به گزارش ایسنا، کارشناسان تجارت جهانی به دلایل زیادی از جمله سیاست‌های نامنظم و دائما در حال تغییر دونالد ترامپ، تعرفه‌های نامتمرکز و فراگیر و رویکرد چماق و هویج او اشاره می‌کنند که معتقدند تعرفه‌های رئیس‌جمهور آمریکا نمی‌تواند باعث احیای عمده تولید شود.

مایکل استرین، اقتصاددان «موسسه امریکن انترپرایز» (AEI)، گفت: تصور می‌کنم تعرفه‌های ترامپ، رقابت‌پذیری تولید آمریکا را کاهش داده و اشتغال در بخش تولید را کاهش می‌دهد. این تعرفه‌ها، هزینه‌های تولید را برای شرکت‌های تولیدی آمریکا افزایش می‌دهند و باعث می‌شود تولیدکنندگان کمتر رقابتی باشند. در این بین، برندگان و بازندگانی وجود خواهند داشت، اما تعداد بازندگان از برندگان بیشتر خواهد بود.

ترامپ مدام تغییرنظر  می‌دهد

رئیس‌جمهور آمریکا و دستیارانش اصرار دارند که تعرفه‌های بالاتر بر بیش از ۱۰۰ کشور که کالاهای وارداتی از خارج را گران‌تر می‌کند، باعث رونق تولید داخلی خواهد شد. کوش دسای، سخنگوی کاخ سفید، اخیرا مدعی شد برچسب «ساخت آمریکا» قرار است در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ، سلطه جهانی خود را از سر بگیرد.

اما اقتصاددانان کمی این اتفاق را پیش‌بینی می‌کنند. آن ای هریسون، استاد اقتصاد و رئیس سابق دانشکده بازرگانی هاس در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، اظهار کرد: اعمال نامنظم و متناوب تعرفه‌های ترامپ، امیدهای رئیس‌جمهور آمریکا برای ایجاد موج عظیمی از سرمایه‌گذاری در بخش تولید را به شدت نقش بر آب کرده است. او به گاردین گفت: برای اینکه این سیاست موفقیت‌آمیز باشد، باید در یک دوره طولانی ثابت باشد. مردم باید باور کنند که این سیاست، دوام خواهد داشت. برنامه‌ریزی و ساخت برخی کارخانه‌ها پنج سال طول می‌کشد. شما در مورد یک بازی بلندمدت صحبت می‌کنید. اما ترامپ مدام نظرش را تغییر می‌دهد. حتی در شش ماه گذشته، ما ثبات بسیار کمی داشته‌ایم. مشکل دیگر این است که او پیر است و هیچ‌کس مطمئن نیست که او تا این مدت دوام بیاورد. این سیاست‌ها باید ثابت باشند و این اتفاق نمی‌افتد.

اقتصاددانان به علامت سوال دیگری اشاره می‌کنند که باعث می‌شود مدیران شرکت‌ها در مورد ساخت کارخانه در آمریکا دو بار فکر کنند. دادگاه تجارت بین‌الملل آمریکا در ماه مه، حکم داد که تعرفه‌های کلی ترامپ غیرقانونی است؛ تصمیمی که در حال تجدیدنظر است.

اقتصاددان «موسسه امریکن انترپرایز» گفت: وقتی ماهیت نامنظم رژیم تعرفه‌ای رئیس‌جمهور آمریکا را به معادله اضافه می‌کنید، وقتی مسئله غیرقانونی بودن مشکوک آن را اضافه می‌کنید، وقتی اضافه می‌کنید که هیچ‌کدام از این‌ها در کنگره تصویب نمی‌شود، وقتی اضافه می‌کنید که حتی وقتی آمریکا با کشور دیگری «توافقی» صورت می‌دهد، واقعا یک توافق نیست، سوالات عمده‌ای وجود دارد.

دولت جو بایدن، رئیس‌جمهور قبلی آمریکا، از سیاست‌های صنعتی سنجیده‌ای برای تقویت چندین صنعت استراتژیک، به‌ویژه نیمه‌رساناها و خودروهای برقی، از جمله تعرفه ۱۰۰ درصدی بر خودروهای برقی از چین و ۲۵ درصدی بر باتری‌های لیتیوم-یونی خودروهای برقی و همچنین یارانه‌هایی برای خرید خودروهای برقی و ساخت کارخانه‌های مرتبط با خودروهای برقی استفاده کرد. این سیاست‌ها به افزایش کارخانه‌های جدید برای تولید نیمه‌رساناها، خودروهای برقی و قطعات خودروهای برقی منجر شد.

وقتی چین، ژاپن و کره جنوبی سیاست‌هایی را برای ساخت صنایع الکترونیک و خودروسازی خود اتخاذ کردند، اصرار داشتند که شرکت‌هایی که از این سیاست‌ها سود می‌برند، با شرکت‌های خارجی رقابت کنند تا به آنها در رقابت جهانی کمک شود. هریسون، در دانشکده بازرگانی هاس گفت: برای موفقیت سیاست‌های صنعتی، باید برای ترویج رقابت بیشتر تلاش شود. مشکل تعرفه‌ها این است که آنها دقیقا برعکس عمل می‌کنند. آنها رقابت را محدود می‌کنند.

