تا به حال برای 232 اقامتگاه بومگردی مجوز صادر شده، برنامه این است که تعداد این اقامتگاه‌ها تا پنج سال دیگر به 2000 واحد افزایش یابد، جهش تأمل برانگیزی که مدیرکل دفتر همکاری‌ها و توافق‌های ملی گردشگری آن را برای توسعه گردشگری کشور لازم می‌داند.

اقامتگاه‌های بوم‌گری حدود یک دهه است در ایران پا گرفته‌اند‌، خانه‌های قدیمی ایرانی که بیشتر توسط صاحبان‌شان مرمت شده‌اند و صاحبخانه با خوراک و نوشیدنی‌های محلی از مهمانانش پذیرایی می‌کند و در شب نشینی‌ها‌، موسیقی و آیین‌های سنتی را به اجرا می‌گذارد و گشت‌های بومی راه می‌اندازد. خانه‌هایی که در آن‌ها معماری، فرهنگ، گویش و پوشش بومی به زندگی امروز نشسته است.

محمدعلی فیاضی، مدیرکل دفتر همکاری‌ها و توافق‌های ملی گردشگری و دبیرکمیته ملی طبیعت‌گردی از ایده‌هایی برای افزایش شمار این خانه‌های بومی در سراسر ایران خبر داد و در گفت‌وگو با خبرنگار گردشگی ایسنا، اظهار کرد: درحال حاضر 232 اقامتگاه بوم‌گردی به صورت رسمی در کشور فعال است. قصد داریم تعداد آن‌ها را تا پایان برنامه ششم توسعه به 2000 هزار واحد برسانیم.

او در پاسخ به این سوال که آیا برای راه‌اندازی این تعداد اقامتگاه بومی، ظرفیت‌سنجی شده یا مشخص شده که به 2000 اقامتگاه بومی نیاز داریم؟ گفت: ظرفیت بوم‌گردی و گردشگری روستایی را نباید دست‌کم گرفت، چرا که با وجود فعالیت 232 واحد اقامتی بومی، هنوز در بسیاری از استان‌ها چنین ظرفیتی ایجاد نشده است، مثلا استانی مانند مازندران فقط دو اقامتگاه بوم‌گردی دارد، در حالیکه ظرفیت آن بیشتر از این‌ها است.

دبیر کمیته ملی طبیعت‌گردی همچنین با اعتقاد به این‌که توزیع و پراکندگی این اقامتگاه‌ها در سطح کشور مناسب نیست، افزود: تراکم اقامتگاه‌ها در مناطق کویری و بیابانی بالاتر از سایر مناطق است و استان‌های کرمان، یزد و اصفهان، به ترتیب بیشترین سهم را از این اقامتگاه‌ها به خود اختصاص داده‌اند.

او در ادامه به طرحی که قرار است آمار کمّی این خانه‌ها را افزایش دهد اشاره کرد و گفت: امسال با توجه به شعار «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» با مشاور رییس‌جمهور در امور روستاها و مناطق محروم مذاکرات و توافق‌هایی شد تا براساس شاخص‌های تعیین شده، از میان 464 روستای هدف گردشگری مصوب هیأت وزیران و 636 روستای گردشگری مصوب کارگروه‌های استانی، 500 روستا منتخب اجرای طرح توسعه گردشگر روستایی و بومگردی طی برنامه ششم توسعه شود.

مدیرکل دفتر همکاری‌ها و توافق‌های ملی گردشگری اضافه کرد: براساس اعتبارات پیش‌بینی شده‌ی دولت در این بخش و همچنین طبق توافق‌هایی که با مشاور رییس‌جمهور در امور روستا و مناطق محروم، بنیاد مسکن و سازمان دهیاری‌ها و شهرداری‌ها صورت گرفته، قرار است در دو سال نخست برنامه ششم، بستر توسعه گردشگری در 150 روستای هدف فراهم و متناسب با ظرفیت آن مناطق، اقامتگاه بوم‌گردی ایجاد شود. در سال‌های بعدی این برنامه، روند توسعه در مناطق تسریع می‌شود تا به آن عدد مورد نظر دست یابیم.

