ریاستطلبی که در مسیر هدایت و خدمت به بندگان خداوند باشد، امری پسندیده و مطلوب است، بلکه از ضروریات نظام خلقت و زندگی بشری است؛ مانند رهبری و ریاست انبیا (علیهم السلام)، اولیا و صالحان خدا؛
به گزارش سرویس دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ریاستطلبی و جاهطلبی، که در اسلام مورد نکوهش قرار گرفته و موجب نفاق و بیدینی معرفی شده، آن است که در جهت حاکمیت بر مردم برای کسب قدرت، شهرت و ثروتاندوزی باشد. این نوع جاهطلبی یکی از رذایل اخلاقی است1.
در کلام روز، امروز امام رضا علیهالسلام به ما پاسخ میدهند که خطر ریاستطلبی بر دین مسلمان تا چه اندازه است؟
آن حضرت از مردی نام برد و گفت: او ریاستطلب است: اگر دو گرگ درنده، به یک رمه بیشبان حمله کنند، خسارتی که میزنند کمتر است از خسارتی که جاهطلبی، به دین مسلمان وارد میکند2".
امام باقر(ع) نیز فرمودند: "در پی سرآمد شدن مباش، که دنبالهرو میشوی3".
حضرت امام صادق در حدیثی میفرمایند:"هر که جویای ریاست باشد، نابود شود4".
همچنین امام صادق(ع) فرمودند: "از این سرانِ ریاستپیشه دوری گزینید؛ زیرا به خدا سوگند که کفشها در پی کسی به صدا در نیاید، مگر آن که او هلاک شود و به هلاکت اندازد5".
منبع:
1- محمدبن یعقوب کلینی، اصول کافی، ج 2، باب «طلب الرئاسة»، حدیث 1.
2- الروایه عن معمّر بن خلاّد عن أبی الحسن علیهالسلام، وقد ذکرت کتب الرجال أنّ معمّر بن خلاّد المذکور یروی عن الإمام الرّضا علیهالسلام. الکافی: 2 / 297 / 1 منتخب میزانالحکمة: 224
3- الکافی: 2 / 338 / 1 منتخب میزانالحکمة: 224
4- الکافی: 2 / 297 / 2 منتخب میزانالحکمة: 224
5- الکافی: 2 / 297 / 3 منتخب میزانالحکمة : 224
انتهای پیام
نظرات