«گل» به خودی!

شب را صبح و صبح را شب می‌کند، بدون اینکه هیچ چیز برایش مهم باشد. به مرحله‌ای رسیده است که حتی خانواده، دوستان و آشنایانش هم برایش اهمیتی ندارند. فقط و فقط یک چیز برایش مهم است؛ «مواد»!