سوزان هلپر، اقتصاددان دانشگاه کیس وسترن رزرو که در دولت‌های بایدن و اوباما در زمینه سیاست صنعتی کار می‌کرد، گفت: نرخ‌های تعرفه ترامپ برای برخی از کشورها و بازارها مانند ۱۵ درصد برای اتحادیه اروپا، ژاپن و کره جنوبی، برای جذب سرمایه‌گذاری چشمگیر، بسیار پایین است و این سوال را مطرح کرد که چرا یک شرکت باید یک کارخانه بزرگ برای دور زدن چنین عوارضی بسازد.

دولت آمریکا به این موضوع افتخار می‌کند که چندین توافق تجاری آن تعهدات خاصی برای تحریک سرمایه‌گذاری عظیم در تولید دارند. واشنگتن می‌گوید که توافقش با اتحادیه اروپا شامل تعهد سرمایه‌گذاری ۶۰۰ میلیارد دلاری، با ژاپن، تعهد سرمایه‌گذاری ۵۵۰ میلیارد دلاری و با کره جنوبی، تعهد ۳۵۰ میلیارد دلاری است.

اما این تعهدات فرضی، شک و تردیدهایی را به همراه داشته است. بسیاری از اقتصاددانان این سوال را مطرح می‌کنند که آیا اتحادیه اروپا، ژاپن یا کره جنوبی می‌توانند شرکت‌ها را مجبور به سرمایه‌گذاری خاصی در آمریکا کنند یا خیر. در واقع، سخنگوی کمیسیون اتحادیه اروپا گفت: این بلوک «اهداف کلی» را بیان کرده است که به هیچ وجه الزام‌آور نیستند. رودریک از دانشگاه هاروارد گفت: این اعداد بزرگ واقعا شبیه تبلیغات نمایشی هستند، بعضی از آنها اعداد گردی هستند که دور انداخته می‌شوند.

اشتغال در بخش تولید طی سال‌های اخیر، نه فقط در کشورهای صنعتی پیشرفته، بلکه در چین نیز روند نزولی داشته است، زیرا فناوری‌های جدید کارخانه‌ها را قادر می‌سازد تا با کارگران کمتر، کالاها را با کارایی بیشتری تولید کنند. این روند این سوال را مطرح می‌کند که آیا سیاست‌های تجاری ترامپ می‌تواند مشاغل کارخانه‌ای را در آمریکا افزایش دهد یا خیر.

جزیره‌ عقب‌ماندگی

هریسون از برکلی خاطرنشان کرد که آمریکا از اوج تولید خود گذشته است. اگر سوال این است که آیا شما قصد دارید یک تجدید حیات عمده در اشتغال تولیدی ایجاد کنید، نه تنها بعید نیست، بلکه پاسخ منفی است. تولید بیشتر و بیشتر توسط ربات‌ها هدایت می‌شود و توسط انسان‌ها انجام نمی‌شود.

مقامات صنعت خودرو در آمریکا شکایت دارند که تعرفه‌های ۵۰ درصدی ترامپ بر واردات فولاد و آلومینیوم هزینه‌هایشان را افزایش داده و به رقابت‌پذیری آنها آسیب رسانده است.

استرین گفت: در بخش تولید، به ازای هر یک شغل در تولید فولاد، ۸۰ شغل وجود دارد که از فولاد استفاده می‌کنند. بنابراین اعمال تعرفه بر فولاد وارداتی ممکن است به آن یک نفر کمک کند، اما به ۸۰ نفر دیگر آسیب می‌رساند.

یک مطالعه توسط اقتصاددانان فدرال رزرو نشان داد تعرفه‌هایی که ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری خود اعمال کرد، در واقع با کاهش مشاغل کارخانه‌ای در سراسر کشور مرتبط بود، زیرا افزایش هزینه‌های ورودی و تعرفه‌های تلافی‌جویانه از حمایت واردات در برابر تعرفه‌ها پیشی گرفت.

بر اساس گزارش گاردین، هلپر از دانشگاه کیس وسترن رزرو، هشدار داد که صنعت خودروسازی آمریکا به شدت از ترکیب تعرفه‌های ترامپ همراه با کاهش یارانه‌های خودروهای برقی آسیب خواهد دید. او گفت: سیاست‌های ترامپ، صنعت خودروسازی را به جزیره‌ای از عقب‌ماندگی تبدیل می‌کند. بقیه جهان خودروهای برقی تولید خواهند کرد، اما ما بر کسب سودهای بسیار بالا از وانت‌هایی متمرکز خواهیم شد که برای آب و هوا مضر هستند و در بقیه جهان فروخته نخواهند شد. ما در وانت‌های بزرگ و پرمصرف، موقعیت رقابتی عالی خواهیم داشت، اما در خودروهای برقی بیشتر عقب خواهیم ماند. این یک مسیر بسیار پرریسک و خطرناک است.

انتهای پیام