به گزارش ایسنا، در بخشی از مقدمه این کتاب آمده است: «امام خمینی تحقق نظام سیاسی مردم‌سالاری در عصر خود را جمهوری اسلامی می‌داند که با شرایط مورد نظر دین و با پشتوانه آرای عمومی، اجراکننده احکام اسلام است. ایشان معتقدند الگوی حکومتی مطبوع ما همانا شیوه حکمرانی پیامبر و امام علی (ع) و متکی به نظر عموم است. شهید صدر نیز در پیش‌نویس خود بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تاکید دارد که ان‌الشریعه الاسلامیه هی مصدر التشریع ... پس محتوا، روح و حقیقت نظام را شریعت اسلامی تشکیل می‌دهد. در نگاه امام شکل حکومت نیز با مراجعه به آرای همگانی تعیین می‌شود. در نتیجه امام خمینی سعی می‌کند در نقطه‌ای بین خواست مردم (آرای عمومی) و خواست الهی (شریعت اسلامی) ارتباط برقرار کند. این‌جاست که ارتباط و پیوستگی دین و مردم‌سالاری در اندیشه امام خمینی(ره) نمود عینی به خود می‌گیرد، لذا می‌فرماید: «ما هم که حکومت اسلامی می‌گوییم، می‌خواهیم یک حکومتی باشد که هم دلخواه ملت باشد و هم حکومتی باشد که خدای تبارک و تعالی نسبت به او گاهی بگوید که این‌هایی که با تو بیعت کردند با خدا بیعت کردند.» پس نظریه ولایت در اندیشه امام خمینی و الگوی جمهوری اسلامی، از یک طرف تبلور حاکمیت الهی و از طرف دیگر، بیان‌کننده حکومت مردمی در این نظریه است.»
"دیباچه‌ای بر مردم‌سالاری دینی و توسعه سیاسی" توسط انتشارات جهاددانشگاهی واحد استان قم منتشر شده است.
انتهای پیام
نظرات