به گزارش ایسنا و به نقل از فلوریدا نیوز تایمز، پژوهشگران "دانشگاه اوپسالا"(Uppsala University) در سوئد، ساختارهایی شبیه به غدد لنفاوی را در نزدیکی تومورهای بیماران مبتلا به سرطان مغز کشف کرده‌اند. آنها دریافته‌اند که ایمنی‌درمانی، شکل‌گیری این ساختارها را در موش‌ها افزایش می‌دهد. این کشف، فرصت‌های جدیدی را برای تنظیم واکنش‌های ضد تومور سیستم ایمنی نشان می‌دهد.

"گلیوما"(Glioma)، یک تومور مغزی کشنده است. یکی از دلایل دشوار بودن درمان تومورهای مغزی این است که سیستم ایمنی بدن که برای شناسایی و از بین بردن سلول‌های بیگانه از جمله سلول‌های سرطانی طراحی شده است، به خاطر موانعی که مغز را احاطه کرده‌اند، نمی‌تواند به سادگی به محل تومور برسد.

سلول‌های ایمنی کشنده مانند لنفوسیت‌های تی، برای مقابله با تومورهای در حال رشد باید در غدد لنفاوی ما فعال شوند تا سلول‌های سرطانی را به صورت موثر از بین ببرند. رسیدن لنفوسیت‌های تی به تومور، به دلیل وجود موانع در اطراف مغز، فرآیند چالش‌برانگیزی است.

"الساندرا واکارو"(Alessandra Vaccaro)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: کشف ساختارهای شبیه به غدد لنفاوی در بیماران مبتلا به گلیوما برای نخستین بار، بسیار هیجان‌انگیز بود. این ساختارهای موسوم به "ساختارهای لنفاوی سوم"(TLS)، در افراد سالم یافت نمی‌شوند. آنها همه عناصر مورد نیاز برای پشتیبانی از فعالیت لنفوسیت‌ را دارند. این بدان معناست که آنها می‌توانند تاثیر مثبتی در واکنش ایمنی ضد تومور داشته باشند.

همچنین، پژوهشگران نشان دادند که شکل‌گیری ساختارهای لنفاوی سوم در مغز می‌تواند با نوعی ایمنی‌درمانی، در موش‌های مبتلا به گلیوما صورت بگیرد. هنگامی که پژوهشگران موش‌ها را با پادتن‌های تحریک کننده سیستم ایمنی موسوم به "αCD40" درمان کردند، شکل‌گیری ساختارهای لنفاوی سوم افزایش یافت و در نزدیکی تومورها رخ داد.

"آنا دیمبرگ"(Anna Dimberg)، از پژوهشگران این پروژه گفت: یادگیری این موضوع که ایمنی‌درمانی می‌تواند شکل‌گیری ساختارهای لنفاوی سوم را در مغز تعدیل کند، فرصت‌های هیجان‌انگیزی را برای تنظیم واکنش ایمنی ضد تومور پدید می‌آورد.

پادتن αCD40 در حال حاضر برای درمان تومور مغزی در بسیاری از آزمایش‌های بالینی مورد بررسی قرار دارد. پژوهشگران دریافتند که αCD40 علاوه بر افزایش ساختارهای لنفاوی سوم، به مهار توانایی از بین بردن تومور در لنفوسیت‌های تی می‌پردازد. بدین ترتیب، این پژوهش، بینش‌های مهمی را در مورد تاثیرات چندوجهی αCD40 ارائه داده است.

این پژوهش، در مجله "Nature Communications" به چاپ رسید.

انتهای پیام