به گزارش ایسنا، حسین قنبری احمدآباد با مدرک دکتری تخصصی تاریخ تطبیقی و تحلیلی هنر از دانشگاه تهران درباره این طرح، توضیح داد: بسیاری از سنت‌های فرهنگی ایران به‌دلیل عدم بازخوانی مجدد و حضور تکنولوژی جدید کمرنگ شده است. ریتم‌های کودکانه در این میان قابلیت بالایی را در آموزش مفاهیم دارند که رو به فراموشی هستند. از سوی دیگر نقش تکنولوژی در بازآفرینی ریتم ترانه‌های کودکانه می‌تواند مؤثر باشد.
وی ادامه داد: ترانه‌های کودکانه هر دو جنبه ریتمیک و ملودیک را در بردارند، ولی به‌دلیل زیرایی نسبتا ثابت آن‌ها جنبه ریتمیک، مطالعه بیشتری می‌طلبد.
این پژوهشگر ادامه داد: بسیاری از مشکلات درک ریتم در آموزش موسیقی از رهگذر ریتم‌های ترانه‌های کودکانه قابل حل هست. بدین ترتیب در واقع با ابزاری جدید می‌توان در راستای بازآفرینی ریتم این ترانه‌ها برای رده سنی خردسال گام برداشت و در عین حفظ کردن سنت‌های کهن فرهنگی آن‌ها را در چارچوبی نو ارائه کرد.
وی تصریح کرد: ارائه مصالح مناسب و طراحی ریتم‌های کودکانه در چارچوب نرم‌افزار می‌تواند علاوه بر افزودن جذابیت در ارائه پیشینه فرهنگی، امکان آموزش و حفظ و گسترش آن فراهم می‌آید. از سوی دیگر، ارائه ریتم‌های کودکانه در قالب بازی، امکان جهانی‌شدن و ارائه آن‌ها را در عرصه بین‌المللی ایجاد می‌کند.
به نقل از روابط‌عمومی بنیاد ملی علم ایران (INSF)، قنبری احمدآباد تأکید کرد: همچنین آموزش جنبه‌های ریتمیک ریتم های کودکانه گامی در جهت بومی‌سازی آموزش ریتم است. به‌کارگیری بازی‌های کامپیوتری در آموزش سنت‌های فرهنگی برای خردسالان گامی در جهت ارتقای ذهنی این رده سنتی می‌تواند باشد و در عین حال ایجاد جذابیت برای آن‌ها، مؤثرتر واقع می‌شود.
وی در پایان خاطر نشان کرد: در سایر نمونه‌های آموزش ریتم تنها به جنبه دیکته ریتم پرداخته‌اند، اما سناریوی بازی می‌تواند رابطه بهتری با نسل جدید برقرار کند.
انتهای پیام
نظرات