او همچنین در توجیه اقتصادی ایجاد اقامتگاه‌های بوم‌گردی، اظهار کرد: براساس آمار وزارت کار، برای ایجاد یک شغل به 300 میلیون تومان سرمایه نیاز است، در حالی‌که برخی اقامتگاه‌های بوم‌گردی با 40 میلیون تومان ایجاد شده‌اند و دست‌کم برای چهار خانواده‌ی دیگر اشتغالزایی کرده‌اند. البته هستند اقامتگاه‌های بومگردی که سرمایه‌ی زیادی برای راه‌اندازی آن‌ها صرف شده است، ولی در کل بوم‌گردی‌ها به نسبت هتل‌ها سرمایه کمتری را به کار می‌گیرند.

فیاضی درباره‌ی نظارت بر این اقامتگاه‌ها با توجه به پراکندگی نامناسب آن‌ها در سطح کشور و گسترش اقامتگاه‌های بومی بدون مجوز، اظهار کرد: هر استان یک کارشناس طبیعت‌گردی دارد که مجوز اقامتگاه‌های بوم‌گردی با نظر آن‌ها صادر می‌شود. علاوه‌بر این، اداره‌های میراث فرهنگی و گردشگری روی فعالیت این اقامتگاه‌ها طبق دستورالعمل و آیین‌نامه‌ی موجود، نظارت دارند. ضمن آن‌که از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور نیز نظارت عالیه‌ای صورت می‌گیرد تا مجوزها براساس ضوابط صادر شود. همچنین اگر گزارشی از تخلفات اقامتگاه‌ها ارائه شود، به صورت خاص آن مورد پیگیری می‌شود.

او همچنین یادآور شد:‌ ادره کل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بر تمام تاسیسات اقامتی نظارت عالیه دارد که اقامتگاه‌های بوم‌گردی نیز مشمول این گروه می‌شود. در هر حال این موضوع را قبول دارم که اختیار تمام کار‌ها با ما نیست و دستگاه‌های دیگری هم در روند رو به رشد گردشگری تاثیر و نقش دارند. با این حال اگر از وضعیت اقامتگاه‌های بومگردی دارای مشکل یا خانه‌های بومی که بدون مجوز فعالیت می‌کنند، شکایتی به دست ما برسد حتما سریعا رسیدگی می‌شود. مساله آن است که تا کنون چنین مواردی به اطلاع ما نرسیده است.

دبیر کمیته ملی طبیعت‌گردی درباره تعیین پیش‌شرط آموزش برای جوامع محلی که تمایل دارند به چرخه بوم‌گردی وارد شوند، گفت: در دستورالعمل‌های موجود چنین موردی لحاظ نشده است، ولی برای آموزش ساکنان روستاهای هدف گردشگری با همکاری دستگاه‌های متولی، برنامه‌ریزی شده و یکی از درخواست‌های ما برای توسعه گردشگری در 500 روستای هدف، همین موضوع بوده است.

او همچنین این توضیح را داد که توسعه گردشگری روستایی لازمه‌ی بوم‌گردی است و در ادامه بیان کرد: در بین جاذبه‌های گردشگری روستایی که شامل پدیده‌های انسان‌ساخت، طبیعی و ناملموس می‌شود، تنوع فرهنگی بیش از سایرین به چشم می‌آید و اهمیت دارد. در بسیاری از استان‌ها این تنوع فرهنگی حتی به پوشش و گویش محدود نشده و در مذهب نیز نمود پیدا کرده که می‌توان آن را به محصول گردشگری قابل توجهی تبدیل کرد.

فیاضی اضافه کرد: یکی از فعالیت‌هایی که در روستاها دنبال می‌شود، ایجاد اقامتگاه‌های بوم‌گردی است که معرفی شیوه‌ی اقامت، معماری، پوشش و غذای آن محل تنها فعالیت تعریف شده نیست، چرا که در اصل این اقامتگاه‌ها، محلی برای نشان دادن تنوع فرهنگی در جریان زندگی روزمره هستند. این موضوع در دستورالعمل اقامتگاه‌های بومگردی لحاظ شده و مجوز آن‌ها نیز بر اساس تمرکز روی چنین فعالیت‌هایی صادر می‌شود.

انتهای پیام