یک کارشناس اقتصادی با اشاره به این‌که اقتصاد ایران از زمان کشف نفت تاکنون به درآمدهای نفتی حاصل از آن معتاد شده است، گفت: این آرزوی دیرینه اقتصاد ایران است که از این وابستگی رها شود. در این راستا ایران می‌تواند با سیاست‌های جدید در قالب اقتصاد مقاومتی به سمت تغییر روند تجاری با دیگر کشورها برود.
علی‌اکبر نیکواقبال در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با بیان این‌که بزرگ‌ترین دستاورد اجرای برجام در زمینه اقتصادی لغو تمام تحریم‌ها پولی، بانکی و تجاری است، اظهار کرد: سیاست‌های اقتصاد مقاومتی پس از اجرای تحریم‌ها برای ایران به این معنا بود که کشوری مانند ایران که وابستگی بالایی به درآمدهای ارزی حاصل از فروش نفت دارد، بتواند بدون این منابع نفتی و با واردات محدود‌تر معیشت مردم خود را سامان دهد و تا حدودی نیز تحریم‌ها را بشکند.
وی با تاکید بر این‌که اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی توانست به شکل خوبی باعث گذر اقتصاد از تحریم‌ها شود، خاطرنشان کرد: اما پس از اجرای برجام صورت مساله در اقتصاد تغییر می‌کند و باید به تناسب آن سیاست‌گذاری‌ها نیز عوض شود.
این کارشناس اقتصادی شرایط پس از تحریم را موقع مناسبی برای خروج اقتصاد از حالت دفاعی دانست و تصریح کرد: بنابراین سیاست‌های اقتصاد مقاومتی که برای پیشرفت کشور مناسب است باید با ابزارهای جدید به کار گرفته شود تا از موقعیت جدید اقتصاد بهره‌برداری حداکثر شود.
نیکواقبال وجود منابع نفتی را یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت کشور می‌داند، اما معتقد است: از زمان اکتشاف نفت تاکنون اقتصاد ایران به شدت به درآمدهای نفتی وابسته بوده، بنابراین رهایی از این اعتیاد به درآمدهای نفتی همواره خواسته و آرزوی بزرگ اقتصادی ایران بوده است.
وی در این باره عنوان کرد: فروش نفت اگر چه می‌تواند منافعی برای ایران داشته باشد، اما با توجه به نوسان‌پذیر بودن خطرات بزرگ بالقوه‌ای نیز دارد و باید دید که سیاست‌گذاران چطور از شرایط جدید برای رفع این وابستگی استفاده می‌کنند.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به این‌که شرایط ایده‌آل در مبادلات اقتصادی بین‌المللی این است که کشور تنها صادر‌کننده باشد، تصریح کرد: با این حال دستیابی به این ایده‌آل غیرممکن است در نتیجه لازم است توازن بین صادرات و واردات رعایت کنیم.
نیکواقبال با تاکید بر این‌که در دوران پساتحریم لازم است از منابع عظیم انرژی، نیروی انسانی ارزان و موقعیت جغرافیایی ایران برای افزایش قدرت پولی استفاده شود، گفت: اما تا این لحظه به نتایج درخشانی در این زمینه دست نیافته‌ایم و بیشتر صادرات ایران متکی به نفت و محصولات پتروشیمی بوده و در واقع کالاهای مصرفی وارد کرده است.
وی با تاکید بر لزوم تغییر سیاست‌گذاری‌ها برای افزایش تولیدات و تشویق صادرات تصریح کرد: همچنین باید سیاست‌گذاری‌های سخت‌گیرانه‌ای در ارتباط با مسائل روزمره و رفاه اتخاذ شود.
این کارشناس اقتصادی افزود: اگر رفاه لحظه‌ای برای سیاست‌گذاری‌ها مورد توجه قرار گیرد اجرای برجام، افزایش منابع ارزی و برداشته شدن تحریم‌ها به تبع آن منجر به واردات کالاهای بیشتر خواهد شد که اگر چه ممکن است در لحظه رفاه را افزایش دهد اما در میان‌مدت و بلند‌مدت سیاست صحیحی نیست.
به گفته نیکواقبال تکیه بر عوامل خارجی برای ایجاد تغییر در اقتصاد نادرست است و باید در ابتدا برای جذب سرمایه‌های جدید تلاش شود که اصلاحات داخلی صورت گیرد و شرایط بهتری برای محیط کسب‌وکار ایجاد شود.
وی نقش اقتصاد مقاومتی را در این زمینه جلوگیری از واردات بیشتر کالاها در مقابل صادرات نفت دانست و ادامه داد: این روند تجاری یک طرفه با دیگر کشورها نمی‌تواند در پساتحریم نیز ادامه پیدا کند و لازم است کشورهایی که با ایران مبادلات تجاری دارند را مجبور به سرمایه‌گذاری و مشارکت در تولید کنیم.
این کارشناس اقتصادی در این باره گفت: به این ترتیب با سیاست‌گذاری‌هایی که انجام می‌شود، دیگر کشورها نیز برای آنکه بازار خود را در ایران از دست ندهند به سرمایه‌گذاری روی می‌آورند و همین امر موجب افزایش تولیدات می‌شود.
نیکواقبال با تاکید بر لزوم برقراری روابط صحیح تجاری با شرکای تجاری کشور گفت: در این صورت انبارهایی را که به گفته مسوولین از کالاهای تولیدی دور شده است می‌توان با سیاست‌های صادراتی مدیریت کرد.
وی همچنین عدم سرمایه‌گذاری در بخش نرم‌افزار از دیگر مشکلات کشور دانست و افزود: اصلاح این امر نیز نیازمند همکاری‌های بین‌المللی است.
این کارشناس اقتصادی همچنین تصریح کرد: برای جذب این همکاری‌های بین‌المللی لازم است بحث‌هایی مانند فساد اداری، بوروکراسی و اقتصاد رانتی در کشور مورد توجه قرار گرفته و برطرف شود. همچنین در زمینه‌ی خصوصی‌سازی نیز لازم است سیاست‌های جدی‌تری اتخاذ شود.
انتهای پیام
نظرات