقيت در اين دو محور به خصوص براي ولاديمير پوتين، رئيس‌جمهور روسيه، از اهميت خاصي برخوردار است. پوتين مدت زيادي نيست كه سومين دوره رياست جمهوري خود را آغاز كرده و روشن است كه مي‏‌خواهد در همين ابتداي كار و با توفيق در اين دو محور، نقش خود را به عنوان فردي تاثير‏گذار در چالش‏هاي منطقه‏‌اي و جهاني ثابت كند.

محور نخست يا مسئله سوريه چالشي منطقه‏‌اي است كه روند تشديد خشونت از سوي معارضان دولت سوريه و حمايت پنهان و آشكار ائتلاف غربي - عربي باعث شده تا طرح صلح كوفي عنان براي حل مسالمت‏ آميز آن عقيم بماند و در نتيجه زمينه براي هرگونه راهكار صلح‏‌آميزي به بن‏‌بست كشيده شود. محور دوم يا پرونده هسته‏اي ايران برخلاف محور قبلي يك موضوع بين‏‌المللي است تا منطقه‏‌اي، چراكه علاوه بر آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، شوراي امينت سازمان ملل و شش كشور حاضر در گروه ۱+۵ بايد به كشورهايي نيز توجه داشت كه در طول اين چند سال اخير به نوعي درگير اين موضوع شده‏‌اند و سعي داشته‏‌اند نقشي مثبت يا منفي در آن بازي كنند.

اين محور نيز همانند محور سوريه و به دليل نوع موضع‏گيري‏هاي طرف غربي در گروه ۱+۵ به جايي رسيد كه اميدي براي يافتن راه‏ حل قابل قبول براي همه طرف‏ها در آن ديده نمي‏‌شد و تنها بعد از مذاكرات ارديبهشت‌ماه در استانبول بود كه خوش‏بيني‏ها براي دستيابي به يك راه‏ حل به وجود آمد اما اين خوش‏بيني با خودداري طرف غربي براي انجام گفت‌وگوهاي مقدماتي قبل از نشست مسكو به محاق رفت و دوباره نمايي از بن‏‌بست به چشم خورد.

به هر حال، پوتين خود را درگير اين دو محور مي‏‌بيند و قصد دارد با به دست گرفتن ابتكار عمل، هر دو محور را از بن‏‌بست خارج كند. گذشته از اينكه موفقيت او در اين دو محور مقدمه‏‌اي براي تقويت و توفيق سياست خارجي او در طول سومين دوره رياست جمهوري‏‌اش خواهد بود، هدفي ديگر نيز مطرح است كه به نظر مي‏‌رسد براي او از اهميت خاصي برخوردار است. غرب در هر دو محور سياست خصمانه‏‌اي را در پيش گرفته، به نحوي كه مداخله نظامي در هر دور را همواره به عنوان يك گزينه مطرح كرده است. البته لازم به ذكر است كه استفاده غرب از گزينه نظامي در مورد هر دو محور به يك نحو نيست، چراكه در قضيه سوريه به نحو عملي اين گزينه را مطرح مي‏‌كند و در مورد پرونده هسته‏‌اي ايران بيشتر گزينه‏‌اي تبليغاتي است تا عملي. در هر صورت‏، غرب با به بن‏ بست كشاندن هر دو محور تلاش دارد تا راه را براي مداخله نظامي خود باز كند و اين درست همان چيزي است كه روسيه سعي دارد با ديپلماسي خود مانع آن شود. تنها راه روسيه براي ممانعت از مداخله نظامي روسيه فعال كردن زمينه‌هاي گفت‌وگو است و بايد شرايط را به نحوي مهيا كند تا حداقل نتايج ممكن براي اين گفت‌وگوها متصور باشد. اكنون، لاوروف عازم ايران شده تا زمينه‌هاي اوليه اين گفت‌وگو را فراهم كند چراكه ايران در محور نخست نقش كليدي دارد و در محور دوم، خود طرف اصلي گفت‌وگوها است. روشن است كه لاوروف تنها به اين سفر قناعت نمي‏‌كند و از طرف پوتين مأمور انجام گفت‌وگو با ديگر طرف‏هاي درگير در هر دو محور است.

در هر حال، پوتين با اين دست تلاش‏هاي لاوروف‏ به دنبال كسب اطمينان اوليه نسبت به توفيق گروه تماس و نشست مسكو است تا بتواند مانع ماجراجويي‏هاي نظامي طرف غربي شود، اما در مقابل، منطق طرف غربي بر ماجراجويي‏هاي نظامي است. بايد ديد كه پوتين با انجام گفت‌وگوها تا چه ميزان خواهد توانست طرف غربي را از اين منطق دور كند تا آنكه شرايط نظامي در منطقه را به حداقل برساند.

انتهاي پيام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha