منوچهر خوش باطن در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه رفلاکس معده به حالتی گفته می‌شود که محتویات معده، به‌ویژه مواد اسیدی، به مری و گاهی دهان بازمی‌گردند، اظهار کرد: در موارد خفیف، بیمار احساس سنگینی و عدم هضم غذا دارد، اما در مراحل شدید، سوزش سر دل و برگشت طعم ترش و اسیدی به دهان گزارش می‌شود. در موارد شدیدتر، این برگشت می‌تواند موجب سوزش گلو و زبان و همچنین آسیب به حنجره شود.

وی با بیان اینکه حدود ۴۵ درصد مردم دست‌کم یک‌بار در ماه دچار رفلاکس می‌شوند و حدود سه درصد نیز به‌صورت روزانه با این مشکل روبه‌رو هستند، تأکید کرد: بر اساس شدت علائم، رفلاکس به سه دسته تقسیم می‌شود و درمان نیز متناسب با هر مرحله آغاز می‌شود.

وی گفت: عواملی نظیر مصرف غذاهای چرب، نوشابه، چای پررنگ، قهوه، شکلات و به‌ندرت مرکباتی مانند پرتقال و گوجه‌فرنگی باعث شل شدن دریچه بین معده و مری می‌شوند و احتمال بروز رفلاکس را افزایش می‌دهند.

خوش باطن افزود: در برخی بیماران، رفلاکس موجب تحریک نای و بروز سرفه می‌شود. همچنین در برخی موارد، وجود فتق معده یا سوراخی در محل اتصال مری به معده، زمینه‌ساز رفلاکس می‌شود.

این فوق تخصص گوارش و کبد، تشخیص این بیماری را در بیشتر موارد با بررسی شرح حال بیمار ممکن دانست و گفت: در صورت شک به رفلاکس، می‌توان از روش PH متری برای اندازه‌گیری میزان اسید استفاده کرد. همچنین آندوسکوپی برای بررسی عوارض ناشی از رفلاکس کاربرد دارد.

وی به ارتباط بین عفونت معده و رفلاکس اشاره کرد و ادامه داد: افراد مبتلا به عفونت معده معمولاً میزان اسید کمتری در معده دارند. در بیمارانی که همزمان رفلاکس و عفونت معده دارند، گاهی رفع عفونت باعث تشدید رفلاکس می‌شود. بنابراین، درمان عفونت معده در همه موارد توصیه نمی‌شود و باید با توجه به شرایط بیمار تصمیم‌گیری شود.

وی یادآور شد: قبل از خواب حجم زیادی از غذا برای این بیماران مضر است، خوابیدن به پهلوی راست باعث می‌شود رفلاکس معده بیشتر باشد اما خوابیدن به چپ رفلاکس را کاهش می‌دهد.

انتهای پیام