شعر «آیینه مایید»

سلمان هراتی

بی‌مرگ سواران شب حادثه‌هایید
خورشید نگاهید و در آفاق رهایید

مرداب کجا فرصت پیدا شدنش هست
آن‌گاه که چون موج از این بحر برآیید

چون صخره صبورید، شبِ شیطنت باد
رنجوری‌تان نیست از این فکر رهایید

در سینه‌تان زَهره صد موج نهفته‌ست
حالی که سبک‌بارتر از ابر شمایید

شب تا برسد، یاد شما می‌رسد از راه
در یاد شماییم که آیینه مایید

آن روز نبودیم که این قافله می‌رفت
با ما که نبودیم بگویید کجایید

ماندیم و نراندیم و نشستیم و شکستیم
رفتید و شنیدیم شهیدان خدایید

سلمان قنبر هراتی، متخلص به آذرپاد یکم فروردین‌ماه سال ١٣٣٨ در مرزدشت تنکابن متولد شد. بسیاری در کنار نام سلمان هراتی، لقب شاعر انقلاب را قرار داده‌اند. آن‌چه با وجود چهره‌هایی دیگر باعث اثرگذاری این شاعر شد، علاوه بر پیمودن سبک خاص خود در شعر، تربیت جمعی از شاعران بود. از آثار او می‌توان به «از آسمان سبز»، «دری به خانه خورشید»، «از این ستاره تا آن ستاره» و ... اشاره کرد. سلمان هراتی پس از آن‌که به سرعت شعر را شناخت، با خلق آثاری برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان در نهم آبان‌ماه ۱۳۶۵ از دنیا رفت.

انتهای پیام