به گزارش ایسنا، مانگرو، پوشش گیاهی شامل درختان و بوته‌هایی است که در زیستگاه‌های آبرفتی و آب شور ساحلی مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری می‌رویند.

جنگل های مانگرو در حال حاضر مساحتی بالغ بر ۱۴.۸ میلیون هکتار را پوشش می دهند. همچنین تخمین زده می شود که برخی از کشورها بیش از ۴۰ درصد از جنگل های مانگرو خود را بین سال های ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۵ میلادی از دست داده اند.

در میان گیاهان، پوشش گیاهی مانگرو منحصر به فرد است. ریشه‌های آنها در زمین غرقابی و تقریباً فاقد اکسیژن است. همچنین برگها و تنه آنها نیز برای تنظیم میزان شوری مهندسی شده است.

آنها برای تولید مثل بذر افشانی نمی کنند بلکه نهال بذری (نهال بذری اسپوروفیت جوان گیاه است که از رویان یک بذر ایجاد می‌شود) خود را پخش می کنند.

مانگروها در منطقه جزر و مدی بین خشکی و دریا قرار داشته و فواید زیادی برای مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری نیز دارند. آنها محل زندگی و پرورش جانوران دریایی هستند و از تنوع زیستی محافظت می کنند. مانگروها همچنین با فرسایش خاک سواحل نیز مبارزه می کنند.

به گزارش سایت اطلاع رسانی یونسکو (UNESCO)، در سال ۲۰۱۵ میلادی، یونسکو روز جهانی حفاظت از اکوسیستم مانگرو را به منظور افزایش آگاهی در مورد این پوشش‌های گیاهی ارزشمند و اینکه چقدر در معرض خطر هستند، تعیین کرد.

انتهای پیام