«متاسفانه در عمل برخی از نهادهای اجرایی بدون توجه به مبانی علمی به شکلی ساده‌انگارانه با بافت‌های تاریخی به عنوان یک معضل برخورد کرده و بهترین راه حل را در تخریب آنها می‌بینند.»

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران، در ارتباط با تخریب بخش‌هایی از بافت تاریخی شیراز که در روزهای گذشته اتفاق افتاده است، بیانیه‌ای صادر کرد.

در این بیانیه آمده است: «بافت‌های تاریخی در هر کشور به منزله هویت فرهنگی و سند ارزشمند میراث انسانی آن کشور است. به ویژه در کشور ما بر اساس مطالعات و پژوهش‌های انجام یافته این شواهد تاریخی متاثر از بینش اصیل اسلامی هستند، به همین دلیل از ارزش والاتری برخوردار بوده و به عنوان مبنای توسعه می‌بایست شایسته حفاظت قلمداد گردند. به واقع تاسی از این امر تحقق شعار آرمانی سال رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مبنی بر سرمایه ملی‌، اقتصاد ملی و اقتصاد مقاومتی را به همراه خواهد داشت؛ زیرا که دارایی‌های فوق علاوه‌بر ارزش میراثی از ارزش‌های مادی و معنوی منحصر به فرد برخوردار بوده و به منزله الگوهایی کمیاب برای تحقق تداوم معماری و شهرسازی کشور اسلامیمان خواهد بود.

با این وصف متاسفانه در دو دهه اخیر بافت‌های تاریخی کشور عزیزمان با تخریب‌های گسترده روبرو بوده است بافت‌های تاریخی شهرهای متعددی چون اصفهان، تبریز‌، مشهد‌،کرمان‌،کاشان‌، سمنان و ... به دلیل تعرض نهادهای اجرایی دچار آسیب‌های فراوان شده‌اند در هفته گذشته نیز در راستای طرح تایید نشده توسعه پانصد و هفتاد هزار متر مربعی حرم شاه چراغ(ع) شاهد تخریب چندین بنای ارزشمند بوده‌ایم و به نظر می‌رسد در آینده‌ای نزدیک این تخریب‌ها تداوم یابد تا جایی که اثری از بافت‌های تاریخی باقی نماند در چند سال گذشته در طرح‌هایی چون بین الحرمین‌، کنار گذر مسجد نو و پیرامون مدرسه خان شیراز نیز تعداد زیادی بنای تاریخی بسیار مهم با حدود 800 سال تاریخ نابود شدند.

در جهان امروز به دلایل مختلف‌، حفظ این آثار توسط مسئولین و مردم وظیفه‌ای ملی و جهانی به شمار می‌رود تا جایی که از بین بردنشان به مثابه خدشه دار کردن هویت ملی و اعتقادی و حقوق مردم یک سرزمین به حساب می‌آید. همچنین بافت‌های تاریخی شهرهای دوران اسلامی ایران دارای ساختار اجتماعی‌، فرهنگی‌، اقتصاد‌، اعتقادی و کالبدی می‌باشند که با اینگونه اقدامات ناآگاهانه انسجام و هویت اصلی خود را از دست داده و تبدیل به کتابی ناخوانده و مندرس می‌گردند از این رو در همه جهان با بافت‌های قدیمی به گونه‌ای بسیار انسانی و علمی و متفاوت از سایر بافت‌های معاصر برخورد می‌شود و آن را به عنوان سرمایه‌ای ملی و میراثی منسجم و فرهنگی می‌بینند و همانندی فرصتی برای توسعه پایدار از ابعاد مختلف می‌نگرند.

خوشبختانه در کشور ما پس از سال‌ها تلاش اکنون مبانی مداخله در بافت‌های تاریخی در دانشگاه‌ها تدوین و الگوهیای نیز ارائه گردیدند اما متاسفانه در عمل برخی از نهادهای اجرایی بدون توجه به مبانی علمی به شکلی ساده انگارانه با این بافتها به عنوان یک معضل برخورد نموده و بهترین راه حل را در تخریب آنها می‌بینند.

دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت به عنوان یکی از مراکز علمی معتبر ایران اعتقاد دارد که تخریب بافت‌های تاریخی و اثار ملی و بومی به مثابه از بین بردن هویت و فرهنگ مردم کشورمان است. لذا ضمن محکوم کردن تخریب‌های اخیر در شیراز و دیگر شهرها‌، آن را ضربه‌ای جبران ناپذیر به فرهنگ معماری ایرانی اسلامی قلمداد کرده و از مسئولین امر توقف عاجل عملیات تخریب در بافت تاریخی شیراز و دیگر شهرهای کشور وهمچنین پیگیری حقوقی عاملان این تخریب‌ها خواستار است».

به گزارش ایسنا، به دنبال اجرایی کردن طرح توسعه‌ی حرم شاهچراغ (ع) از حدود 10 سال گذشته، دوشنبه 24 شهریور امسال لودرها بار دیگر سراغ توسعه‌ی حرم رفتند، توسعه‌ای که به اعتقاد آن‌ها نیازمند تخریب بافت تاریخی پشت حرم یعنی محله‌ی اسکندری و مهم‌تر از آن خانه‌ی تاریخی «پورنواب» باقی مانده از دوره‌ی زندیه و خانه‌ی دختر فتحعلی‌شاه بود. هرچند در شب نخست بخش‌هایی از خانه تخریب شد، و با خوابیدن دوستداران میراث فرهنگی شیراز مقابل لودرها خانه نجات یافت، اما دو شب پس از آن یعنی (چهارشنبه‌شب 26 شهریور)، 50 درصد این خانه با وجود مقاومت‌های قانونی و تکلیفی، با ضرب و جرح جمعی از دوستداران و اعضای یگان حفاظت میراث فرهنگی تخریب شد.

انتهای پیام