به گزارش ایسنا، یک گروه پژوهشی به سرپرستی «مؤسسه تحقیقات جنوب غربی»(SwRI) با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب، یک قمر ناشناخته را در حال چرخش به دور اورانوس شناسایی کردند و خانواده قمرهای شناخته‌شده این سیاره را به ۲۹ عدد افزایش دادند.

به نقل از ناسا، این کشف در طول رصد با تلسکوپ فضایی جیمز وب در دوم فوریه ۲۰۲۵ انجام شد. «مریم المعتمد»(Maryame El Moutamid)، دانشمند ارشد بخش علوم و اکتشافات منظومه شمسی مؤسسه تحقیقات جنوب غربی، گفت: این جرم در مجموعه‌ای از ۱۰ تصویر با نوردهی طولانی ۴۰ دقیقه‌ای که توسط «دوربین فروسرخ نزدیک»(NIRCam) تلسکوپ فضایی جیمز وب گرفته شده‌اند، مشاهده شد. این یک قمر کوچک است، اما کشف مهمی به شمار می‌رود که حتی فضاپیمای «وویجر ۲»(Voyager 2) ناسا نیز تقریباً ۴۰ سال پیش در طول پرواز خود از کنار اورانوس نتوانست آن را ببیند.

تخمین زده می‌شود که این قمر تازه کشف‌شده - با فرض این که بازتابندگی مشابه دیگر قمرهای کوچک اورانوس را دارد - تنها ۱۰ کیلومتر قطر داشته باشد. این اندازه کوچک احتمالاً باعث شده است که وویجر ۲ و سایر تلسکوپ‌ها آن را نبینند.

«متیو تیسکارنو»(Matthew Tiscareno) از پژوهشگران این پروژه گفت: هیچ سیاره دیگری به اندازه اورانوس، قمرهای داخلی کوچک ندارد و روابط پیچیده آنها با حلقه‌های این سیاره، تاریخچه‌ آشفته‌ای را نشان می‌دهد که مرز بین یک منظومه حلقه‌ای و یک منظومه از قمرها را محو می‌کند. این قمر جدید، کوچکتر و بسیار کم‌نورتر از کوچکترین قمرهای داخلی شناخته‌شده پیشین است و این احتمال را ایجاد می‌کند که پیچیدگی‌های بیشتری هنوز کشف نشده باشند.

این قمر جدید، چهاردهمین عضو از منظومه پیچیده قمرهای کوچک است که به سمت داخل بزرگترین قمرهای اورانوس موسوم به «میراندا»(Miranda)، «آریل»(Ariel)، «اومبریل»(Umbriel)، «تیتانیا»(Titania) و «اوبرون»(Oberon) در حال چرخش هستند.

المعتمد گفت: این سیارک در فاصله حدود ۵۶ هزار کیلومتری از مرکز اورانوس قرار دارد و در صفحه استوایی این سیاره بین مدارهای قمر «اوفلیا»(Ophelia) - که بیرون از منظومه حلقه‌های اصلی اورانوس قرار گرفته - و «بیانکا»(Bianca) در حال چرخش است. مدار تقریباً دایره‌ای آن نشان می‌دهد که ممکن است در نزدیکی مکان کنونی خود تشکیل شده باشد.

نام این قمر تازه کشف‌شده باید توسط «اتحادیه بین‌المللی نجوم»(IAU) که مرجع پیشرو در تعیین نام‌ها و نام‌گذاری‌ رسمی اجرام نجومی است، تأیید شود.

المعتمد گفت: تلسکوپ فضایی جیمز وب، نگاه جدیدی را به منظومه شمسی بیرونی ارائه می‌دهد. این کشف به عنوان بخشی از برنامه رصد عمومی جیمز وب انجام می‌شود که به دانشمندان سراسر جهان امکان می‌دهد تا با استفاده از تجهیزات پیشرفته تلسکوپ، تحقیقاتی را پیشنهاد دهند. وضوح بالای دوربین NIRCam و حساسیت فروسرخ، آن را به ویژه در تشخیص اجرام کم‌نور و دوردستی که فراتر از دسترس رصدخانه‌های پیشین بودند، ماهر می‌کند. کشف این قمر تأکید می‌کند که چگونه نجوم مدرن همچنان بر میراث مأموریت‌هایی مانند وویجر ۲ که در ۲۴ ژانویه ۱۹۸۶ از کنار اورانوس عبور کرد و اولین نگاه نزدیک به این دنیای مرموز را به بشریت ارائه داد، بنا می‌شود. اکنون تقریباً چهار دهه پس از وویجر ۲، تلسکوپ فضایی جیمز وب این مرز را حتی فراتر می‌برد.

انتهای پیام