به گزارش ایسنا، سالار قاسمی در یادداشتی که با عنوان «هم‌گرایی برای تحول؛ فرصت تاریخی برای آموزش و پرورش ایران» در این خصوص نوشته، آورده است: دیدار اخیر مقام معظم رهبری با معلمان کشور را نمی‌توان صرفاً یک سنت سالانه یا دید و بازدید صمیمانه تلقی کرد. آنچه در این نشست بیان شد، مجموعه‌ای از رهنمودهای راهبردی، تحلیل‌های بنیادین و هشدارهای دقیق نسبت به آینده آموزش و پرورش بود. بی‌تردید این دیدار را در شرایط کنونی و نگاه ویژه ای که دولت و شخص رییس جمهور به آموزش و پرورش دارند باید نقطه عطفی در مسیر تحول‌آفرینی نظام تعلیم و تربیت ایران دانست؛ سندی زنده و معتبر که شایسته است در صدر اسناد بالادستی آموزش و پرورش کشور قرار گیرد.

رهبر انقلاب با نگاهی جامع، به مسائلی اساسی چون جایگاه معلم، ساختار آموزش و پرورش، دانشگاه فرهنگیان، عدالت آموزشی، محتوای درسی، آموزش فنی و حرفه‌ای، نخبه‌پروری و آینده‌سازی اشاره فرمودند؛ مسائلی که هر یک، خود نیازمند سیاست‌گذاری ملی و اقدام عاجل است ، و در مجموع، چارچوبی روشن برای تحول حقیقی در آموزش کشور ترسیم می‌کند.

وی در ادامه نوشته است: نکته برجسته و تعیین‌کننده در بیانات ایشان، تأکید بر این حقیقت بود که تربیت علمی و اخلاقی نسل نو، نه‌تنها وظیفه بلکه حق مسلم دولت است و نباید هیچ بخش از این مسئولیت خطیر به بیرون سپرده شود. این هشدار، پاسخی دقیق به روندهای خطرناک خصوصی‌سازی آموزش است که می‌تواند موجب نابرابری، تضعیف هویت ملی و آسیب‌های فرهنگی گسترده شود.

از سوی دیگر، وقتی رهبری با صراحت می‌فرمایند که معلم باید در نگاه جامعه، شخصیتی جذاب، فعال و افتخارآمیز باشد تا شغل معلمی در صدر انتخاب‌های جوانان قرار گیرد، در واقع خواست قلبی میلیون‌ها معلم دلسوز و دغدغه‌مند را به زبان آورده‌اند؛ مطالبه‌ای که با تغییر سیاست‌های اقتصادی، رسانه‌ای و فرهنگی در رابطه با معلمان محقق خواهد شد.

مطالعات جهانی نیز این مهم را تأیید می‌کنند. برای نمونه، گزارش یونسکو نشان می‌دهد دسترسی به معلمان توانمند در مناطق محروم، تا ۳۰ درصد از چرخه فقر را کاهش می‌دهد. یا داده‌های پژوهشی حاکی از آن است که دانش‌آموزان تحت آموزش معلمان حرفه‌ای، ۴۰ درصد کمتر در معرض بزهکاری قرار می‌گیرند. این آمارها نشان می‌دهد سرمایه‌گذاری در آموزش، به معنای واقعی کلمه، سرمایه‌گذاری برای آینده کشور است.

وی همچنین نوشته است: در کنار این رویکرد راهبردی، باید به هم‌افزایی شکل‌گرفته میان سه ضلع مهم اشاره کرد: رهبر انقلاب، دولت و جامعه فرهنگیان. وقتی رهبر معظم انقلاب از اهتمام رئیس‌جمهور به آموزش و پرورش صمیمانه تقدیر می‌کنند و وزیر آموزش و پرورش را مدیری برجسته می‌دانند، باید این فضای همگرایی را به فرصت تبدیل کرد. با این حال، نمی‌توان از این واقعیت غافل شد که، بدون اصلاح ساختار، تمرکززدایی و توجه به جایگاه واقعی معلم، نمی‌توان مشکلات ریشه‌ای را حل کرد.

اکنون زمان آن فرا رسیده که دولت و مجلس، با بهره‌گیری از این فضای حمایت راهبردی، گام‌های اساسی در این مسیر بردارند. بازنگری در نظام تربیت معلم، افزایش سهم آموزش و پرورش از بودجه عمومی، توسعه عدالت آموزشی، پیوند مدرسه با صنعت و اجتماع، و بازطراحی محتواهای درسی بر اساس هویت ملی و نیازهای آینده‌محور. 

کلام پایانی آنکه، باید آموزش و پرورش را از حاشیه تصمیم‌سازی‌ها به متن راهبردی کشور بازگرداند. زیرا در همه جوامع توسعه‌یافته، مدرسه نقطه آغاز تمدن‌سازی است، و معلم، نخستین معمار جامعه آینده. امروز بیش از همیشه به همگرایی ملی در این عرصه نیاز داریم. دیدار رهبر انقلاب با معلمان، صرفاً یک رویداد تقویمی نبود؛ بلکه صدای بیدارباشی برای ساختن آینده‌ای عادلانه، دانا و باهویت برای ایران است.

انتهای پیام