به گزارش ایسنا، به نقل از جماران، در تقویم جمهوری اسلامی به مناسبت‌های مختلف روزهایی نامگذاری شده است. یکی از اینها روز بیست و نهم فروردین ماه است که به نام ارتش مزین شده است اما اینکه چرا چنین روزی جای خودش را در تقویم باز کرده است، نیاز به بیانی دقیق‌تر پیدا می‌کند که در مطلب زیر به آن پرداخته شده است:
رویکرد اساسی امام خمینی(س) به ارتش در آستانه انقلاب در مصاحبه با روزنامه فرانسوی لوژورنال در تاریخ هفتم آذرماه ۵۷ چنین انعکاس یافت: « سربازان و افسرانی که با مردم پیوند دارند و خود آنان از وجود رژیم شاه رنج می‌برند دیر یا زود به مردم می‌پیوندند.» (صحیفه امام، ج ۵، ص ۱۳۶)
امام همچنین پیش از آن در مصاحبه با روزنامه «السفیر» در دوم آذر ماه ۵۷ اعلام کرد: «طبق اخباری که به ما می‌رسد حوادثی در ارتش اتفاق افتاده و می‌افتد که نشانه بیداری آنهاست و ما مطمئنیم که دیر یا زود به ندای ملت پاسخ برادرانه خواهند داد.» (صحیفه امام، ج ۵، ص۸۱- ۸۲)
پیش‌بینی امام به وقوع پیوست و نیروهای تحول یافته ارتش به تدریج به انقلاب و مردم پیوستند و پایه‌های حکومت شاه را متزلزل و آماده فرود آمدن آخرین ضربات از جانب انقلابیون و مردم کردند.
راهپیمایی‌های تاسوعا و عاشورا در سراسر کشور تقریباً بدون درگیری به پایان آمد، جز در شهر اصفهان که به کشتار وسیع انجامید. تیمسار ناجی فرماندار نظامی نتوانست تاب بیاورد و فرمان آتش را صادر کرد... کشتار مردم، اوضاع شهر را آشفته کرد. درگیری به نجف آباد هم سرایت کرد و حتی تا چند روز بعد از عاشورا هم ادامه یافت. شکاف در صفوف ارتشی‌ها بعد از این حادثه شدت یافت. در تبریز در روز ۱۷ آذر دو واحد ارتشی از تیراندازی امتناع ورزیده و به صف مبارزین پیوستند. فرار از سربازخانه ها شروع شد. پیام امام خطاب به نظامیان در شعارهای مردم در روزهای تاسوعا و عاشورا متبلور بود. شعار «برادر ارتشی، چرا برادر کشی» در تمام تظاهرات شنیده می شد. نشاندن گل در لوله تفنگ سربازان، آنها را از درون دگرگون ساخته و همین امر نگرانی امرای ارتش را از عکس‌العمل این دگرگونی‌ها بر خود و بر جان خود باعث گشت. (خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطبایی؛ ج ۳، ص ۸۵-۸۶)
همان طور که در کتاب خاطرات مرحوم صادق طباطبایی نیز به آن اشاره شده است، در تاریخ انقلاب اسلامی و در مراحل نهایی نزدیک به پیروزی، صحنه‌های شورانگیزی به ثبت رسید که نشان می‌داد مردم در تظاهرات خیابانی خود، شاخه‌های گل به نیروهای نظامی هدیه می‌دهند و اشک شوق و محبت در سیمای آنان نسبت به مردم نمایان می‌شود؛ همچنین جوانان برومند خانواده‌های مسلمان و اغلب مستضعف ایرانی که بدنه اصلی ارتش شاهنشاهی را تشکیل می‌داد، به ندای آسمانی رهبر انقلاب لبیک گفت و در نتیجه هم صدا و همراه با امت در براندازی رژیم ستمشاهی و ستیز بی‌امان با دشمنان داخلی و خارجی انقلاب برخاست و به عنوان نخستین بازوی توانمند نظامی انقلاب برای تحقق اهداف جمهوری اسلامی ایران تلاش‌های خستگی ناپذیر و مستمری را با فداکاری و ایثار و در ابعاد مختلف آغاز کرد. امام حتی پیش از این پیوستن نیروهای ارتش به مردم معتقد بود که بدنه اصلی و عمومی ارتش مثل بدنه سایر اقشار، به دلیل مسلمان بودن، از سلامت و اعتقادات درست برخوردار است و باید حساب عموم سربازان، افسران و درجه داران ارتش را که اکثریت آن سازمان نظامی را تشکیل می‌دهند، از حساب سران اندک ارتش که مزدور شاه و نوکر بیگانه‌اند، جدا کرد. علاوه بر این، ایشان اعتقاد داشت که همین مسلمان بودن و سالم بودن بدنه کلی و عمومی ارتش، این نتیجه ناگزیر را دارد که این سازمان نظامی در هر بزنگاهی، بر خلاف انتظار شاه و اربابانش، به جای حمایت از شاه و معدود افرادی که اطرافش قرار دارند، در نهایت به سمت ملت و به سمت دفاع از میهن و دین می‌رود.
