به گزارش ایسنا، علی کاردر در چهارمین کنگره بین‌المللی حفاری با تاکید بر این‌که بحث حفاری بسیار جدی و تاثیرگذار است، گفت: باید بتوانیم به ازای یک واحد مالی کار بیشتری را برای کشور فراهم کنیم. اگر شرکت ملی نفت و پیمانکاران در این زمینه به درستی فعالیت نکنند نمی‌توانیم رفاهی که مورد نظر است را برای مردم فراهم کنیم.

وی با تاکید بر این‌که نقش شرکت ملی نفت در فرآیند حفاری تعیین سیاست است، تصریح کرد: در سال‌های قبل مدل بای‌بک بود که به EPC تغییر یافت. در مدل EPC رشد خوبی داشتیم و زمینه‌ی رشد شرکت‌های پیمانکار فراهم شد. این مدل هزینه سنگینی برای صنعت نفت داشت و باعث شد این روزها در سرمایه سختی که بر کشور حاکم می‌شود نگران تولید نفت و گاز باشیم، زیرا پروژه به موقع به بهره‌برداری نرسید.

مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران ادامه داد: شرکت‌های GC و MC باید به سمت IOC حرکت کنند و یک شرکت مستقل شوند.

کاردر با اشاره به برنامه ششم توسعه، اظهار کرد: تولید نفت ایران در چشم‌انداز برنامه ششم توسعه ۴.۷ میلیون بشکه است. ما هفت الی هشت سال است که به دنبال این میزان تولید هستیم اما به آن نمی‌رسیم باید چاره‌اندیشی کنیم که چرا این اتفاق می‌افتد. البته میزان تولید نفت خام ایران در یک دوره‌ای به چهار میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه رسید اما کاهش پیدا کرد.

وی ادامه داد: طبق برنامه باید تا آخر سال به تولید چهار میلیون بشکه نفت خام در روز می‌رسیدیم که این موضوع با تاخیر یک ماهه و در انتهای فروردین‌ماه محقق خواهد شد.

معاون وزیر نفت بیان کرد: برای محقق شدن تولید ۴.۷ میلیون بشکه نفت خام در روز و همچنین ۱.۳۰۰ میلیون گاز در روز نیاز به ۵۰۰ حلقه چاه است. سهم هزینه حفاری از مجموع هزینه سرمایه‌گذاری خشکی ۴۰ درصد و سهم هزینه حفاری از مجموع هزینه سرمایه‌گذاری در دریا ۶۰ درصد است.

کاردر با بیان این‌که نخستین کار در تغییر استراتژی این است که از روند پروژه‌محور خارج شویم و به سمت میدان‌محور برویم، توضیح داد: این موضوع باعث می‌شود بخش خصوصی توانمندی بیشتری در این زمینه پیدا کنند. شرکت‌ها باید خودشان را تجهیز کنند و پکیج‌های بزرگتری در دست بگیرند. ما در حفاری به دنبال قراردادهای EPDF می‌رویم.

وی با اشاره به وضعیت شرکت‌ ملی نفت در دوران‌های مختلف گفت: مدل‌های اجرا شده فاینانس باعث شده شرکت ملی نفت ایران ۵۰ دلار بدهی داشته باشد با تاخیر مکرر در توسعه فازهای پارس جنوبی از آنجایی که تامین منابع توسط کارفرما صورت گرفته فارغ از این‌که پروژه به عملکرد می‌رسد یا نه این بدهی برای شرکت ملی نفت رقم خورده است.

مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران با اشاره به رویکرد عملکردمحور (میدان‌محور)، گفت: در این زمینه تاکنون ۲۹ شرکت خارجی تعیین صلاحیت شدند. همچنین ۱۲ شرکت ایرانی پذیرفته شدند که امیدواریم بتوانند به سمت شرکت‌های E&P حرکت کنند. البته قرارداد بیع متقابل همچنان استفاده می‌شود و کنار گذاشته نشده است.

کاردر با اشاره به قرارداد EPDF تصریح کرد: در این قرارداد پیمانکار مکلف به تامین منابع مالی مورد نیاز طرح حداقل به میزان ۸۰ درصد مبلغ کل طرح است. همچنین بابت منابع مالی تامین شده هزینه تامین منابع مالی برای دوران ساخت به پیمانکار تعلق می‌گیرد. بازپرداخت پس از اتمام کامل پروژه و در دوره بازپرداخت صورت می‌گیرد. امکان بازپرداخت بعد از اتمام یک یا چند چاه حسب مورد وجود خواهد داشت. از سوی دیگر در صورت تاخیر در بازپرداخت اقساط پیمانکار کارفرما موظف به پرداخت هزینه تامین منابع مالی برای دوران تاخیر است.

وی با تاکید بر اهمیت انتقال تکنولوژی، گفت: در حال تدوین آیین‌نامه‌ای هستیم که ضرایب امتیاز بیشتری برای شرکت‌های ایرانی در مناقصات فراهم کنیم. انتقال تکنولوژی در شش لایه می‌تواند صورت بگیرد که مهم‌ترین آن مهندسی مخزن است. در بیع متقابل این انتقال تکنولوژی را نداشتیم.

مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران، ادامه داد: در ایران حدود ۱۴۳ دکل حفاری وجود دارد که اگر تامین منابع نکنیم از مدار خارج می‌شوند.

انتهای پیام