داود معماری در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در دین اسلام و سایر ادیان برای تشویق بیشتر مردم به تهذیب نفس، برخی زمان‌ها و مکان‌ها فضیلت داده شده، از بُعد مکانی مسجدجامع از سایر مساجد افضل است و عبادت در آن از ثواب بیشتری برخوردار است و از بُعد زمان، شب قدر و نیمه شعبان از اوقات پرفضیلت محسوب می‌شوند و روز ۹ ذی‌الحجه روز عرفه، از روزهای شاخصی است که بر سایر روزها برتری داده شده و عبادت و راز و نیاز در آن بسیار سفارش شده است.
وی در ادامه بیان کرد: بر حجاج واجب است که از اذان ظهر تا مغرب در صحرای عرفات وقوف با تفکر داشته باشند و با توجه به انجام دعا، راز و نیاز و خواندن دعای روز عرفه امام حسین(ع) بر تهذیب نفس خود بپردازند.
این استاد دانشگاه با تأکید بر اینکه عرفه نماد خودشناسی است، خاطرنشان کرد: ادعیه بسیاری با این مضامین در روز عرفه از حضرت رسول(ص) و امام سجاد(ع) وجود دارد اما معروف‌ترین آن دعای امام‌حسین(ع) در این روز است که عالی‌ترین معارف دینی در دعای عرفه نهفته و خودشناسی، هستی‌شناسی و معرفت به ذات حق تعالی را تشریح می‌کند.
وی گفت: در این دعای پرفیض معارف عالی دین همچون هستی‌شناسی و معرفت به ذات، صفات خداوند تبیین می‌شود. همچنین جایگاه انسان در برابر خداوند، معرفت به اولیای الهی به عنوان الگوهای برتر، عاقبت‌اندیشی برای آخرت و نحوه رفتار مردم با یکدیگر، به مؤمنین آموزش داده می‌شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) با اشاره به آموزش مضامین خودشناسی، خداشناسی و دیگرشناسی در دعای عرفه تصریح کرد: خودشناسی یعنی ارتباط با خودِ واقعی و دفع انسان دروغین و فاسدی است که در اثر شرایط ایجاد شده است. خودِ واقعی که روح الهی در آن دمیده و برای رسیدن به قرب الهی آفریده شده تا ارتباط انسان با سرچشمه هستی را حفظ کند.
وی خاطرنشان کرد: بهره‌مندی از دعای عرفه به اعمال ما در طول زندگی و در زمان‌ها و مکان‌های مختلف بستگی دارد، کسی‌که در سایر ایام آزادانه و بی‌هدف کارهای ناشایست دارد و روز عرفه با دعا و استغاثه می‌خواهد یک روزه به اصل پاک خود بازگردد در اشتباه است و به مقصدش نخواهد رسید.
معماری در پایان گفت: برای درک روز عرفه باید زندگی پیوسته مؤمنانه‌ای را پیشه کنیم. گناهان و سرکشی‌های یک سال را با دعای عرفه یا سینه‌زدن و خدمت‌کردن در دستگاه امام حسین(ع) نمی‌توان پاک کرد و یک شبه به سعادت رسید.
انتهای پیام
نظرات