به گزارش ایسنا، نانوفناوری امروزه شاهد پیشرفت‌های چشم‌گیری در زمینه‌ ساخت نانومواد و استفاده از روش‌ها و مواد جدید بوده است. با توسعه مواد یا روش‌های جدید نگرانی برای آلودگی زیست‌محیطی توسط نانوذرات تولید شده از روش‌های شیمیایی و تولید محصولات جانبی خطرناک دوچندان شده است. بنابراین نیاز به روش‌های مبتنی بر شیمی سبز که تمیز، غیرسمی و سازگار با محیط‌ زیست هستند، وجود دارد.

سنتز نانوذرات با استفاده از روش‌های شیمی سبز از سال 1990 مورد توجه واقع شد. استفاده از گیاهان سبز برای تهیه‌ زیستی نانوذرات یک امکان هیجان‌انگیز و تا حد زیادی ناشناخته است. امروزه استفاده از اصول شیمی سبز جایگاه ویژه‌ای در پژوهش‌ها پیدا کرده است.

دکتر مجید قشنگ، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد و از محققان طرح ضمن اشاره به درخت گردو به‌ عنوان یک گزینه مناسب جهت سنتز سبز نانوذرات گفت: با توجه به اینکه درخت گردو یکی از فراوان‌ترین درختان موجود در ایران است، ازاین‌رو در مطالعاتی که اجرایی شد، سعی کردیم با بهره‌گیری از عصاره‌ پوست سبز گردو نانوذرات نانوکامپوزیتی با خاصیت مغناطیسی سنتز کنیم.

وی با تاکید بر این‌که در طرح حاضر از یک روش کم‌هزینه و دوست‌دار محیط‌زیست و با استفاده از مواد زائد باغی جهت تولید نانوذرات مغناطیسی با خواص بهینه استفاده شد، خاطرنشان کرد: نانوذرات مغناطیسی تولید شده در این طرح به دلیل دارا بودن ابعاد کوچک‌تر نسبت به نمونه‌های مشابه از کارایی مغناطیسی بالایی برخوردار است. در واقع استفاده از عصاره‌ پوست گردو دلیل دست‌یابی به مورفولوژی و اندازه یکنواخت نانوذرات بوده است.

این محقق با بیان این‌که در این پژوهش نانوذرات نانوکامپوزیتی با خاصیت مغناطیسی NiFe2O4// CeO2 سنتز شد، توضیح داد: برای این منظور از کلرید نیکل و آهن و همچنین نیترات سریم با نسبت مولی معین استفاده شد. سپس عصاره‌ پوست سبز گردو همراه با آمینواتانول با نسبت‌های معین به‌صورت قطره‌قطره اضافه و اثر نسبت‌های مختلف عصاره بر اندازه، مورفولوژی و خواص مغناطیسی نانوذرات به کمک روش‌های پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی و EDX بررسی شد.

قشنگ اضافه کرد: بر اساس تصاویر میکروسکوپی به‌دست‌آمده، اندازه‌ نانوذرات در حدود 27 تا 51 نانومتر بوده است که با افزایش غلظت عصاره پوست گردو نانوذرات کوچک‌تر شده و خواص مغناطیسی بهبود یافته است.

به گفته وی، این نانوذرات آزمایشگاهی در صنایع برق و الکترونیک، فرایندهای زیستی و تجهیزات مغناطیسی و نوری کاربرد خواهند داشت.

نتایج این تحقیقات که حاصل تلاش‌های دکتر مجید قشنگ و دکتر محمدرضا شفیعی از اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد، مینا هاشمی دانشجوی مقطع کارشناسی این دانشگاه و محبوبه کارگر دانشجوی مقطع دکترای دانشگاه اصفهان است، در مجله Current Nanoscience  به چاپ رسیده است.

انتهای پیام