چندی بعد انقلاب اسلامی به ثمر نشست و دشمنان کمین کرده انقلاب از جمله گروه‌هایی با تفکرات مارکسیستی و به ظاهر ضد امپریالیستی شعار « انحلال ارتش » را سر دادند و به تبعیت از آنان، دوستان نا آگاه نیز این نغمه شوم را سر دادند و ارتش در حساس‌ترین شرایط حیات خود قرار گرفت. هدف اصلی از طرح این شعار، جلوگیری از انسجام و قدرت گرفتن ارتش و فراهم شدن زمینه‌های ضعف و تزلزل در نظام نوپای اسلامی و در نهایت فروپاشی و انهدام آن بود. مخالفان ارتش، همواره از غیر قابل اعتماد بودن ارتش، روحیه شاهنشاهی داشتن افراد آن، ناکارآمد بودنش و... سخن می‌گفتند و اظهار می‌کردند که چاره‌ای غیر از انحلال آن وجود ندارد.
اینجا بود که امام به عنوان بزرگ‌ترین حامی ارتش پای در میدان نهاد و در مقابل طرح شعار انحلال ارتش به شدت ایستادگی و مخالفت و نقشه شوم دشمنان انقلاب را نقش بر آب کرد و طی پیامی، با قاطعیت هرچه تمام‌تر، ضرورت حفظ ارتش را اعلام و برای انسجام، یکپارچگی و وحدت ارتش، فرمان تاریخی و مهمی را صادر فرمودند و روز ۲۹ فروردین را روز ارتش نامگذاری کردند:
"بسم اللَّه الرحمن الرحیم
۲۶ فروردین ۵۸/ ۱۷ جمادی الاولی ۹۹
ملت شریف و مبارز ایران- وفقهم اللَّه تعالی
با اهدای سلام و سپاس از مجاهدات خستگی ناپذیر شما ملت شجاع که اهداف مقدس اسلام را تا آستانه پیروزی رساندید و دست خیانتگران داخلی و خارجی را با خواست خدای بزرگ قطع کردید، لازم است به تذکرات زیر توجه نمایید:
۱- روز چهارشنبه ۲۹ فروردین روز ارتش اعلام می شود. ارتش محترم در این روز در شهرستان های بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانی خود را از جمهوری اسلامی و ملت بزرگ ایران و حضور خود را برای فداکاری در راه استقلال و حفظ مرزهای کشور اعلام نمایند.
۲- ملت ایران موظفند از ارتش اسلامی استقبال کنند و احترام برادرانه از آنان نمایند. اکنون ارتش در خدمت ملت و اسلام است و ارتش اسلامی است، و ملت شریف لازم است آن را به این سِمت رسماً بشناسند و پشتیبانی خود را از آن اعلام نمایند. اکنون مخالفت با ارتش اسلامی که حافظ استقلال و نگهبان مرزهای آن است جایز نیست. ما و شما و ارتش، برادرانه باید برای حفظ و امنیت کشورمان کوشش کنیم و به شرارت اشرار و اختلال مفسدین خاتمه دهیم.
۳- افراد ارتش موظفند در داخل ارتش حفظ نظم و سلسله مراتب و ضوابط را بکنند. توجه ننمودن به این مسائل موجب ضعف ارتش اسلامی می شود و نظام را از هم می پاشد. سربازان و درجه داران و افسران موظفند سلسله مراتب را حفظ و مراعات کنند؛ چنانچه رؤسای فوق موظفند با ارتش به طور محبت و برادری رفتار نمایند و از دیکتاتوری که در رژیم طاغوت بود اجتناب نمایند. ارتش اسلامی باید با حفظ سلسله مراتب و نظام صحیح اسلامی و اطاعت کامل زیردست از ما فوق و رعایت کامل ما فوق از زیردست، اداره شود. تخلف از این امر ضد انقلاب است و مورد مؤاخذه خواهد بود.
۴- افراد خارج از ارتش حق ندارند در امر ارتش دخالت کنند و ارتشی را در داخل ارتش یا خارج بدون مجوز دستگیر کنند. اگر شکایتی دارند یا اطلاع از مجرمیت کسی دارند، روی موازین شرعی و قانونی رسیدگی خواهد شد. دخالت بیجا در داخل ارتش موجب ضعف آنان می شود و مخالف انقلاب اسلامی است.
۵- این قشر از ارتش که در خدمت اسلام و ملت هستند و وفاداری خود را از جمهوری اسلامی اعلام نمودند، اگر خدای نخواسته در رژیم طاغوتی خلاف و گناه صغیره کرده‌اند، با برگشت به سوی خدای تعالی و جمهوری اسلامی مورد عفو خداوند رحمان و عفو ملت شریفند، و این جانب نیز آنان را عفو کردم. امید است آنان با دلگرمی و اعتماد به خدا و ملت شریف به خدمت خود صادقانه ادامه دهند و با قدرت در پادگان های خود مستقر شوند. از خداوند تعالی عظمت اسلام و مسلمین و هدایت جوانان فریب خورده ای را که می خواهند در صفوف مسلمان ها تفرقه بیندازند خواستارم، و هوشیاری ملت را در مقابل توطئه های غیر اسلامی امیدوار. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.
روح اللَّه الموسوی الخمینی
(صحیفه امام، ج۷، ص ۲۰- ۲۱)
ایشان بعدها هم به این نقشه‌های مخالفان اشاره کرده و فرموده‌اند: «یک وقت صحبت می‌کردند که این ارتش طاغوتی است و مال رژیم سابق است و اینها قابل اینکه لشکر اسلام باشند قابل این نیستند و اینها باید اصلش منحل بشود.» (۲۶/۸/۱۳۵۹) (صحیفه امام، ج۱۳، ص۳۴۷)
نظرات