سال ۱۳۹۶، اکبر خامین، فیلم‌ساز باسابقه اصفهان، در حاشیه‌ی گفت‌وگویی با خبرگزاری ایمنا که به ماجرای تخریب سینما ایران در چهارباغ می‌پرداخت، اعلام کرد: «سینما مایاک هم یک سینمای ۸۰ ساله است که با اجرای طرح ایجاد پارک از بین رفته و فقط دو دیوار آن در ورودی ضلع غربی چهارباغ باقی‌مانده است.

من با شهردارهای مختلفی برای حفظ این دو دیوار گفتگو کرده‌ام. گفته‌ام که همه جای دنیا می‌گردند و چیزی پیدا می‌کنند که بگویند ما تاریخ داریم، شما هم دور این دو دیوار شیشه بکشید تا تخریب نشود.

 گفته‌ام که می‌شود سر در سینما را دوباره بازسازی کرد و به همراه عکسی از گذشته آن را در معرض دید شهروندان و گردشگران گذاشت. گفته‌ام و همه هم قول مساعد داده‌اند! تاکنون که اتفاقی نیفتاده و همچنان مشغول تخریب گذشته بوده‌ایم، اما هنوز برای حفظ این دو دیوار امیدوارم».

حالا اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰ است و ماهان منصوریان، کارگردانی که در حال ساخت فیلمی مستند با موضوع سینماهای اصفهان است، خبر داده که طی روزهای گذشته، دومین دیوار باقیمانده‌ی سینما مایاک نیز زیر آجرنمای یک مغازه جدید دفن شده.

او به ایسنا می‌گوید: سینما مایاک به همراه سینما ایران و حافظ (فلسطین امروزی) متعلق به خانواده مثقالی و میزانی بود و یکی از مهم‌ترین سینماهای اصفهان به شمار می‌رفت.

این مستندساز، تصریح می‌کند: سالن تابستانی سینما مایاک در دهه ۲۰ و سالن زمستانی آن حوالی سال ۱۳۲۳ در چهارباغ افتتاح شد و در طول فعالیت خود میزبان اکران فیلم‌هایی چون «رضا موتوری»، «بابا شمل»، «کازابلانکا»، «اسپارتاکوس»، «سامسون و دلیله»، «قیصر»، «کوچه‌ی مردها» و ... بود.

منصوریان ادامه می‌دهد: سالن تابستانه سینما مایاک پیش از انقلاب در طرح جامع دولت‌خانه صفوی افتاد و خراب شد و سالن زمستانه آن بعد از انقلاب با نام پولیساریو(عنوانِ تشکلی سیاسی‌ـنظامی برای استقلال صحرای غربی آفریقا) فعالیت می‌کرد، اما ۱۶ دی‌ماه سال ۱۳۶۴ تخریب و به پارک تبدیل شد.

او خاطرنشان می‌کند: از همه‌ی سینما مایاک تنها دو دیوار ورودی باقیمانده بود که روی آن می‌شد تابلوی اعلانات و محل نصب کنتور برق را دید و از چند سال قبل، اکبر خامین، مدیر تولید فیلم «ناخدا خورشید» پیگیر حفظ این دو دیوار بود اما متأسفانه کسی به این خواسته توجهی نکرد.

این مستندساز یادآور می‌شود: یکی از دیوارهای باقیمانده سینما مایاک سال ۱۳۹۸ با انجام نماکاری فست فود فروشی مجاور آن از نظرها پنهان شد و وقتی با مغازه‌دار صحبت کردیم، گفت که خیلی تلاش کرده تا مجوز این کار را بگیرد و خوشحال بود که بدون مقاوم‌سازی توانسته نماکاری‌اش را انجام بدهد!

منصوریان می‌گوید: هفته گذشته که از چهارباغ عباسی عبور می‌کردم متوجه شدم که تنها دیوار باقیمانده نیز به سرنوشت دیوار قبلی دچار شده و تنها تابلوی اعلانات سینما مایاک را نگه‌داشته‌اند و دورتادور آن آجرنماکاری شده است.

او با تأکید بر اینکه انجام این نماکاری‌ها بدون مقاوم‌سازی، امنیت عابران را تهدید می‌کند، وعده‌های را به یاد می‌آورد که برای حفظ بقایای سینما مایاک و دیگر آثار واجد ارزش چهارباغ از مسئولان فرهنگی شهر شنیده بوده اما تا به امروز عملیاتی نشده است.

سعید سهرابی، مدیر پروژه‌های چهارباغ عباسی، ماجرای دیوار سینما «مایاک» را این‌گونه برای ایسنا روایت می‌کند: دیوار باقیمانده‌ی سینما مایاک خراب شده بود و ممکن بود ایجاد حادثه کند، به همین خاطر مالک مغازه‌ی مجاور با هماهنگی شهرداری منطقه سه و البته بدون هماهنگی با ما اقدام به آجرنمای آن کرد که به‌محض اطلاع یافتن از این موضوع، مانع از بین رفتن تابلوی اعلانات سینما شدیم و این بخش که مهم‌ترین بخش باقیمانده‌ی آن بود را بدون تغییر حفظ کردیم.

سهرابی درباره‌ی تصمیمی که برای حفظ تنها تکه‌ی باقیمانده از سینما مایاک گرفته‌شده، می‌گوید: مدت‌هاست که در حال انجام پژوهشی در مورد خواناسازی چهارباغ هستیم و معرفی اماکن فراموش‌شده‌ای مثل  سینما مایاک نیز بخشی از این پژوهش است. به‌هرحال این سینما تاریخچه‌ای دارد که هویت آن را می‌سازد و به هویت چهارباغ گره می‌خورد.

او می‌افزاید: با اتمام طرح خواناسازی، فراخور سینما مایاک و تابلوی اعلانات باقیمانده‌ی آن طراحی‌ای انجام خواهد شد تا اطلاعات مربوط به این سینما، برای آگاه‌سازی عموم در آن تعبیه شود.

انتهای پیام